Ben niet zo'n fan van live-hiphop albums over het algemeen. Het enige dat ik kan waarderen zijn dingen als The Roots, waar de live-instrumenten een extra dimensie aan de studioalbums geven. Een deejay die beats speelt en een rapper die probeert in de buurt te komen van wat hij eerder op plaat heeft gezet, daar ben ik normaal niet zo'n fan van (tenzij je er zelf bij bent).
Dit is een uitzondering, vooral omdat MF Doom technisch geweldig is, live, bijna net zo goed als op z'n studioplaten. Alleen maar geweldige tracks ook. Wat moet het bizar zijn om dit met beeld te zien, om publiek driekwartier uit z'n dak te zien gaan op vage pop-culture-references over tunes van oude tv-series en liftmuziek
Ik zeg nog maar eens dat ik MF Doom echt het al-ler-bes-te vind dat hiphop anno 2005 te bieden heeft.