Antony and the Johnsons - I Am a Bird Now (2005)

En de EP's dan? Zijn die nog van toegevoegde waarde?

Die zijn voortreffelijk en absoluut van toegevoegde waarde.

Oké, ik zal alles eens gaan proberen, ik ben benieuwd

Een aantal nummers van dit album behoren al een aantal maanden tot mijn favoriete nummers. Met name het openingsnummer is prachtig fragiel en uniek. En ook Fistful of Love en For Today I Am a Boy zijn werkelijk prachtig. Met name het bombastische einde van Fistful of Love is uitstekend geplaatst op dit album, en vormt een mooi contrast met een aantal andere nummers. Nu is het de vraag of ook de rest van dit album dit niveau heeft. Dat is niet het geval, maar het scheelt niet veel.

Ook Man is the Baby, You Are My Sister en Bird Gehrl zijn zeer sterk. Enige tegenvaller is My Lady Story, vooral na zo'n indrukwekkende opener. Verder snap ik de toevoeging van Free at Last niet helemaal. Vooral niet wanneer dat nummer plaats 9 heeft in de tracklist. Overigens is de samenwerking met artiesten als Lou Reed en Boy George uitstekend geslaagd en voelt totaal niet misplaatst.

Geweldig muzikaal album. Vermakelijke muziek. Niet echt muziek die ik al te vaak kan draaien in mijn ghetto, maar daarbuiten is het zeer goed te doen. Ja, dit album weet me wel te raken. Sterke instrumentale begeleiding en ijskoude, sfeervolle zang.

Hele mooie cd, alleen jammer van het chinees in free at last, ik erger er mij aan.

Hop, die top-10 in.

Wat een aparte zang, zeg! Zoiets als Brian Ferry tot de derde macht. Even wennen, maar de nummers zijn mooi. Heeft trouwens even geduurd voordat ik hier naar wilde luisteren (de inbreng van Boy George hield me aanvankelijk tegen), maar de reacties van jullie hebben me over de streep getrokken.

De inbreng van Boy George is juist super. You Are My Sister vind ik één van de mooiste tracks op dit album.

Idd, totaal ook niet zoals hij zong in de bekende jaren van Culture Club. Naar mijn mening steelt Boy George juist de show op het nummer.

Ja, dat is waar. Beter ten halve gekeerd dan ten hele gedwaald. Ik hoorde dit nummer en vond het prachtig. Nog voordat ik wist dat Boy George de tweede stem voor zijn rekening nam. Daarna kon ik natuurlijk niet meer terug.

You Are My Sister is hét mooiste nummer van deze wonderbaarlijke plaat in mijn oren. Boy George steelt zeker de show. Kende de beste man zijn muziek niet, dus ook achter zijn eigen werk aan gegaan. Dat was helaas een stukkie minder..

Gek hoe iets dat je eerst zo tegenstaat, je vervolgens zo sterk kan raken... De kracht van Antony, wellicht?

Dat is nou precies wat zo leuk is aan de man. Er zullen weinig mensen zijn die zeggen: ach, ik heb er niks mee maar het is ook niet slecht. Nee, of je vindt het geweldig of je vindt het verschrikkelijk.

Ikzelf vind het meestal geweldig, maar soms ook verschrikkelijk...

Schoon, zeer schoon.

Jaren terug geluisterd, toen trok ik het niet. Nu, een paar Lou Reed, Tom Waits, Bon Iver, etc platen later weer opgezet en zit helemaal te flippen op Fistful of Love. Wat een plaat! Met stip plaat 'most wanted' .

Dat heb ik dus ook gehad. Eerst doet de plaat je niet zoveel. Heb hem toen 5 keer geluisterd en toen het me nog niks deed van mijn ipod gegooid.
Daarna toch weer benieuwd geworden en weer eens opgezet. Ik werd helemaal omvergeblazen, nu zit hij al een half jaar dicht tegen mijn top 10 aan. Zo kan het gaan.

Hoewel dit album tot aan You Are My Sister goud in handen heeft en op vinyl heel kant A je meeneemt op een muzikale emorollercoaster, bewerkstelligt kant B dat in iets -zij het miniem mindere mate. Fistful of Love heeft an sich wel een lekkere motowntwist over zich, maar valt een beetje buiten toon van de sfeer van het album waar ik dan helemaal in zit. Van Spiralling daarentegen krijg ik bij sommige tonen gewoonweg chickenskin. Maar Free at Last haalt mij daarna weer weg uit mijn droomwereld en das net een momentje teveel. Dus toch een halfje eraf.

Hm. Een paar nummers beluisterd omdat dit zo goed gewaardeerd wordt en eigenlijk zelfs regelmatig terug te vinden is in top 10's van mensen die relatief dicht bij mijn top 10 liggen, maar dit trek ik toch niet.
Hope there's someone is niet per se slecht, maar euhm ja, ik weet het toch niet. De stem is toch echt niet mijn ding. Hij trilt constant met zijn falsetto en dat is toch echt niet aan mij besteed.
Jammer misschien, want blijkbaar mis ik toch iets, maar voorlopig heb ik iets van nee, bedankt.

Jammer dat 'What Can I Do?' maar zo kort duurt. Prachtig emotioneel nummer.
Het hele album staat vol met emotionele puurheid. Zwaar om te luiseteren maar onbeschrijfelijk meeslepend en daarom verslavend. Bepaalde gevoelens hebben een verslavende werking, hier zeker.

Wat een mooie, zwoele, huilende, jammerende, irritante stem heeft Antony. Je moet er maar van houden... (ik dus echt niet).

Ik moet wel eerlijk toegeven dat er met de muziek zelf niets mis is. Mooie liedjes.

blijft een prachtige emotionele plaat deze, perfect voor komende periode, herfstweer en dode bladeren op de grond

Hoewel het an sich goed in mijn straatje zou moeten passen wordt ik echt bloednerveus van die stem. Ik hou het een nummer of drie vol en dan moet ik me inhouden niet meteen die hele cd te deleten. Ben wat liveoptredens gaan bekijken maar die vreselijke grimassen die hij trekt helpen dan ook niet echt.

Schitterende plaat van Anthony en co.
Prachtige composities en tja, de stem van Anthony, daar moet je van houden inderdaad

4,5*

Hé, bij herbeluistering van het Antony-oeuvre zie ik dat ik bij deze klassieker (nr 1 in de OOR-jaarlijst van 2005) geen comment heb geplaatst. Waar ik de debuutplaat nog veel hetzelde concertzaalgeluid vond laat horen, vindt Antony hier zijn vorm. Verstilde pianoliedjes, aangevuld met andere klankkleuren, zoals het majestueuze 'Fistful Of Love'. Ook zo'n track als 'Free At Last' detoneert niet op dit album met zijn vragende en zoekende toon. Mooi album.

Hoorde het waanzinnig mooie nummer Hope there's Some One in een versie op de laatste cd van Mick Hucknell. Toch deze I'm à Bird Now weer eensbeluisterd. Blijft een prachtige cd met voor mij de eerste kennismaking destijds met deze bijzondere artiest. Naast Hope there's Someone (blijf me toch irriteren aan het slot met de piano) blijft You are my sister een klasse plaat. Veel sterke nummers. Luister vooral ook eens naar zijn laatste live cd Cut THE World. Mooi.

Vandaag geluisterd naar Antony & the Jonsons en heb nu 4 cd's van hem. je moet er wel naar leren luisteren. En dit komt vooral door zijn aparte stem. Maar o.a. cut the world is een mooie cd van hem met erg mooie nummers.

Ik heb deze begin 2006 gekocht naar aanleiding van de eindlijst van Oor waar I Am a Bird Now op de eerste plek (of tweede achter Illinois) eindigde.
Ik had nog nooit van Antony gehoord maar dacht dat zit vast wel goed. Op weg naar huis luisterde ik de cd in mn discman en ik werd meteen door de eerste zinnen gegrepen. Wat een stem. Helaas wordt het einde van het nummer redelijk verpest met die stampende piano.

De andere nummers wisten mij nooit zo te pakken als de eerste helft van Hope There's Someone. Ik heb het album door de jaren heen uiteraard meerdere malen geluisterd maar verder dan 3,5* kwam ik niet.

Nu 7 jaar later begint het zowaar te groeien en dan met name de nummers die me in het begin niet zo opvielen. You Are My Sister is echt ontroerend mooi. Nooit gedacht dat Boy George me zo zou kunnen raken.

Fistful of Love is het andere nummer waarvan ik het sterretje heb geel gekleurd. Echt een geweldig nummer met heerlijk gitaarspel. De afsluiter Bird Gerhl is weer zo'n gevoelig nummer waar je echt voor moet gaan zittem om het tot je te laten doordringen.

What Can I Do en Man Is the Baby vind ik niet heel bijzondere nummers. Althans nog niet want ik ga dit album de komende tijd nog vaker luisteren.

In ieder geval verhoog ik alvast naar 4 sterren.

0,5* erbij omdat 'What Can I Do' zo'n mooi klein liedje is. Kwam opeens 'binnen'. Prachtig album wat veel te lang in de kast heeft gestaan. Antony weekend lonkt

Hoorde dit album bij iemand thuis die er helemaal weg van is. Zeker indrukwekkend en zal het eens wat uitgebreider gaan luisteren, een album waar je echt even voor moet gaan zitten.