Carmen Maki - Adam & Eve (1969)

Een bijzondere plaat van deze Japans-Amerikaanse artiest. Voor dit werk had ze wat folkachtige platen gemaakt en na deze plaat een blues-rock aalbum met een groep. Ze is dus van veel markten thuis, want ook hard rock kan ze mee uit de voeten (met weer een andere groep). Er staat hier avant garde, maar dat beluister ik er niet echt in. In commentaren wordt dit de beste plaat van Carmen Maki genoemd, want ze vanaf eind jaren 60 tot 2008 heel wat platen gemaakt.
De muziek heeft iets broeierigs, redelijk barok georkestreerd. Dusty Springfield wordt aan gerefereerd, maar soms schuilt er wat bij de nummers. Ook de associatie met Film Noir wordt genoemd en misschien is Nouvelle Vague ook wel iets waar je aan moet denken. En zo nu en dan breekt toch wat psychedelische tonen en jazzy deuntjes er door heen.
Een intrigerend schijfje uit Japan in een zeer spannende tijd voor de popmuziek. Sommige nummers zouden goed passen in de Franse traditie van deze tijd (Francoise Hardy etc), maar er zit bij deze Japanse net meer experiment bij sommige nummers.
Verrassend.