Baths - Pop Music / False B-Sides (2011)

een stuk melancholischer en minder experimenteel dan het eerste album. Heerlijke plaat, deze symphatieke nerd heeft het in zich om een van de grootste te worden op het snijvlak van elektronische en instrumentele muziek.

Waar het debuut nog zo experimenteel was, is de opvolger gelikt en laagdrempelig. En het toppunt van dit alles is dat beide albums een streling voor het oor zijn. En dat dit een iets breder publiek gaat aantrekken, staat ook al vast. Met recht.

De tekst in Lovesick Synthetic is echt simpel en zou in een ander nummer melig klinken en gemakkelijk. Maar het feit dat het gezongen wordt door een robotachtige stem zorgt voor iets vervreemdends. Hierin ligt de kracht van het nummer in mijn ogen. Ik vraag me soms af hoe of een machine met een bewustzijn zou denken over het bestaan. Dat zo'n "robot" gevoelens zou kunnen hebben voor een andere vorm van bewustzijn ontroerd me om 1 of andere manier. De eenvoudige tekst komt hier zo ongelooflijk eerlijk en gemeend over.

Bijna niet te geloven dat dit album echt aanvoelt als een geheel.
Het bestaat uit b-sides...

Will heeft trouwens nog prachtige nummers die nergens zijn uitgebracht.
Exit The Mine heeft hij in een namiddag gemaakt op zijn ipad.