Jonathan Jeremiah - A Solitary Man (2011)

Ik ken alleen de singles van de radio, maar daar kreeg ik ook die associatie bij. Vreselijke muziek en dan lees ik hier vergelijkingen met Nick Drake.

Ik trek het wel dit album van deze man. Doet me soms een beetje denken aan Cat Stevens, de mooie rustige melodieuze upbeat muziek met soms toch wel zware/sombere teksten.

Ik haal veel kooptips uit de Mojo en Uncut bladen uit Engeland en heb zo prachtige platen gevonden van John Grant, Dylan LeBlanc en Jonathan Wilson. Soms laat ik mij ook wel eens door een mooie titel verrassen zoals voor een deel bij deze plaat.

Deze ook flink aangeprezen plaat is echter geen super koop geweest. Niet aan mij besteed en vooral vol met Sky Radio muzakjes.

Beste Herman,

Als je niet weet waarover je praat hou dan je mond! Er is trouwens al hier een discussie over geweest. Laat me dit zeggen al die recensenten die Nick Drake als referentiekader bij deze cd geven hebben het allemaal fout. Zowel in bepaalde viool- als in gitaarpartijen is duidelijk de invloed van Nick Drake te horen. Ik kan het namelijk weten want ik luister al naar de platen van Nick Drake sinds dat ze uitkwamen. Jij ook ?

Waarom mag Herman dat niet zeggen? Hij veroordeelt het hele album toch niet direct op basis van de singles?

Een beroep op autoriteit is trouwens een drogreden.

Het gaat me niet over zijn beoordeling, maar omdat het onzin is. Ga eerst nog maar eens naar Nick Drake luisteren en luister dan een paar keer naar deze cd, en je zult me gelijk geven.
Discussie gesloten. Ik heb geen zin in oeverloos geleuter.

Je kan toch zelf ook tussen de stemmen van een gebruiker kijken? Dan zie je dat Herman Nick Drake zelfs hoog heeft zitten (ik ook). Ik geef je zelf ook helemaal geen gelijk, maar als je de discussie niet wilt aangaan en heilig overtuigd bent van je eigen gelijk ga ik me daar verder ook niet druk over maken.

Nick Drake is een van mijn meest gedraaide artiesten inderdaad. En:


Kan het wat minder?

Beetje tegenstrijdig deze twee zinnen, vind je niet? Maar goed, gezien de vele reactie van jou hier was me al eerder opgevallen dat je kritiek op dit plaatje moeilijk kan verteren. Laat andere mensen gewoon hun mening hebben in plaats van iedereen die deze Jonathan niet veel aan vindt de les te lezen. In de tussentijd heb ik hier al heel wat meer van gehoord en ik vind er geen zak aan. Niets aan te doen.

Dit vraagt echt om een reaktie! Allereerst kan het me geen r...t schelen wat jij kwalitatief van deze cd vindt! Maar jij vindt dat er geen Nick Drake-invloeden zijn, en daarmee dat ik er volledig naast zit. Je slaat de plank niet een klein beetje mis, maar volledig. Als je klein beetje research had gedaan, had je al kunnen weten dat Jonathan Jeremiah Nick Drake als een van zijn grootste invloeden ziet. Lees bijvoorbeeld op de volgende link. A Solitary Man - Jonathan Jeremiah | AllMusic
Maar dat terzijde.
Zoals je kunt zien staat Nick Drake bij mij op 1 in mijn persoonlijke top 10. En dat is niet zomaar.
Het is mijn meest favoriete artiest. Luister hiernaar zoals ik al eerder aangaf, sinds 1970 naar zijn muziek.
Lang voordat het in de mode werd om Nick Drake goed te vinden. Je kunt de invloed van alle cd's van Nick Drake goed terughoren in de muziek van Jonathan Jeremiah. Bijvoorbeeld in A solitary man hoor je duidelijk de invloed van Pink Moon. Niet alleen in de muziek! Als je wat in de tekst van dit liedje had verdiept, dan had je als echte Nick Drakefan de vele verwijzingen naar Nick Drake teruggevonden!

Ik denk niet dat Jonathan iets met Nick Drake te maken wil hebben.. Neen, ik hoor het verband niet, ik denk zelfs dat het er niet is... :/

Voor iemand die dat niets kan schelen maak je je wel erg druk. Je kan geen enkel tegengeluid verkroppen en reageert overal op.


Dat kan best, maar bij dit soort muziek is de stem toch wel het belangrijkste element en die staat wel heel ver af van die van Drake. Ik vind Jeremiah een erg harde, onprettige stem hebben, terwijl Drake juist een veel zachtere stem heeft. Dan kan het muzikaal best overeenkomstig zijn (al is dat al snel in dit genre), het gevoel dat beide artiesten bij me opwekken ligt wel erg ver uit elkaar.

Herman heeft gelijk, naar mijn mening. Qua stemgeluid is het niet echt te vergelijken. Qua muziek en lyrics trouwens ook niet echt..

Eens met Herman, enige vergelijking ontgaat mij volledig..

Misschien was het niet helemaal duidelijk voor je wat ik met verwijzingen naar Nick Drake bedoelde. Ik bedoelde niet dat zijn schrijfstijl op die van Nick Drake lijkt, maar dat A solitary man over Nick Drake en wel over de paar laatste jaren van zijn leven gaan.
Dit was echte de laatste reaktie, om te eindigen met de regel :

If songs were lines in a conversation, the situation would be fine (Hazey Jane II, Bryter layer)

Ik haak toch af bij deze cd.. op de radio klonk het veelbelovend, en de singles zijn ok, maar een heel album is voor mij toch teveel...

Niet mijn ding.

Sterke plaat. Aanvankelijk denk je: toegankelijk geluidje, iets te, zal wel gaan vervelen, maar dat moment van verveling blijft uit. Nu duurt de plaat ook niet lang maar toe. Niet eentje die ik MOET hebben, maar als ik m eens voor een prikkie tegenkom, neem ik m wel mee. Ruime 3,5

heerlijk al die verschillende meningen over dit album. blijf hem prachtig vinden en gelukkig nog velen want hij komt in onze winkel bij de best verkochte 10 albums van 2011, gezellig naast top albums van elbow, tom waits, agnes obel, adele, foo fighters en nog een paar.
nog iemand interesse in kaarten 30 maart 2012 paradiso ? wij hebben ons in de datum vergist en gaan nu 209 maart naar effenaar, we hebben er 4 over, pm maar. en ja, ik weet dat heel veel mensen het ook niks vinden, hoef je niet op te reageren, is flauw....... dus na deze opmerking van mij zal het natuurlijk wel gebeuren

Het is natuurlijk verdacht: een makkelijk in het gehoor liggend album dat het goed doet in de albumlijsten en dat vol liedjes staan die zo op Sky Radio kunnen. Toch is het zo beroerd nog niet, dit album van Jonathan Jeremiah. Zijn soulvolle stem, die me af en toe aan die van Paul Weller doet denken, klinkt aangenaam en past goed bij de muziek. Niet alle liedjes zijn even briljant, maar met name Happiness en See (it doesn't bother me) draai ik graag.

Lekker rustig album!

Wist nog niet dat Jonathan maar rond de 25 jaar was. Zijn stem deed me altijd vermoeden dat hij rond de 50 was ofzo Hoorde zijn liedjes al wel vaak op Studio Brussel, niet echt mijn smaak. Aan het album begin ik dus ook voorlopig niet.

Ik dacht een onbekend nummer van Tom Jones te horen (Heart of Stone), maar het was deze artiest.

Wat een prachtig album, vooral erg lekker als de regen tegen de ramen slaat en het buiten al om 6 uur donker is.

Vind het ook maar matig....Enige invloed van Nick Drake hoor ik wel....Niet in zijn stem, daar issie mij te 'clean' voor..te gelikt, en weinig doorleefd vind ik.

Ik hoor in het ritme en klanken van See wel een soort River Man terug, maar daar is dan verder ook wel alles mee gezegd!

Kan ook niet echt zeggen dat ik hier wild van ben. Met name de stem doet het niet voor mij en ook de songs weten over het algemeen maar matig te boeien. Positieve uitzonderingen zijn dan de wat verstilderde momenten (het titelnummer bijvoorbeeld maar toch vooral het schone How Half-heartedly We Behave). Verder duidelijk niet mijn ding.

Geweldige plaat. Blijf je draaien. Ik vind 'em beter dan z'n 2e plaat die hierna kwam.

Plaat voor alle jaargetijden. Ontluikende lente, volop zomer, intrede van de herfst...het maakt niet uit, dit album klinkt altijd.

Geen onaardig album, mede dankzij de sfeervolle arrangementen, maar Jonathan Jeremiah heeft een stem die mij op den duur gaat vervelen. Het niveau van Nick Drake haalt hij nergens met zijn middelmatige songs, of hij nu wél of geen invloed van hem heeft ondergaan. Ik houd het maar op een geval van misplaatst epigonisme.

Lekker plaatje, warme sound, zonder glad te worden

Zeker geen onaardige plaat. Prima stem , aardige composities en feilloos ingekleurd muzikaal. Waarom dan geen hoger aantal sterren? Omdat het wat veilig blijft. Er zit een degelijkheid in die het wat saai maakt en waardoor Jeremiah zich niet onderscheid als singer- songwriter. Dit doet hij echter wel met zijn stem , maar zijn composities verzanden wat in goede bedoelingen. 3 sterren