2011 is tot dusverre een goed jaar voor de Nederlandse hiphop. Boef en de Gelogeerde Aap leverde met Wij Zijn een verdienstelijk debuut af, RBDJAN loste met De Onderbaas de hoge verwachtingen in, ZwareJongenZ wist zichzelf met W.E.D. knap op de kaart te zetten en ook Zo Moeilijk doet in positieve zin van zich spreken. Zo Moeilijk (2006) en Nijmeegse Modo (2008) waren beide al verrassend sterke albums, zij het dat de groep op sommige tracks nog licht zoekende leek naar een eigen sound. Die sound is inmiddels definitief gevonden. Met Nieuwe Moves levert het Nijmeegse drietal één van de sterkste Nederlandse rapalbums ooit af.
Het recept van Nijmeegse Modo is eigenlijk ongewijzigd. Nog steeds voeren dikke, rauwe bassen de boventoon, terwijl Nosa en Roscovitch de kenmerkende zelfpocherij afwisselen met een enkele serieuze noot. Maar voor alle drie de leden geldt: ze hebben hun stijl iets toegankelijker gemaakt en daarmee geperfectioneerd. Dat komt bij de producties het duidelijkst naar voren. Voorheen liet Nikes al zien een eigen, duistere stijl te hebben, maar op Nieuwe Moves is de producer voor het eerst in staat een album volledig te dragen. Of het nu de grimmige binnenkomer Doomdenkers is, het openhartige Rijkdom (met Sticks en Akwasi) of de eerste single Codes (met Akwasi), overal weet de producer met weinig middelen (sommige beats bestaan uit alleen een drum-baslaag) een ijzersterke sfeer op te roepen - soms onheilspellend, soms luchtig, maar altijd uniek. Het meest indrukwekkende van zijn prestatie is nog wel dat alle producties duidelijk in elkaars verlengde liggen - na een paar seconden is een Nikes-beat al te herkennen - zonder dat Nieuwe Moves ook maar even eentonig wordt.
Ook rappend is Zo Moeilijk vooruitgegaan, met name Roscovitch. De afgelopen jaren presenteerde hij zich al als een uiterst zelfverzekerde MC met een heerlijk nonchalante flow, op Nieuwe Moves staat hij nog sterker in zijn schoenen. Zijn couplet op het krachtige Cirkels (met Sticks) illustreert dit treffend. In minder dan een minuut tijd combineert Rosco hier stemverheffingen, tempowisselingen, dubbele rijmconstructies en tig quotables (“Ras King is baas, ik ben niet meer op straat//Ik rijd alleen langs om te kijken hoe het gaat”) en zorgt hij er ondertussen voor dat het nergens geforceerd of krampachtig aanvoelt.
Nosa, de andere rapper van het stel, springt wellicht iets minder in het oog, maar is daarmee niet minder belangrijk. Met zijn soepele flow en neutrale stemgeluid zorgt hij er namelijk voor dat Nieuwe Moves ook op rappend vlak geen eendimensionale rit wordt. Dit doet hij op een uiterst vakkundige manier; enerzijds vestigt hij niet al teveel aandacht op zijn coupletten, anderzijds staat hij bij ieder nummer zodanig zijn mannetje dat hij nergens wordt overschaduwd. En dan zijn er ook nog legio gastrappers, waaronder Leeroy, Kabel en Rico, die zich allemaal moeiteloos invoegen tussen Nikes' beatgeweld en het geheel zodoende nog meer gezicht geven.
Het resulteert in een album dat de annalen van de vaderlandse hiphop ongetwijfeld zal halen. Nieuwe Moves is gevarieerd, consistent en vooral volwassen. Zo Moeilijk heeft over het algemeen afgezien van de experimentele franjes die Nijmeegse Modo af en toe sierden, wat een toegankelijker en strakker album heeft opgeleverd. Ook de veelal vakkundig geconstrueerde teksten verdienen eigenlijk nadere bespreking, maar het beste is om die zelf te horen. De flows van de mannen voegen namelijk veel extra's toe aan de beats. Het enige manco van het album - voor zover er überhaupt van een manco kan worden gesproken - is dat de gevoelige momenten het niet altijd halen bij de meer rauwe. Natuurlijk, op tracks als Wij (met Lienke) en Kant A legt de crew haar ziel overtuigend op tafel, maar zo strak en eigen als het donkere Untouchable klinken deze tracks toch niet. Maar dat is slechts een detailkwestie, want op Nieuwe Moves wordt verder prachtig tussen diverse stijlen afgewisseld, met de beats van vader Nikes als leidraad en de raps van Rosco en Nosa als onmisbare ondersteuning. Ruim twee jaar geleden zei Nikes: "Op den duur kunnen mensen niet meer om ons heen." Toen hadden die woorden kunnen worden geïnterpreteerd als die van een overambitieuze nieuwkomer. Wie Nieuwe Moves grondig beluistert, weet wel beter.
Hiphopleeft