Frank Zappa - Saarbrücken 1978 (1991)
mijn stem
7 stemmen
Verenigde Staten
Rock
Label: Rhino
-
Dancin' Fool (3:43)
-
Easy Meat (5:04)
-
Honey, Don't You Want a Man Like Me? (4:15)
-
Keep It Greasy (3:31)
-
Village of the Sun (6:18)
-
The Meek Shall Inherit Nothing (3:41)
-
City of Tiny Lights (9:38)
-
Pound for a Brown (3:41)
-
Bobby Brown (2:52)
-
Conehead (6:05)
-
Flakes (2:32)
-
Magic Finger (2:29)
-
Don't Eat the Yellow Snow (2:11)
-
Nanook Rubs It (3:21)
-
Saint Alphonso's Pancake Breakfast (3:17)
-
Rollo (3:31)
-
Bamboozled by Love (6:45)
Links
Last.fm
0
Sir Spamalot (crew)
geplaatst: 30 mei 2014, 12:10 uur
Meer uitleg omtrent deze plaat staat op de wiki-link, Beat the Boots - Wikipedia, the free encyclopedia - en.wikipedia.org en op deze link, FZ discography - globalia.net. Dit is de zevende plaat uit een collectie van 8 albums onder de naam “Beat the Boots”. Bij Saarbrücken gaat het om opnames van “Frank Zappa” op 3 september 1978 in de Ludwigparkstadion in Saarbrücken, Duitsland. Het is een openluchtoptreden.
In de line-up merk ik de aanwezigheid van zanger-gitarist Ike Willis en de geweldige drummer Vinnie Colaiuta, de rest van de line-up is ook niet mis, natuurlijk. Er is geen plaats meer voor een blazerssectie, hun plaats wordt ingekomen door keyboards. Zestien nummers in een uur en een kwartier, dus geen al te lange nummers en een fiks tempo in een set van overwegend klassiekers waarvan City of Tiny Lights toch weer speciaal is. Zelfs de “megahit” Bobby Brown staat er op, een crowdpleaser.
Goede setlist zeker, waarbij je altijd iets zal missen, dat is logisch. The Yellow Snow Suite is vertegenwoordigd in de laatste drie nummers, enkel Father O'Blivion ontbreekt, jammer. Opnieuw staan hier nummers op van Sheik Yerbouti en Joe's Garage die pas later op die albums zouden verschijnen. Het verklaart ook de woede van zijne Snorheid tegenover de bootleggers, die hem het gras voor de voeten maaiden, trouwens de aanleiding voor deze box Beat the Boots.
Ik moet zeggen dat deze “bootleg” een verrassend goed geluid heeft, het kan wel niet tippen aan de YCDTOSA-serie maar dit mag gehoord worden. Opnieuw is er weinig interactie met het publiek, vergeleken met andere livealbums maar misschien is dit een bewuste keuze van de Snor geweest. Flakes bevat weer die hilarische imitatie van Bob Dylan. Goeie bootleg volgens mijn oortjes.
In de line-up merk ik de aanwezigheid van zanger-gitarist Ike Willis en de geweldige drummer Vinnie Colaiuta, de rest van de line-up is ook niet mis, natuurlijk. Er is geen plaats meer voor een blazerssectie, hun plaats wordt ingekomen door keyboards. Zestien nummers in een uur en een kwartier, dus geen al te lange nummers en een fiks tempo in een set van overwegend klassiekers waarvan City of Tiny Lights toch weer speciaal is. Zelfs de “megahit” Bobby Brown staat er op, een crowdpleaser.
Goede setlist zeker, waarbij je altijd iets zal missen, dat is logisch. The Yellow Snow Suite is vertegenwoordigd in de laatste drie nummers, enkel Father O'Blivion ontbreekt, jammer. Opnieuw staan hier nummers op van Sheik Yerbouti en Joe's Garage die pas later op die albums zouden verschijnen. Het verklaart ook de woede van zijne Snorheid tegenover de bootleggers, die hem het gras voor de voeten maaiden, trouwens de aanleiding voor deze box Beat the Boots.
Ik moet zeggen dat deze “bootleg” een verrassend goed geluid heeft, het kan wel niet tippen aan de YCDTOSA-serie maar dit mag gehoord worden. Opnieuw is er weinig interactie met het publiek, vergeleken met andere livealbums maar misschien is dit een bewuste keuze van de Snor geweest. Flakes bevat weer die hilarische imitatie van Bob Dylan. Goeie bootleg volgens mijn oortjes.
* denotes required fields.
* denotes required fields.