Yonderboi - Passive Control (2011)

Hij neemt er telkens de tijd voor maar dat neemt niet weg dat ik zin heb in een nieuw album van deze sympathieke muzikant.

Ah, Yonderboi, leuke herinneringen aan Zal deze release ook in de gaten houden.

Voor mij ook een artiest met veel herinneringen. Op CU2 (verre voorloper van Hyves en consorten) was mijn nick zelfs Yonderboi
Het debuut behoorde dat de betere lounge-albums en mag ik nog steeds graag draaien.
Zijn vorige is al weer 6 jaar oud en vond ik uitstekende popnummers bevatten.

Bij beide albums leuke optredens gezien. Het debuut in de theaterzaal van Nighttown, nippend aan lekkere drankjes, zittend in lekkere stoelen, knus en zelfs nog even met hem gebabbeld.
Het tweede optreden wat jaartjes daarna in de hoofdzaal die behoorlijk leeg was helaas maar waar wel ene musicfriek rondliep.......

Op een nieuwe Yonderboi had ik eigenlijk niet meer gerekend. Dus dit is een hele mooie meevaller. Hoop ook zeker dat hij komt touren, het optreden in Paradiso van een aantal jaren terug staat waarschijnljk wel in mijn top 10 van beste concerten.

Shallow & Profound is natuurlijk een klassieker, Splendid Isolation deed mij niet zo veel, toch maar hopen dat dit inderdaad een Listening Pearl wordt...... ben benieuwd, je kan al stukjes beluisteren,
Yonderboi - Passive Control - Mole Listening Pearls - Electronica - CD

Yonderboi maakt er telkens geen haast mee. Tussen het eerste en tweede album zat 5 jaar en nu deed hij er 6 jaar over om deel 3 uit een drieluik het levenslicht te laten zien.

Zelf wist ik niet dat de vorige albums onderdeel zouden moeten zijn van een trilogie maar de promo-praatjes voor Passive Control hebben het daar wel over dus het zal wel.
Het gaat uiteindelijk om de muziek.

Deze keer heeft Yonderboi (Laszlo Fogarasi) zich laten inspireren door zijn grote liefdes: sci-fi en fantasy. Cultfilms als de Hongaarse meteo of Kin-Dza-Dza stonden dan ook model voor dit nieuwe album.

Van een nog jong ventje dat ten tijde van de lounge hausse goed boerde met zijn debuut naar een volwassen kerel die weet wat ie wil en zelf de touwtjes in handen wil hebben (zo is hij verantwoordelijk voor o.a. het foto-artwork).
Uiteraard moest er ook weer een zangeres meedoen en deze keer is dat 24-jarige Charlotte Brandi die hij vond door MySpace.

Maar is het ook wat, dat Passive Control? Deze keer geen invloed van Tom Holkenborg (Junkie XL) maar dat maakt niet zo veel uit. Passive Control is net als Splendid Isolation meer poppy dan het debuut. Het stickertje lounge mogen we dan ook lekker weglaten
Die invloeden waar ik het over had zijn wel terug te horen en geven het album daardoor een bepaalde schwung.

Expliciete liefhebbers van het debuut zullen dit album net als de voorganger wat minder vinden en vond je juist dat tweede album erg fijn dan zal dat nu niet veel anders zijn.
Zelf heb ik nooit een duidelijke voorkeur gehad. Het debuut sloeg in als een bom en beleefde ik heel intens, zeker ook omdat ik toen wel van lounge hield, en die tweede vond ik gewoon een zeer vermakelijk album.
Ik heb hem bij beide albums ook live mee kunnen maken en dat waren twee compleet verschillende belevenissen. Het zou leuk zijn om hem nu wederom eens live te kunnen bewonderen alhoewel het dan wederom belangrijk is welke muzikanten hij meeneemt want Laslo is zelf toch een man die achter de knoppen blijft staan.

Passive Control is een lekker album dat met zangeres Charlotte Brandi soms aan The Knife doet denken (She Complains) maar dan puur op vocaal gebied want muzikaal neigt het vooral naar Splendid Isolation.

Ken deze artiest verder niet maar Roast Pigeon smaakt alvast naar meer.

Als liefhebber van Splendid Isolation smaakt me dit ook heel erg! Al is dat album een stuk duisterder in mijn herinnering, maar dat moet ik maar weer eens opzetten.. Voor nu zeker positief over deze nieuwe plaat.. kan weer een paar jaartjes vooruit

Sterk albumpje. Alle tracks zijn sterk en enkelen weten dat zelfs te overstijgen.

Inexhaustible Wel is echt een machtig mooi nummer en ook Mono de oro is geweldig

Nieuwe Yonderboi? :O Valt me nu pas op.

Sustainable Development is met gesproken woord van Edward Ka-Spel (Legendary Pink Dots).

Angstvallig stil rondom deze artiest. Is Yonderboi ter ziele gegaan. Dit album na lange tijd weer eens beluisterd.