Salah Edin - WOII (2011)

Op NGN stond feats met Opgezwolle, op deze een feat met Brace als ik de bunkersessies moet geloven. Dat is een ding wat mij heel erg tegen staat. Ik wacht nog af voor dat ik het album daadwerkelijk kan luisteren, maar die feat met Brace is al boycot waardig genoeg.

'T Verzet is hard.

In een track als De Ster aankomen met teksten waar de woorden bangbros en boys in de hood in voorkomen neem ik niet serieus...

Aardig geproduceerde plaat, maar volledig verpest door de matige raps van Salah Edin en gasten. Ik heb in de meeste gevallen al niet veel met rappers die zich zielig opstellen maar wel krachtig willen uithalen naar de maatschappij - hetgeen Salah Edin doet. De negatieve lading die dit album uitstraalt weet mij geen moment te boeien in ieder geval. Nou ja, dat en het gegeven dat Salah Edin een vreselijk matige flow heeft. Het Achterhuis is nog wel dope: door de bijdrages van KV, Kempi en RB Djan gaat het niveau direct omhoog: jammer van het zeikerige refrein.

Wie hebben er geproduceerd?

Focus... toch alles, of iig het merendeel?

Shroom en Soulsearchin'

En de Zweed Toba.

Gezocht voor een artikel: directe referenties aan de Tweede Wereldoorlog op deze plaat. Wie ze hoort, DM me aub

Toba ken ik niet maar Shroom en Soulsearchin' behoren tot de beste producers van dit land; hoezo opeens geen Focus... meer dan?

Ik las laatst een interview met Cilvaringz en die vertelde dat Focus... en Edin met ruzie uit elkaar waren gegaan vanwege Edin's lakse houding. Ook heeft Edin nu ruzie met Cilvaringz en dat heeft ook met dat gedoe met Focus... te maken.

Had ik niks van meegekregen; dank voor de info. Niet echt een ramp verder gezien Salah van een bedenkelijk niveau blijft.

Interessant artikel en het geeft maar weer eens aan wat voor pauper die Salah is. Als je zo'n matige rapper bent mag je sowieso al van geluk spreken dat je de top van de Nederland qua producers op je album krijgen, en dan gaat ie ook nog eens beats uit het Shady-kamp te weigeren. Goed dat Cilvaringz en Salah niet meer samenwerken want eerstgenoemde kan zijn talent en connecties beter delen met artiesten die wél iets kunnen.

Dat Salah Edin met zijn muziek voor opschudding wil zorgen mag inmiddels duidelijk zijn. Zijn debuut Nederlands Grootste Nachtmerrie wist door de pittige teksten, gewaagde clips en de cover (waarop de rapper zich voordoet als Mohammed B.) flink wat controverse in de media te generen. In een oud interview met Hiphopleeft legt hij uit waarom: “Als je geen duidelijke stelling neemt in je muziek, gaan mensen niet reageren. Als dat niet gebeurt, dan ontstaat er geen dialoog. En zonder dialoog denken mensen er niet over na.” Na zijn Arabische uitstapje Horr is Salah klaar voor een nieuw Nederlands avontuur. Het album heet WOII en met tracks die namen als Auxwitz en De Ster dragen, is de verwachting dat ook deze plaat zal choqueren.

Wat het meest aan het album opvalt, is de mate waarin het concept ‘WO II’ daadwerkelijk in de muziek is gestopt. Natuurlijk verwijst de rapper in elke track wel sporadisch naar de Tweede Wereldoorlog en praat hij op onder andere Derde Rijk, ‘T Manuscript en Als Ik Nederlander Was over de huidige binnenlandse (rechts kabinet) en buitenlandse problemen (Palestina/Israël-kwestie). Toch lijkt het album vooral met de titel en de tracklist mensen tot een dialoog te moeten dwingen. Tracks als Generaal S, De Ster en E.V.A. verschillen qua thematiek nauwelijks van een doorsnee hiphopnummer. Zo is Generaal S een knallende brag & boast-track, De Ster een nummer over Salahs sterrenstatus en E.V.A. niets meer dan een liefdesbetuiging. Het gaat te ver om te zeggen dat WOII een oppervlakkig album is, maar toch blijft er een bittere nasmaak in de mond achter wanneer een concept expliciet naar de buitenwereld wordt uitgedragen en uiteindelijk maar in mondjesmaat in de muziek terugkomt.

Als je je over dit struikelblok heen kan zetten blijft er echter wel een aardige plaat over. Salah Edin heeft een rauwe en hese stem die prettig in het gehoor ligt. De flow van de rapper is niet altijd even vloeiend, maar dat wordt grotendeels gladgestreken door de ijzersterke, Jake-One-achtige beats. Vooral huisproducer Shroom - die ook met onder anderen Busta Rhymes en Mobb Deep samenwerkte - verzorgt uitstekend werk. Zijn melodieën zijn pakkend, en dat terwijl ze door snoeiharde drums worden begeleid. Toch wordt het muziekgeweld je nooit teveel, omdat de veelvuldige stemsamples en zangeressen die in de nummers zijn verweven het geheel verzachten.

WOII is door de controversiële titel voor de release al gespreksonderwerp geweest. Door de gevoeligheid van het concept ontstaat er bij een deel van de luisteraars over de inhoud een bepaalde verwachting, maar daar wordt niet aan voldaan. Salah Edin blijft een geëngageerde rapper die het niet schuwt om zijn mening te verkondigen, maar toch blijft er een gevoel achter dat hij om zijn albums heen harder schreeuwt dan in de muziek zelf. Ondanks dit nadeel staat WOII sterk overeind. De beats zijn pakkend en met veel gevoel gemaakt, terwijl Salah Edin met zijn zware stem en unieke manier van rappen de producties mooi aanvult. Nu het album is uitgebracht, is het afwachten of de bom zal inslaan.

Bron: Hiphopleeft

''Lief dagboek'' wat mij betreft beste track op deze plaat. Die overigens zwaar leunt op de propaganda die Salah oproept met het onderwerp ''WO II'' al met al best wel een matige plaat geworden... sterke producties, zwakke raps.

Co-sign.

Dit is precies wat Geert Wilders doet, maar dan in de politiek.

Mijn favoriete rapper zou het nooit worden maar dit is best een aardig album van Salah Edin.

Dit is echt slecht!
Lief dagboek, DDay en Het Derde Rijk zijn de enige die er wat boven uitschieten, de rest is triest.
En dit komt niet door Salah, hij is amper te verstaan, maar vooral door beats dat deze tracks nog wel ermee door kunnen. NGN was hard, maar dit slaat nergens op, alleen al de 'naam' WO II.
Hij moet zich schamen!

DDay is trouwens een harde beat, zoals reeds gezegd, alleen de outro is waardeloos! Als ze die beat instrumentaal lieten doorlopen, was het erg fijn geweest.

Maar goed, dat alleen deze 3 tracks hard zijn, zegt al meer dan genoeg.