En hier mag eigenllijk ook wel wat meer bijstaan dan deze twee zinnetjes. Het is namelijk een erg fascinerende plaat die bijzonder goed het midden weet te vinden tussen toegankelijkheid en experimenteerdrift. Waar ik ook een groot fan ben van bands die een hoop kabaal maken kan ik platen als deze, waar men her en der goed losgaat, maar ook zeer regelmatig hele herkenbare patroontjes/lijntjes speelt ook zeer goed smaken. (Zo herkennen we Another Brick in the Wall nog in "Round Bottom, Square Top".
Deze variatie zorgt er eigenlijk voor dat veel meer mensen deze plaat wel zouden kunnen waarderen dan de zes die er nu een stem op hebben uitgebracht.
De blazers hebben een erg fijne timing op deze plaat, precies op de goede momenten in en out of sync.. Toch is het de drummer die echt deze plaat maakt voor me. Is ook een apart figuur, live erg leuk om te zien, maar de variatie die uit zijn spel komt fascineert me toch elke keer.
Wie durft het aan?
