menu

Peter Hammill - In Camera (1974)

mijn stem
3,99 (71)
71 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Rock / Avant-Garde
Label: Blue Plate

  1. Ferret and Featherbird (3:42)
  2. (No More) the Sub-Mariner (5:46)
  3. Tapeworm (4:20)
  4. Again (3:37)
  5. Faint Heart and the Sermon (6:45)
  6. The Comet, the Course, the Tail (6:04)
  7. Gog Magog (In Bromine Chambers) (17:27)
totale tijdsduur: 47:41
zoeken in:
avatar van axel33
4,5
Ijzersterk album van de voorman van Van der Graaf Generator, pakkende melodieën, meeslepende vocalen (as usual!) en 'n grandeur die doet denken aan die van z'n bandje VdGG. Eigenlijk zou ik 'n halve ster aftrek moeten geven vanwege het nogal vage 'Gog Magog', maar ik ben in een vergevinsgezinde bui. Eén van z'n beste solo-werken!

avatar van thyson
4,0
Gog is nochtans vrij onweerstaanbaar. Lekker dreigend, zeg maar pawnesk!

avatar van IMPULS
4,0
Hammill zingt hier alsof de dood bij tijd en wijle op z'n hielen zit. Pijn, verwarring, berusting, je komt het allemaal tegen. Perfect uitgebalanceerd album en mogelijk het beste in zijn rijke produktie. 'Gog Magog' is 10 minuten nawerking, maar niet bepaald luisterrijk.

Aquila
Nog steeds één van zijn beste albums tot nu toe, met uitzondering van die laatste track. Die heeft niet minder dan 15 saai laatste minuten (na een sterk begin). Alle andere nummers zijn perfect en behoren tot zijn beste werk. Ik ben niet echt een fan van "Comet, Course Tail", zoals de meeste van de volgelingen zijn denk ik. Ik geef de voorkeur aan de drie nummers die ik hieronder noem. De cover is in tegenstelling met de muziek en teksten iets te satirisch denk ik.

highlights: (No-More) The Sub-Mariner, Faint-Heart and the Sermon, Tapeworm
lowlight: Gog/Magog

4,5
In Gog/Magog ontwikkelde Hammill zijn agressievere zangstijl die zo allesbepalend is geworden voor het doorslaande succes van dat meest epitomale killeralbum uit de jaren 70, namelijk GODBLUFF. Erg blij dat hij deze kant op ontwikkeld is. Wat een prachtstem!!!

avatar van vigil
4,5
Ik gooi er nog even een halfje bovenop. Wat een prachtige plaat. Eentje die onder alles door kruipt, je bij de strot grijpt en je haast bijna zelf tijdens beluistering boos, verward en zoekende maakt. Faint Heart and the Sermon is toch wel een van de beste nummers ooit gemaakt.

Wat een luisterbelevenis

Lazarus Stone
de poseur, deze geef ik graag weg, soort zendingswerk.
in bromine chambers..

Misterfool
Gog is misschien wel het laatste VDGG/Hammill nummer waar het muntje is gevallen. Negeer het tien minuten lange extro(magog),dan hou je mischien wel de meest dreigende compositie van deze klasbak over. Alsof de duivel je op de hielen zit. Naast Gog staan er alleen maar topnummers op deze plaat. 37 minuten grandeur verdient 4.5*

avatar van zaaf
Ik denk bij Magog steeds dat ik nieuwe mail heb. Futurist die Hammill.

Gast
geplaatst: vandaag om 14:03 uur

geplaatst: vandaag om 14:03 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.