Lamb - 5 (2011)

Hey een nieuwe Lamb!

Wat een verrassing inderdaad. Kan me niet voorstellen dat dit nog wat is. De formule was wat mij betreft toch echt wel uitgewerkt. Maar wie weet is dit ook een comeback a la Portishead.

Het is wat mij betreft als vanouds metdit Lamb album: wisselvallig met een paar prachtige uitschieters. She Walks is zo'n uitschieter. In 2011 is ook een live opname Live at Koko uitgebracht (op CD of alleen digitaal?) die bijzonder sfeervol is met natuurlijk de klassiekers Gabriel en Gorecki.

Wat een ongelooflijke meevaller dit zeg.

Vind je? ik vind het eigenlijk een beetje een overbodige comeback. Het voegt niets meer toe aan het eerdere werk. Er staan zeker een paar mooie nummers op, maar als ze niet geschreven waren, was dat geen gemis geweest. Mijn beoordeling is een pietsie aan de hoge kant.

Tja dat vind ik. Nu ben ik geen groot kenner van de backcatalogue van Lamb dus misschien is dat allemaal nog veel beter. Al ben ik nooit super onder de indruk geweest van het veelgeprezen debuut. Geen seconde aan gedacht dus dit te kopen, maar stond op in de cdwinkel van DJArend en vond/vind het erg goed klinken.

Fantastische plaat die, behalve de allereerste, de rest van hun repertoire in de schaduw zet.

Pardon? Dit is gewoon een herhalingsoefening. Dat zou op zich nog niet zo erg zijn, ware het niet dat het materiaal niet al te sterk is (op een paar uitzonderingen na).

Wat mij betreft was na Fear of Fours de koek al op eigenlijk. Bij What Sound werd het al een herhalingsoefening.

Ik wilde het nieuws niet zo hard brengen bij DJArend, Herman.

Maar zoals ik al zei, dat het een herhalingsoefening is, vind ik nog niet zo'n probleem. Ik vond 'What Sound' nog zeker genietbaar. Daar staan genoeg goede nummers op. Maar als de songs en de arrangementen (klankbeeld e.d.) niet zo sterk zijn of gedateerd klinken, is het toch wel een overbodige release. En dat gevoel heb ik bij deel 5.

Maar mss oordeel ik te hard; zal hem nog een paar keer beluisteren.

Dat is nou juist het aardige wat mij betreft. Ik heb die eerste al lang niet meer beluisterd maar zag dat ik hem met 2,5* heb beloond ooit. Die tweede heb ik tegelijk met deze gekocht maar vind ik niet veel aan nog. Word knap nerveus van dat D n B gestuiter. Deze "5" vind ik echter een van de beste albums die ik dit jaar gekocht heb en, van wat ik van Lamb ken, met voorsprong (twee volle punten verschil) de beste.

Ik ben wel happy met deze nieuwe Lamb. Blij verrast eigenlijk. Na de 1e twee geniale albums vielen de opvolgers tegen, maar 5 bevat wel een aantal tracks die aanschurken tegen eerdere hoge niveau. Ik denk dat de ingelaste pauze gewerkt heeft, wat dat betreft.

De openers van het album vind ik wat minder, maar Wise Enough, Strong The Root, Rounds, She Walks, Last Night The Sky en The Spectacle zijn gewoon goede tracks. Back to Beginning met Damien Rice is aardig maar had voor mij niet gehoeven.

Een belangrijke graadmeter of een album goed is of niet, is natuurlijk hoe vaak je hem wil beluisteren. En met deze Lamb zit dat wel snor.

prima album!! Goed dat ze weer terug zijn

Andy & Lou waren de Angus & Julie Stone van de nineties ...

Slaat die opmerking ergens op? Ik vrees van niet, maar dat doet dit album ook niet.

Toen ik halverwege track 3 was kreeg ik opeens enorme zin om het laatste album van Fucked Up 'David comes to live' heel hard af te gaan draaien. En ik moet eerlijk zeggen dat luchtte enorm op!

Sommige groepen moet je blijkbaar niet uit de dood opwekken, want de herinneringen zijn altijd veel mooier. Dat geldt zeker voor deze vijfde van Lamb. Een muzikale miskraam ...

Maar gelukkig heb ik een nieuwe Queen of Hearts ...

...

Mooie plaat. Als vanouds, en toch ook als nooit tevoren.

Lamb ging uit elkaar omdat ze de studiobemoeienis zat waren en niet meer precies wisten waar ze voor stonden. Deze plaat is volledig gefinancieerd door de fans van Lamb dmv pre-orders en gemaakt zonder enige bemoeienis van de platenmaatschappij. Ze waren vrij om te doen en laten wat ze maar wilden. Ik vind het een mooie ingetogen productie geworden met veel folk, pop en rock invloeden. Een prima plaat, zo mogen Lou en Andy er meer maken. 'Wise Enough' is mijn favoriete nummer. 4*

Kheb het nog niet duidelijk genoeg kunnen beluisteren. Maar wat ik al gehoord heb vond ik zéker niet slecht.

Op mijn versie staat een instrumentale "The Spectacle" en die heeft mij toch wel mooi meegenomen in de rust en hemelsheid. Zoals Lamb wel al vaak heeft gedaan.
Nu ja, ik ben wat bevooroordeeld. Ik heb enkele van mijn beste herinneringen op muzikaal gebied bij Lamb, die mij al te vaak vergezelde naar de hel die wij het middelbare onderwijs noemen.
Toen nog met de disc-man!

Zeer typerend, maar ook zeer machtig nummer is toch wel Wise Enough. Met name de tekst is geweldig, heb nog geen betere tekst van Lamb gehoord eigenlijk, persoonlijk dan. Een uitschieter.

Maar de rest doet zelden onder vind ik zelfs.


Muzikaal zit het toch ook wel goed vind ik. Er zit meer dan genoeg in om mij vast te houden aan mijn Sennheiserkens, en ook om er in op te gaan tijdens mijn pendelritjes die veel te lang duren, en om de file draaglijk te maken!


Dikke hoera voor Lamb.

Intigrerend inspirerend albam van Lamb, het vorige album pakte mij niet, dit wel. Er staan een aantal zeer overtuigende nummers op. Last Night the Sky is echt de climax en daarna nog een fijne afsluiter.

Lamb is een naam die bij mij zwakjes een lichtje doet laten branden...als een bandnaam die ik ergens halverwege jaren negentig ook eens voorbij zag komen. Anno nu dacht ik eens even uitpluizen wat ze nu maken...en das verdraaid aangenaam. Vooral de zang vind ik oorstrelend en ook de nummers zijn sfeervol, afwisselend en hedendaags. De bonustracks voegen ook iets toe, al staan daar wel wat vullertjes tussen. Aardige verrassing, waar misschien ook nog wel wat groei in zit.

Ik niet begrijp...
Of het relevant is of niet lijkt mij af te hangen van ondermeer de kwaliteit van de plaat. En die is hoog: goede plaat zeg!

Ik heb trouwens een tweede disc met 9 nummers: 2 bonustracks, 1 demo, 2 alternatieve versies en 4 instrumentale versies. De eerste bonustrack, Dischord, is echt geweldig.

Zo moeilijk is dat toch niet? Naar mijn mening brengt Lamb op dit album niet veel nieuws. De kwaliteit van de nummers is m.i. redelijk tot goed, maar - op een enkele uitzondering na - niet overweldigend. Aangezien er een groot aanbod is van bands die wel een nieuw of ander geluid laten horen, is dit album voor mij geen must om in de collectie op te nemen (al staat hij hier wel, vanwege mijn weke knietjes voor Lamb). En de beperkte tijd die ik heb om naar muziek te luisteren, vereist het maken van keuzes.

Ok, maar dan is het - gezien jouw beperkte tijd - voor jou persoonlijk een overbodige comeback. Jij luistert nu liever naar iets vernieuwends / anders. Voor anderen kan deze plaat heel relevant zijn.

Zeker, alle muziek is een subjectieve beleving.

Wij moeten eigenlijk snel naar buiten: wat doen we binnen met dit weer?

Over 10 minuten zit ik op de fiets. Dansles dochter vandaar. Anders zat ik natuurlijk binnen, op een of andere musicsite.

Moet een band met elke nieuwe plaat opnieuw het wiel uitvinden om te kunnen blijven bekoren? Neen!! Never change a winning formula. Beperkte tijd gaat kennelijk gepaard met een beperkte muzikale visie.

Als ik trouwens nog eens naar hun debuut luister en dat naast dit 5 leg, dan hoor je toch echt wel een andersoortig album. Dit is vooral een rustig heel erg mooi album, terwijl op het debuut meer wordt geexperimenteerd.

Zeker, maar als je alle voorgaande albums nog eens beluistert, dan valt toch op dat dit album niet veel aan het verleden toevoegt.

Ik blijf het toch een aparte stelling vinden van je, ben juist blij met zo'n mooi album. Maar ja: het is zoals het is.