Op deze CD staat het nummer Can't Hold Out vermeld als Can't Hold On. Ik kom wel vaker titels op CD's tegen die verkeerd gespeld zijn, maar bij het Engelse Castle label valt dat wel mee.
Laatst heb ik deze opnamen weer eens in zijn geheel beluisterd en het blijven toch de nummers Black Magic Woman, Green Manalishi, Oh Well en World in Harmony die mij het meest blijven boeien. Het valt me op dat Peter Green en FM altijd live alleen part 1 van Oh Well speelden.
Peter Green is natuurlijk hier de blues- en voorman van de band, maar ik vind de inbreng van Jeremy Spencer en Danny Kirwan ook interessant. Ze stuurden Fleetwood Mac meer de rock 'n' roll kant op. Het album Then Play On (het laatste met Peter Green) is al veel meer rock 'n' roll dan de eerste twee albums. Kiln House trekt die lijn nog verder door.
De band is daarna vele malen van bezetting veranderd. Bob Welch zat meer in de poprichting.
In Amerika deden de FM-albums t/m 1974 het nog wel goed, maar het wereldsucces kwam pas met de line up van Buckingham & Nicks. Heel opvallend is Lindsey Buckingham en FM's versie van Oh Well op het live dubbel-album uit 1980.