Queen - Live Magic (1986)

Ongelofelijk maar waar zag ik net dat ik hier een voldoende op heb gestemd. Vast een keer beschonken achter de pc gezeten, want dit album slaat als een pik op een drumstel. Waardeloze live compilatie, waar de geluidskwaliteit ons af en toe ook nog eens in de steek laat.

1.0*

Had een leuke plaat kunnen zijn, maar totaal verpest door het vele ge-edit. Waarom? Om zoveel mogelijk op één lp te kunnen proppen? Queen op haar smalst.

Ook Freddie is niet echt in vorm.

Ik vind de Queen uit deze periode dus geweldig, zowel live als studio. Dit live album had ik al veel eerder dan het later uitgebrachte Wembley '86 en tjsa, hier moest je het in eerste instantie mee doen. Meer was er langs de officiele weg niet te krijgen (van deze tour). Je was dus allang blij dat je iets kon draaien. Natuurlijk is het doodzonde dat er zoveel in geknipt is. Het begin van I want to break free is bijvoorbeeld tenenkrommend! Hoe bedenk je zoiets in Godsnaam?? Toch moet ik zeggen dat ik ze als band op dit album beter en strakker vind spelen dan op Wembley '86. Des te jammerderderder is het dat er zoveel in geknipt en geplakt is. De foto op de binnenkant van de gatefold sleeve is trouwens wel erg indrukwekkend!

De hoes is geinig, de inhoud had een stuk beter gekund.

Echt onbegrijpelijk dat de Queen-leden dit goedgekeurd hebben! Een band met zoveel gevoel voor detail. Het was vreemd genoeg een van de eerste albums van de band die ik hoorde. Maar hoe goed ik ook sommige stukken op dit album vind klinken, het geheel overtuigd niet door het belachelijke knip en plakwerk. Waarom niet gewoon een dubbelalbum uitbrengen met de volledige versies? Hij staat in m'n cd-kast voor het volledig houden van de collectie, maar de cd komt nauwelijks uit het hoesje. Over de hoes gesproken, die is dan weer wel erg fraai.

Werd gelukkig goedgemaakt met Live On wembley. Dit is inderdaad een aanfluiting van de eerste orde.
Veel bootlegs zijn beter dan dit gedrocht.

Ik hoorde dit album als eerste live produkt van Queen. Vond het geweldig klinken allemaal. Jaren later nog weer eens geluisterd en toen dacht ik dus ook; wat een gepruts met al dat knippen en plakken! Toch heb ik het album een jaar of wat terug op lp gekocht. Die hoes is en blijft prachtig! Voor de muziek kregen we later als prima goedmakertje Live at Wembley.

Ik vind dit dus eigenlijk wel een erg leuke plaat! Eerste live-opname die ik destijds van de band hoorde, met voor mij ook een boel onbekende nummers. Ik was er erg content mee. Eerlijk is eerlijk: ik heb hem een lange tijd niet meer gehoord (ik had hem op cassette), dus mijn stem is volledig gebaseerd op mijn herinnering.

In 1986 zat ik mijn Queen periode. Alle lp's werden in huis gehaald. Eind 1986 werd deze uitgebracht. Ik had er lang naar uitgekeken en kon deze net voor kerst in huis halen. Voor mij was het een grote tegenvaller. Ondanks de tekortkomingen van Live killers kan Live magic hier niet aan tippen. Alhoewel ik later The miracle en Innuendo nog zou toevoegen aan mijn collectie wist ik toen al dat ik tot het kamp van de jaren 70 Queen zou gaan behoren. Voor mij is Queen twee totaal verschillende bands.

Een mislukte live plaat, niet vanwege de muziek, maar vanwege de edits. wat een verkrachting van een mooie show.

Snel geld verdienen zal het devies wel geweest zijn.

Toch 3 sterren, want de stem van Freddie maakt het nog voldoende!

Wat moet je als Queen fan nou met zo'n verknipte plaat? Jammer dat Queen niet wat waardiger met hun eigen materiaal omsprong.

Bij Queen - A Kind of Magic:

Live Magic is een drama.
Wat een verschrikkelijk goedkoop album is dat.
Kwam gelukkig goed met Live At Wembley.
Wellicht een goedmakertje uiteindelijk.

Live magic is inderdaad een drama! En toch, toen het uit kwam in '86 en ik als klein kereltje de meeste songs die erop staan voor het eerst hoorde in een live uitvoering, vond ik het ongelooflijk indrukwekkend. Althans, zo herinner ik het me. Ik hoorde gitaren in nummers als I want to break free, Radio ga ga, A kind of magic en Another one bites the dust. En dan bedoel ik met gitaren niet die studio riedeltjes die op je op de originele versies hoort. Nee, ik hoorde May een invulling geven aan melodie lijnen en arrangementen die ik fantastisch vond. En nog steeds vind. Jaren later, toen Live at Wembley verscheen, begreep ik ook wel dat Live magic een aanfluiting is. Maar ja, die eerste indruk hè

Ik ben met Queen en cd,s uberhaupt org kopen ooit begonnen met live killers uit 1979, en dat vond ik toen ook een enorm indrukwekkende plaat! Deze heb ik weleens gehoord, maar voegt idd niet veel toe, met Wembley maakten ze het toen meer dan goed. De laatste 2 uitgebrachte live platen uit hun begin periode zijn helemaal superieur, en dan met name Het Rainbow 1974 concert. Ben erg blij dat ze de afgelopen jaren met schitterende uitgaven op de markt zijn gekomen ?

Live at the Bowl is hun enige officieel uitgegeven release die ik nog niet org heb, die komt er ook nog een keertje bij

Komt afgeragd over, maar is dus de waardeloze edit.

Het geluid van dit album is wel heerlijk zeg! Laatst weer eens geluisterd en het viel me gelijk op hoeveel voller, vetter dan wel warmer deze opnames klinken ten opzichte van bijvoorbeeld Live at Wembley.

Met name One Vision, voor mij zoveel beter dan de Wembley shows.
Wat zou het mooi zijn als de Knebworth show in zijn geheel nog ergens ligt, al was het maar alleen de audio opname. En tegelijk die rare edits weg.
Hammer to fall is dan weer wel van Wembley, A Kind of Magic is Budapest.

Wembley is de betere keuze, als je Queens laatste concertreeks wilt horen. Queen zelf deed altijd nogal hoogdravend over die Magic tour, maar het was in werkelijkheid maar een korte trip. Ik meen nog geen 30 concerten. Qua aankleding van het podium vond ik 'm een stuk minder dan The Works. Queens beste live-periode vind ik '77 - '81. Vette shows, snoeiharde uitvoeringen van classic Queen-materiaal en geen extra synthesizers.

Dat hoogdravende zal wel komen door de gigantische toeschouwersaantallen die ze met relatief weinig optredens trokken. Met name in de UK speelden ze alleen maar voor enorme massa's. Qua sound en uitvoeringen van nummers ben ik het met je eens dat eerdere tours (veel) aantrekkelijker waren.

De ultieme stadionjukebox-band op dat moment. Mede door de inmense impact van het Live Aid optreden waar ze al een soort van medley deden van een aantal grote hits. Dé band die je moest zien/horen, zeker na dat optreden wat de halve wereld zag. Nu vorm gegoten in een tour na de release van A kind of Magic. Nu was de band natuurlijk al een succes wat kaartverkoop betreft, hun livereputatie was behoorlijk sterk volgens mij.
Overigens vind ik het Magic podium inclusief de belichting wel gaaf. Zeker voor die tijd een inmens groot lichtspektakel. En deed mij ook een beetje denken aan de cover van het album A kind of Magic waarbij de vele spikkels een soort bonte confetti op de achtergrond lijken voor te stellen. Wat bij de lichtopstelling een beetje terugkeert.
Workstour heeft zeker ook een gaaf podium en ook interessantere setlijsten ( Stone cold crazy , ‘39 of Great King Rat kwamen soms voorbij). Wel is de band minder op dreef, vooral Freddie is bij sommige shows zeer matig bij stem. De Bluray uit Tokyo is overigens prima maar Wembley of Budapest uit de Magic tour vind ik wel meer knallen dat dat optreden.
Bij de Magictour werd duidelijk gekozen om de massa te pleasen. En helaas de laatste met Freddie.
Overigens eens dat de band in voorgaande tours veel interessanter was.

Dat zeker, maar ik geloof dat ik Live In Budapest nog net wat sterker vind. Ze spelen net wat meer bezield en lijken meer risico aan te durven. Toen ik die opname/uitgave voor het eerst hoorde (na Wembley al behoorlijk grijs gedraaid te hebben), werd positief verrast door de begeestering die ik het spel meende te voelen.

Dit album (live Magic) moet/wil ik ook nog steeds op de kop tikken, eigenlijk alleen maar omwille van de compleetheid.
En misschien dat de band zich er, na The Studio Collection, ook nog eens aan waagt The Live Collection uit te geven. Al hebben ze tegen die tijd hopelijk nog tenminste één jaren '70 (Hydepark? Houston?) en wellicht nog een registratie van The Works Tour uitgebracht. Al zal ik mijzelf tegen die tijd ook nog eens te rade gaan hoezeer of het nut heeft dat ik mijzelf die theoretische doos aanschaf -én toch er voorkeur aan geeft eerst de genoemde Studio Collection een eigendom te maken. Nog los van de overweging of het hebben van zoveel meer kunststof nou wel zo nuttig is.

Als completist doe je nog al eens water bij de wijn. Deze liveplaat (die overigens ontzettend vet klinkt) heeft veel edits en had makkelijk een dubbelaar kunnen zijn (het is ook de enige live-enkelaar uit de discografie).

Door alle slechte reviews (ik heb daar ook wel aan meegedaan), zou je deze eigenlijk niet willen hebben. Al toen ik Queen-fan werd rond 1989/1990 werd deze me al afgeraden. Maar nu ik deze dan toch heb gekocht vind ik eigenlijk helemaal zo erg nog niet.

Het is een energieke set, en het is niet zo compleet als al die andere liveplaten, en misschien ook wat té hit-gericht. Maar ik vind het toch wel een prima toevoeging aan mijn collectie. En tja, al die edits, het is ook wat. Maar het klinkt gewoon heel erg goed. Ik zou wel graag eens het hele Knebworth concert willen horen (misschien als bootleg?). Maar aan de andere kant hebben we de Budapest- en de Wembley-dubbelaars.

In elk geval knallen One Vision en Kind of Magic prima uit de speakers.

Dit was eind jaren tachtig mijn eerste Queen live plaat, ik heb hem echt grijsgedraaid. Destijds heb ik mij totaal niet geërgerd aan die edits. Nu kleeft er zoveel jeugdsentiment aan dat ik hem alleen daarom al geweldig vind.

Alleen om de vette productie kun je deze al blindelings kopen. Heb 'm vroeger op cassette gehad. Gekregen van een maatje die 'm op vakantie in Hongarije had gekocht voor me. Helemaal grijs gedraaid! Later aan een verzamelaar verkocht en de lp op de kop getikt.

Kant A kun je prima draaien zonder ergernis en dan heb je toch ook al gauw 25 minuten knallende Queen-hardrock. Ik had om eenzelfde reden ook de OST van Bohemian Rhapsody gekocht, om de Live Aid opnamen (die ik al had, maar niet officieel). Als fan ga je gewoon wat verder.

Wat mij betreft duidelijk het zwakste live-album van Queen en overbodig. De meeste nummers zijn ingekort of afgekapt en de geluidskwaliteit is matig. Beter Queen - Live at Wembley '86 (1992) aanschaffen.

LucM. Die heb ik ook. Dus die hoef ik niet aan te schaffen.

Ik ben het ermee eens dat dit hun zwakste liveplaat is. Al vind ik Live Killers ook niet je van het.

Deze Live Magic is trouwens niet zo moeilijk en ook niet zo duur om aan te komen. Dus ik kan hem echt wel aanraden. Al is het alleen maar om kant A op volume 11 te draaien. Overbodig vind ik een stap te ver gedacht. Want die Knebworth-songs die hier op staan, zijn niet elders te verkrijgen.

Ben het eens met LucM. Ieder zijn mening uiteraard, maar ik vind dit een gedrocht.
Inderdaad het afkappen van de nummers is echt not done als je een liveplaat uit brengt.
Er is niet of nauwelijks een geheel in te ontdekken op deze manier.
The Kind of Magic tour was overigens heel prima en extra speciaal omdat het Queen's laatste was met Freddie Mercury en John Deacon.
Maar Live at Wembley is voor mij wel genoeg.
Queen uitstekend op dreef, al hebben ze wel betere sets gehad.
Blijft persoonlijk natuurlijk.

I beg to differ! vWeet je wel zeker dat je deze plaat op had staan?! Eén van de weinige positieve dingen aan dit album is juist de geweldige sound vind ik.