Elbow - Build a Rocket Boys! (2011)

Vandaag weer her beluisterd, ben van mening dat van de meeste nummers wel een minuut af had gekund en Lippy Kids ook wel 4 minuten had kunnen duren.

Ik vind 'Lippy Kids' ook te lang doorgaan.

Iets minder dan de voorganger die niet te overtreffen valt voor Elbow, maar het scheelt niet veel. Ik heb net zoveel kunnen genieten van deze dan The Seldom Seen Kid. Van een stijl of koerswijziging is geen sprake , maar weer vol (dezelfde) genietbare nummers zoals die ook stonden op de voorganger, met uiteraard weer een zeer prominente rol voor die geweldige stem van Guy. Een van de betere in het circuit naar mijn mening. Echte uitschieters staan niet op dit album maar iedere nummer is genietbaar. Echt heel speciaal is het allemaal niet maar de nummers zitten gewoon goed in elkaar en met die goede stem van Guy wordt het toch altijd wel wat .

Eindelijk! Ik dacht dat ik de enige was... Ik vind het persoonlijk klinken als een "filler".
Voor de rest is het een wereldplaat

Dear Friends heb ik aangevinkt bij favoriete tracks. Heb is simpel ja maar dat zou je van de hele plaat kunnen zeggen. Ook bij die andere nummers wordt er toch niet erop los geëxperimenteerd , dat nummer vind ikzelf 1 van de sterkste op het album.

Alleen van 'The Birds [Reprise]' dan aub

Dit is trouwens ook erg mooi gedaan: Web Exclusive: Elbow Performs "The River" - Web Exclusives - Late Night with Jimmy Fallon - latenightwithjimmyfallon.com

Net iets minder dan Seldom Seen kid, maar helemaal niet teleurstellend, in tegendeel zelfs, hier staan toch zeker een paar nummers op die minstens van hetzelfde niveau zijn. Birds is echt een nummer waar je voor moet gaan zitten, want de opbouw is echt fantastisch, evenals Lippy Kids, wat een prachtnummer is dat toch! Twee nummers halen het voor mij wel omlaag, Jesus is a Rochdale Girl en Dear Friends vind ik net te saai.

Ik vind die twee nummers juist tot de hoogtepunten behoren!
Live vind ik Elbow nog beter, nu al zin in hun concert in november!

Ik ben trouwens blij dat ik niet die Festival Edition heb gekocht. Maar 6 bonusnummers, kom op zeg! Je kan het album nu al voor 7,50 krijgen en die festivalversie kost het dubbele!

ja dat zag ik ook al, ik dacht eerst dat er een DVD bij zat, wat ik een mooie toevoeging vond omdat de shows op Pinkpop en Lowlands erg goed waren.

Oh, fijn dat je het even meldt. Laat maar zitten dan. Voor zes nummers ga ik niet het dubbele betalen.

Ja inderdaad beetje jammer. Dan doet Kasabian dat een stuk beter. Hoewel die band mij wel een stuk minder aan het hart ligt. Op deze cd doet vooral Dear Friends altijd terugverlangen naar de begintijd van Elbow en zet ik de eerste cd meestal gelijk op. Dat is slim gedaan natuurlijk.

Zoals al eerder gezegd vind ik dat de nummers wel ietwat korter mochten, vooral het openingsnummer. Ik ben niet echt een fan van nummers van 6 à 8 minuten. Voor de rest een prima album, alhoewel ik niet echt een gevoel had om het nog eens op te zetten.

Ja nog 2 weken en dan eindelijk Elbow live zien! ik heb er zin in..

in een uitverkocht huis!

Wat mij betreft net zo sterk als The Seldom Seen Kid. Uitschieters zijn voor mij 'Jesus is a Rochdale Girl' en 'The Night Will Always Win'. Ook ik ben niet kapot van 'Dearfriends'. Vind sowieso de eerste 6 nummers het best.

Een halfje erbij voor de openingstrack alleen al. Ik dacht dat hij na verloop van tijd zou gaan zakken, maar dat valt dus alleszins mee.

De Belgen hebben nu ook een nieuwe versie!

KLIK!

Mea Culpa....negen maanden verder, mag ik wel concluderen dat dit bericht i.i.g. de lading niet meer dekt. Een herfstplaat pur sang en eentje die naar mate de dagen korter worden en de sfeer belangrijker...heerlijk valt. Ook de live uitvoeringen o.a. bij Jools met Lippy Kids heeft mijn bewondering geoogst...de wijze waarop Garvey dat ten gehore bracht....kippenvel....Yep, Build A Rocket Boys!!

Verschrikkelijk saaie en teleurstellende plaat van een bende nochtans heel getalenteerde muzikanten. Elbow is hun edge volledig verloren. Maar één echt sterk nummer en gewoonweg te saai en eentonig om volledig uit te luisteren. Heel jammer voor zo'n sterke groep, maar dan luister ik toch liever nog eens naar Cast of Thousands of Leaders of the Free World in de plaats.

'The Birds' , mooie aanloop naar prachtige climax.

Cast of Thousands blijft nog altijd mijn favoriet van Elbow. TSSK is mooi, een mooie omslag in hun oeuvre. Maar, blijf daar niet te lang op teren. Dat gevaar dreigt nu wel een beetje, althans dat gevoel bekruipt mij een beetjena het veelvuldig beluisteren van Build A Rocket Boys! (iemand trouwens een idee waar de titel vandaan komt?)

Allemaal weer mooie pop-liedjes, de één mooier dan de ander maar als het album is afgelopen, heb ik toch een soort van anti-climax bereikt. Het begin is het hoogtepunt, samen met de -soms geweldige- teksten van Guy Harvey.

3*

Guy Garvey (niet Harvey dus, Deren Bliksem ) vond inspiratie voor de titel en het gehele album (zeker het nummer 'Lippy Kids') door terug te gaan naar de plaats waar hij opgroeide.
Hier meer info over de totstandkoming van het album.

Ah, ok thanks.

(en thanks voor de verbetering )

Bevalt me hoe langer hoe beter. Nog steeds geen Leaders of Kid edoch .

Grappig, waar ik me op vorige albums nog moeiteloos kon aansluiten bij de grote schare fans in de beste nummers (Grounds for Divorce, One day Like This, Station Approach) is het bij dit album echt compleet omgekeerd: favoriete nummers zijn vooralsnog With Love, High Ideals en het uitstekende The Night Will Always Win (zonder het nummer daarvoor ooit gehoord te hebben kippenvel bij de uitvoering in HMH).

Komt wellicht ook door een klasseverschil in het algemeen: ik vind dat Guy Harvey zijn uitstekende zangpartijen bijzonder goed doorzet en ook de teksten zijn weer van het niveau van vorige album. Alleen de ingetogen manier van spelen die de rest van de band er op nahoudt lijkt eerder inspiratieloos dan een stukje brille. Ik mis gewoon echt een Grounds for Divorce-achtig nummer, die je omver blaast door pure power. De creativiteit lijkt wat verdwenen te zijn, en wellicht is het daarom dat ik een nummer als With Love, dat ongetwijfeld in verloop van tijd ook eentonig gaat worden, 1 van de weinige nummers vind die echt de joy brengen die vorige albums deden. The birds is overigens ook een erg mooi nummer en komt vooral live goed uit de verf, Lippy Kids is wat mij betreft een illustratie van waar het op dit album fout ging..

Ben het deels wel met je eens, hoewel ik Lippy Kids dan WEL weer een heel mooi nummer vind.
De muziek is wat vluchtiger dan TSSK en LOTFW, ik draai deze cd dan ook een stuk minder dan de vorige twee.

Ik ga mijn waardering een half puntje omhoog schroeven.
Van 3.5 naar 4.
Prachtige muziek gewoon. Ik heb ook mooie herinneringen aan de muziek van Elbow.
Ik waardeer de teksten nu iets beter dan voorheen, vandaar de verhoging.

Ik heb hem een tijdje niet beluisterd. Op een gegeven moment wordt de CD wat 'saai',
maar toen ik hem zojuist weer aanzette begon het wegzwijmelen...

Wat is Guy toch een fantastische entertainer. Nu tweemaal gezien in een jaar tijd met ongeveer hetzelfde repertiore, maar het kon me weer beide keren kon het me goed bekoren. De status van festivalband maken ze volledig waar, ookal zijn ze een wat vreemde eend in de bijt.

Werkt perfect wanneer ik op een druilerige herfstdag warme achtergrondmuziek wil. Elpee op, boek erbij... voilà. Het blijft een zeer bijzondere band.

De vorige is met name wat spannender. Ik mis op deze plaat een randje, vandaar mijn 3,5*