Queen - A Kind of Magic (1986)

Bovenstaand stuk had zomaar door mezelf geschreven kunnen zijn. Ik ervaar dit album in combinatie met de film op exact dezelfde manier. Sterker nog; ik ga de film vanavond maar (weer) eens kijken!

Welke zender komt ie dan?

Eeeh zender?

Oh sorry, dacht dat ie op TV was.... Zal de leeftijd wel zijn....

En ik maar denken dat ik oud ben
Maar even serieus; de film had uiteraard op tv kunnen zijn. Ik heb echter de dvd in huis dus kan 'm kijken wanneer ik wil

Ik verhoog nog wat verder. Dit album bevalt mij echt heel goed.

Jammer dat One year of love wat kitscherig is geproduceerd. Het is een prachtige compositie. Een meer akoestisch klinkende uitvoering zou veel meer impact hebben denk ik.
Met meezingers als Friends will be friends (net als We are the champions) heb ik nooit wat gehad.
One Vision blijft geweldig. Duidelijk het beste nummer van de plaat! Gevolgd door It's a kind of magic, klinkt super 80's en is jeugdsentiment voor mij, net als de wat kinderlijke hoes.
Who wants to life forever heb ik altijd mooi gevonden, en het heeft natuurlijk een extra lading gekregen. Mooi voor de radio, maar dit soort sentimentele nummers zet ik zelf niet snel op.
Het wat experimentelere Don't Lose Your Head kan ik ook wel waarderen.

Princes Of The Universe blijft toch wel een knap nummer, alhoewel het buiten de context van de film natuurlijk nogal een eigenaardig thema heeft. Ik vind het ook nooit zo sterk wanneer soundtracks echt het thema van de film behandelen trouwens. Geldt voor veel nummers op deze typische jaren '80 plaat. Maar het is leuk om te horen hoe ze op Princes op één of andere manier weer iets van de oude Queen-sound tot leven weten te brengen. Verder geen plaat die ik opzet als ik naar Queen wil luisteren. One Vision was een lekker fris nummer toen het uitkwam. De mix van de single heb ik altijd wat lekkerder gevonden. Op de rest van het album domineren goedkoop aandoende synthesizers en gemakkelijk te vergeten deuntjes, helaas.

De plaat begint sterk met de krachtige single One Vision en het leuke Kind of Magic.

One Year of Love en Friends Will Be Friends zijn ook erg leuk.

Who Wants to Live Forever is alleen voor de kenners een nummer ui de film Highlander. Anachronistisch wordt dit nummer ten onrechte gelinkt aan de dood van Freddie. Zie ook de laatste speelfilm. Erg gênant

De hardrocknummers vind ik echt slecht. Princes of the Universe had langer mogen duren. Even die thema's wat meer uitwerken, dan was het echt een terugkeer naar vroeger. Op Miracle komen de hardrocknummers veel beter uit de verf.

De Highlander versie van Kind of Magic heeft ook wel iets, maar is maar een bonustracks. Lekker gitaarwerk, maar wel teveel elec. drums. Dan toch maar het origineel met die strakke beat.

Het gaat mis met A Kind of Magic met het artwork. Wie heeft nou zo'n lelijke hoes verzonnen en hoe is dit ooit uitgekozen voor dit Queen album? Onbegrijpelijk. De muziek van dit album is geïnspireerd en (deels) gemaakt voor de film Highlander. In het boek bij de Queen Studio Collection staat een afbeelding van de filmposter, die zoveel fraaier is gemaakt dan het artwork van het album.

Gelukkig begint de muziek, waar het natuurlijk om draait, stukken beter. One Vision vind ik een geweldige Queen rocker en A Kind of Magic blijft een goede popsingle, met trouwens wel een mooie hoes (met filmartwork). Op de rustige 80's ballad One Year of Love horen we zowaar een saxofoon. Het is best een mooi liedje. Pain is So Close To Pleasure is een heel aardig popnummer, ook typisch 80's, met soms die fijne gitaar. Friends Will Be Friends is dan weer een echte en goede meer klassieke Queen song. Oftewel: kant A van de plaat mag er best wezen.

Who Wants To Live Forever is toch ook typisch Queen. Ik vind het wel mooi, maar niet echt geweldig. De drie hardere rocknummers erna had ik al jaren niet gehoord om eerlijk te zijn. En ze vallen mij nu helemaal niet tegen. Lekkere Queen rock, waar je soms wel wat op kan aanmerken, maar voor mid-eighties eigenlijk helemaal niet zo verkeerd. Daarom is kant 2 van deze plaat zeker ook te verstouwen. De hele plaat A Kind of Magic mag er zo best wezen.

Ik vind het hoesontwerp van deze plaat juist geweldig! Beter dan de muziek

Afgelopen week heb ik hem eindelijk op LP gekocht en het valt me nu pas op dat dit toch wel een heel krachtige rock-plaat is. Ik had jaren lang het idee dat het een matig album was met een paar radio-hitjes, alsof radio-hits trouwens komen aanwaaien... Toen de plaat uit mijn boxen knalde kreeg ik het gevoel dat dit toch een behoorlijke prestatie is. De nummers knallen, zitten strak in elkaar. En inderdaad, Queens klank is veranderd in de jaren ‘80, maar binnen jaren ‘80 rock iets krachtigs maken kan ook waanzinnig zijn.

Nou ja, een heel krachtige rock plaat is wellicht wat overdreven naar mijn mening. Daarvoor staan er in de vorm van Pain is so close to pleasure, Don't lose your head, One year of love, Friends will be friends en Who wants to live forever toch net even wat teveel niet-rock nummers op. Niet dat ik die nummers slecht vind trouwens. Pain is so close en Don't lose zijn zelfs pure pop naar mijn idee. Het titelnummer trouwens ook. Maar die heeft toch iets rockerigs voor mijn gevoel vanwege die fraaie gitaarloopjes en solo's. En live werd het nummer nog net even een tandje ruiger gebracht. Meer zoals de Highlander versie die op de remaster staat zeg maar. Maar toegegeven; nummers als Princes of the universe, One vision en Gimme the prize rocken flink!

Erg onderschat album van Queen! Het titelnummer is inderdaad wel wat krachteloos maar verder is het echt genieten !
Friends will be Friends is echt een typische Queen song waar zijn stem goed naar voren komt. Who wants to live forever is magisch en one year of love is zoetsappig goed!
4!

Nou, onderschat.... De plaat was een behoorlijk succes toen 'ie uitkwam. Maar ook toen al, op mijn 13e, was ik er niet kapot van. Heb destijds wel Queen live gezien in de Groenoordhallen in Leiden. Dat was wèl magic.
Maar de plaat.... Alleen op het slotnummer hoor je nog wat gekunstelde Queen-magie, maar ik vind het album de minste van de verzameling. Flash Gordon niet meegerekend, uiteraard. The Miracle en Innuendo waren weer wat beter. Het is dat ellendige keyboardsoundje, in combinatie met drums uit een machientje, dat het Queen geluid na midden jaren '80 grotendeels heeft uitgedoofd.

Onderschat zou ik dit album ook zeker niet willen noemen. Zou me niks verbazen of dit is één van Queen's grootste kassuccessen. Zeker uit de jaren 80 dan toch. Na Live Aid was dit het eerste wapenfeit van de heren. En gezien de mythische status die hun optreden op dat evenement al vanaf het allereerste moment had, moest iedereen natuurlijk 'de nieuwe Queen' hebben. Wat mij betreft terecht. Nog steeds een heerlijk album.

Queen hinkt vooral op twee gedachten hier. Enerzijds lijkt de hardrock weer wat meer aanwezig en bombastische symforock is er dan ineens weer middels Who Wants To Live Forever. Kan ook te maken hebben met de film natuurlijk. Het is deels een soundtrack.
Anderzijds is het pop aspect in de 80's een vast patroon in de Queensound geworden.
Echt verrassend is dat niet want er was op een gegeven moment nooit meer echt een structurele lijn te bespeuren.
Maar net als op The Works weet de band mij niet overal te overtuigen. Het is zoals het was. Soms briljant, soms slapjes.

Ik heb Queen nog nooit op één gedachte zien hinken dus waarom nu wel?

Natuurlijk heb je gelijk. Afgezien van het debuut en Queen II dan. Die zijn stijlvaster. Debuut ( hardrock) en II ( prog).

Bedoel meer op musicmeter onderschat. Een gemiddelde van 3,4 vind ik erg laag voor dit album.

Wat boeit je zo'n gemiddelde dan? En hoezo laag?

Nouja boeien is relatief natuurlijk. Ik lig er niet wakker van maar ik vind dat dit album hoger verdiend. En laag omdat ik een 3,4 dus te laag vind. Er staan veel sterke songs op en weinig zwakke broeders.

Tja wat mij betreft staan er veel zwakke broeders op en weinig sterke songs. Het kan verkeren.

Daar kunnen die 466 andere stemmers heel anders over denken! Er zijn ook vast users die het gemiddelde van deze aan de hoge kant kunnen vinden.

Ja precies, dat is toch ook precies wat ik bedoel haha
Ieder zijn mening maar ik vind het wat aan de lage kant, sws albums van queen. Geen een album komt boven de 4,00 gemiddeld uit hier en dat is toch apart te noemen.

Als je het b.v afzet tegen andere oudere bands als de Beatles of the Stones, of de Doors of Led Zeppelin is dat idd best vreemd. Daar scoren heel veel albums boven de 4* gemiddeld. Je zet je bericht eigenlijk bij het verkeerde Queen album, dat zou ik bij Sheer Heart Attack, Queen II, Night At The Opera of Innuendo nog kunnen begrijpen.

Ohh Ik vind dit ook niet t beste album van Queen hoor. Innuendo vind ik echt wel 4,20 of hoger verdienen maargoed..

Het verbaasd mij eigenlijk niet zo dat Queen gemiddeld lager scoort dan de bands die ricardo noemt.
Queen is nu eenmaal love or hate, dat is ook helemaal geen verrassing.
Het maakt mij in ieder geval weinig uit.
Hun hele carrière was van alles wat. Echt briljante vondsten tot fikse uitglijers en wellicht ook wel dat de mannen misschien net even iets te veel op hits gingen leunen rond deze periode.
Ze gingen gewoon de strijd aan met Duran Duran, Spandau Ballet en meer zeer populaire jongere acts.
Het knappe is dat het ze nog lukte ook.
En na hun memorabele gig op Live Aid boorden ze ongetwijfeld weer nieuwe fans aan.

De lagere gemiddelde scores van Queen-albums begrijp ik wel. Ik ben opgegroeid met hun muziek, en ik vind het de meeste interessante band die er bestaan heeft. Maar zelfs hun beste albums hadden altijd minimaal één matig nummer. Soms meer. Het is een beetje de schaduwkant van vier songwriters in een band, denk ik.

Ik vind Queen ook de meest interessante band die er is. Soms luister ik er tijden niet na, maar kom er altijd weer bij terug als ik het even niet meer weet. Wat dat betreft is Queen wel een muzikale rode draad voor mij. Je kunt het altijd opzetten, ongeacht wie er bij je op bezoek komt. Kan me ook niet voorstellen dat er mensen zijn die het echt slecht vinden, hooguit misschien dat mensen het een overdreven of te theatrale band vinden. Ik snap Thekillers87327 dan ook goed dat hij het vreemd vind dat Queen voor zo,n grote band zo laag scoort hier. Het is natuurlijk een singles band, maar dat zijn de Beatles en de Stones natuurlijk ook. Queen bevalt mij beter dan de Beatles, en ik sla ze zeker ook nog hoger aan. Stemgemiddelden maken mij ook niet heel veel uit, maar soms is het idd best vreemd.