Als groot liefhebber van Kansas en Kerry Livgren lukt het me maar niet om in dit album te komen.
Forth, de laatste van zijn groep Proto-Kaw, bevat ontspannen poprock, die weliswaar goed in elkaar zit maar mij te kalmpjes is.
Sterkste troef zijn de blaaspartijen, waar naast John Bolton het nieuwe groepslid Jake Livgren voor verantwoordelijk is. Nou ja, nieuw... Hij werkte al in de jaren '90 bij zijn oom Kerry op de albums onder diens solovlag en nu voor het eerst als lid van deze groep.
Dit album was tegelijkertijd een overwinning voor (de oudste) Livgren. In 2009 had hij een hersenbloeding, waarvan hij echter wonderwel herstelde. Waarschijnlijk slaat de titel daarop: niet alleen is het de vierde Proto-Kaw, met het opnemen van elf nummers, samen meer dan een uur muziek bevattend, ging de componist-gitarist-toetsenist weer verder met zijn leven.
Hoe anders dat had kunnen zijn, blijkt uit
het verslag dat hij samen met zijn vrouw in november 2009 deed aan hun kerkelijke gemeente.
De muziek is aanbevolen voor wie van pop met een lichte fusionsaus houdt, aangenaam en relaxt. De eerste vier nummers zijn het stevigst met
Pilgrim's Wake als mijn favoriet, mede omdat het toch al sfeervolle nummer met zijn persoonlijke tekst en fraaie dwarsfluitsolo door gastgitarist Steve Morse in het slot naar een nog hoger plan wordt getild.
De melodie van
Cold and Clear is fraai en passend bij de pakkende stem van zanger Lynn Meredith. Daarna echter veel kalmte, die wellicht beter binnenkomt op een late winteravond met een glas wijn of whiskey.
De productie is modern, de sfeer heeft iets van de jaren '80. Als een ietwat bezadigd Steely Dan of een ruige Sade klinkt zo een verzameling prima liedjes; desondanks had ik het graag wat pittiger gehoord.