Deep Purple - The House of Blue Light (1987)

Een redelijke Deep Purple plaat, maar geen uitschieters als je het mij vraagt. Bij "Perfect Strangers" verbleeekt hij ...

Wel zou later bleken dat songs zoals "The Unwritten Law" len "Hard Lovni' Woman" live goed "werken"...

Begrijp niet dat deze plaat zo weinig punten krijgt. Naar mijn bescheiden mening verdiend deze plaat meer. "Call of the Wild", "Mad dog" en "Strange Ways" hebben een zeer hoog DP gehalte. Vier punten

Ik ben ook niet zo gek van deze plaat. De nummers die Hans Brouwer noemt zijn inderdaad wel goed. Maar toch zijn het geen topnummers. En dat geld voor de hele plaat.

2,5 ster.

Tsja ook ik heb deze plaat jaren terzijde geschoven als inferieur tov bijv Perfect Strangers.
Een jaar geleden voor een paar € toch maar de cd aangeschaft en ik werd toen helemaal gegrepen door The Spanish Archer. Dit ene nummer ben ik sindsdien blijven draaien en hoort voor mij zelfs bij de 10 beste DP songs.

Verder een middelmatige plaat dus ook ik ben niet verder gekomen dan 2.5 *

Prima plaat maar had de pech uitgekomen te zijn na het toch wel wat overhypte Perfect Strangers en tussen het voor veel mensen rotslechte Masters And Slaves. Kreeg dus sowieso weinig aandacht. (overigens vind ik Masters And Slaves ook niet zo heel slecht).

Mitzi Dupree en Hard Lovin' Woman zijn mijn favoriete nummers.

Altijd moeilijk kiezen tussen Perfect Strangers en deze cd. Ze ontlopen elkaar eigenlijk niet veel, maar het is net of er wat meer pit in dit schijfje zit en ik krijg er ook iets meer DP gevoel bij. Bad Attitude, Black and White, Mad Dog, Spanish Archer en vooral Strangeways zijn toch wel erg sterk.

Tja, deze hasbeens waren groots in de seventies, voor mij zijn hun platen nà pakweg 1976 kompleet onbeluisterbaar en niet meer relevant, maar wie ze wil blijven volgen, doet maar, geniet er maar van, dan.
Mij niet gezien.

Op MuMe is vaak te lezen welk album als het beste Deep Purple album kan worden beschouwd. "Deep Purple in Rock", "Machine Head", "Made in Japan" zijn titels die vaak, terecht, worden genoemd. Het album "The House of Blue Light" valt zelden te lezen in deze opsomming.

Na in verschillende samenstellingen te hebben gespeeld verraste in 1984 de good old Deep Purple line up "Mark II" al met het album "Perfect Strangers". In 1987 verscheen vervolgens dit album "The House of Blue Light". Destijds was ik, als fanatiek Deep Purple fan, al helemaal lyrisch van deze plaat. En nu ruim 20 jaar na de release datum word ik nog steeds helemaal enthousiast als ik dit album draai. Rock van de bovenste plank. Deep Purple in topvorm. Ik denk dat "The House of Blue Light" bij menigeen niet of nauwelijks bekend is. Als groot Deep Purple fan zou ik dit album toch nog eens graag onder Uw aandacht willen brengen. En wat mij betreft mag "The House of Blue Light" in het rijtje van "In Rock", "Fireball", "Machine Head" of "Made in Japan" worden genoemd.

Ik vind dit een erg lekker album. Beter uitgebalanceerd dan Perfect Stangers. Opener Bad attitude is lekker vet, maar de prijsnummers zijn voor mij The spanish archer en Strangeways, die op CD langer zijn dan op de vinyl versie.

Deze vind ik een tikkie beter dan Perfect Strangers en dat komt vooral omdat ik het idee heb dat het hier allemaal beter in balans is en de band meer ontspannen haar ding doet. Het luistert lekker weg en de zang klinkt iets minder geforceerd. Hard Lovin' Woman is het leukste nummer voor mij.

Zeker een niveau lager dan Perfect strangers..
Maar daarin tegen ook hele goede nummers heeft zoals Mad dog.. en Bad Attitude..
3,5 sterren

Ik heb House of Blue Light voor € 2, ja U leest het goed, op de kop weten te tikken. Desbetreffende cd lag in een uitverkoop bak bij de plaatselijke cd verkoper. Eigenlijk een grof schandaal of een kwestie van stevig mazzel hebben. Want wat een fantastich rockalbum is dit. Volgens mij het laatste album waar Ritchie Blackmore op meespeelt. Wat een power heeft dit album. 45 minuten zwaar genieten. Nummers als Call of the Wild, Mad Dog en Strangeways zijn ware juweeltjes en doen niet onder voor "het bekende werk" van Deep Purple. Aanrader. En mischien heeft U wel net zoveel geluk als ik om dit meesterwerk voor zo weinig € te kunnen kopen.

Dat is geen geld voor deze cd Sstttt , ik bezit al de Deep Purple cd`s orgineel en moet wel zeggen dat deze toch al weer wat jaren stof aan het happen is. Echt slechte albums heeft DP niet gemaakt .

Posts over hoeveel albums bepaalde users in bezit hebben verwijderd. Dit hoort via pm en niet via deze albumdiscussie. Of zoals rudiger zelf zegt:

Onterecht wat lauw ontvangen album van deze veteranen.
Komt niet aan het niveau van Perfect Strangers, maar deze mag er best zijn. Purple rockt en de songs zijn over het algemeen de moeite waard.
De sprit is er zeker nog. De albums hierna worden tot Steve Walsh binnenstapt, alleen maar minder.

Dat kan ik me voorstellen. Zo dachten de Eagles er ook over.

Foutje....Steve Walsh is de zanger/toetsenist van Kansas.Joe Walsh kwam The Eagles versterken en Steve Morse Deep Purple.

Zo is het en niet anders.

CD in de beste en traditonele opstelling, Blackmore, Gillan, Lord, Paice en Glover.

Iets minder dan Perfect strangers maar mag er helemaal zijn. In die zin, valt mij de waardering op musicmeter een beetje tegen (3,19)

Vooral omdat de composites zijn geschreven in de beste Deep purle tradities, geluidstechnisch (na digitale remastering) nagenoeg perfekt.

Het is jammer dat het duo Gillan/Blackmore niet met elkaar door één deur kon maar beiden zijn nooit succesvoller geweest dan in hun MKII periode bij DP. Gevalletje je kunt niet mét en je kunt niet zonder elkaar. Ian Gillan maakt officieel natuurlijk nog steeds deel uit van de band.

De sterkste troeven op The House of blue light zijn m.i. Bad attitude, Hard lovin' woman en Strangeways, waar Jon Lord zijn orgeltje weer eens heerlijk doet gelden.

Mitzie Dupree vind ik zelf fantastisch . lekkere typische Purpleblues .

Vergeet "Mad Dog" niet. Je hoort Ian Gillan "howling at the moon". Zelden Gillan zo goed horen janken .

Ja, eens met beiden.

Ik zeg het: de cd kent eigenlijk nauwelijks zwakke momenten.

Een prima cd van de bekendste line-up van DP. Luistert lekker weg, geen enkele behoefte om een nummer door te skippen, wat ik bij veel andere cd's van DP wel heb. Blackmore's gitaar staat weer stevig op de voorgrond, zoals het hoort.

Lekkere Deep Purple plaat. Vind 'm een stuk beter dan The Battle Rages On, dat mij nooit heeft gepakt, om maar te zwijgen over Slaves & Masters.

Strangeways heeft een beetje een afgezaagd themaatje dat we al eerder hadden gehoord, en Dead Or Alive heeft wel erg veel weg van Spotlight Kid. Maar op The Unwritten Law, Black & White en Hard Loving Woman verrast Deep Purple met een paar originele ideëen.

Ik vind Blackmore weer helemaal top hier, hij klinkt wat smeriger dan daarvoor. Als geheel wordt het niveau van de voorganger Perfect Stranger net niet gehaald, mede doordat de typische '80's productie wat gedateerder aandoet. Toch prima.

Een goede opvolger van Perfect Strangers. Zelf hadden ze er geen goede herinneringen aan. De spanningen tussen Blackmore en Gillan liepen weer hoog op. De maxi-single van Call of the Wild bevat de lange versie van Strange Ways, ook te vinden op de originele CD van The House of Blue Light.

Dit album is een stuk beter dan Perfect Strangers.

Ik vind alleen The spanisch Archer en Strangeways niet te pruimen

Niet beter dan Perfect Strangers , maar hij is een stuk beter dan dat ie ooit onthaalt werd .
Het is een vanouds sterke groepsplaat met eigenlijk geen dieptepunten .

Eigenaardig. Voor mij juist weer 2 van de beste tracks. Blackmore en Lord gaan er iig weer lekker op los.

Ondergewaardeerd deep purple album,misschien niet zo goed als perfect strangers.
Maar hij rockt lekker klinkt allemaal wat gladder en gelikter als zijn voorganger.
Minder rouw,maar toch een heerlijke cd.mooie melodieuze nummers.
Mooiste nummers 4,5,6,7,9,10

voor deze plaat geldt hetzelfde als voor enkele rushplaten:fantastisch gespeeld, maar de nummers zijn het (net) niet. een nummer wat volgens mij nog niet vermeld is, maar toch een goede uitschieter is black & white, maar dat geldt ook voor spanisch archer en strangeways.ik prefereer PS toch lichtelijk.