UB40 - The Best Of, Volume One (1987)

Heb net ook op een verzamelaar van UB40 gestemt. Lastig blijft het wel, maar ik geef altijd voor een cd die goed is 3*. De tracks die er op staan zijn gewoon goed. Toch voor mensen die niets hebben van deze groep, wel een aanrader vind ik. Er staan aardig wat oude nummers op, die toch er mooi zijn. Geef je meer de voorkeur aan het oude werk, kies dan voor de albums Signing Off en Present Arms. Later werd het wat meer popreggae, als ik het zo noemen mag. Ik hou er wel van, vroeger thuis ook erg veel gedraaid, toen op vinyl natuurlijk.

Een groot gemis dat Tyler en Burden of shame er niet op staan! En Little by little, Think it's going to rain today, I've got mine... inderdaad de eerste albums zijn te verkiezen!

Volgens mij is 'I've Got Mine' zelfs nooit op cd verschenen. Ik geloof dat het op een apart label, alleen als single, is uitgebracht.

Kan het ook niet op een cd vinden. Denk dat je gelijk heb Andre.

Goed album, verder no-command .

Zeker dit zijn wel allemaal mooie tracks achter elkaar. Het eerste nummer is prachtig Food For Thought.

Op de vraag 'Wat is relaxte muziek' is slechts 1 antwoord: UB40. Ik heb deze CD ook, en vooral nummers als Food For Thought en King zijn prachtig.

Een aardig complete verzamelaar van UB40 t/m 1987. Daarna ging men over op de automatische piloot en werd het meer van het zelfde.

toffe cd zeker om 1 x in de zoveel tijd es te horen blijft mooi vind well een 5 alle nrs hoot ik graag

De eerste acht nummers zijn erg goed, en vormden al eerder (1982?) een verzamelaar. De toegevoegde rest haalt de waarde van dit album omlaag en past kwa stijl ook helemaal niet bij de eerste nummers.

3 sterren.

een cd die ik vaak gedraaid heb en nog steeds graag beluister. toppers zijn food for thought, sing our own song en maybe tomorrow

Eerste verzamelaar van UB 40 en meteen de beste;
Food for Thought, Neil Diamond's Red Red Wine, If It Happens Again, de Sony & Cher cover I Got You Babe, Chery Oh Baby... deze Britse band heeft mooie hits gescoord, zoveel is zeker.

Zeerpopulaire band, en absoluut geen nep-reggae. Blank en zwart waren verenigd in deze uiterst succesvolle band.

4 sterren ****

sorry maar volgens mij was red red wine van wijlen peter tetteroo, ( jawel van de tee set ) .

Neen hoor, zoek het maar op in het boek The Originals van Arnold Rijpens, trouwens de auteur Neil Diamond staat vermeld op de plaat. Misschien heeft Tee Set ook Neil's nummer gecovered ?

Red Red Wine is een Neil Diamond compositie!

Is het dan niet een cover van Rode Wijn van Bram Vermeulen?
Ik heb dit album ook, ook dus vanwege het feit dat UB40 tot 1987 mooie nummers maakten. Alles wat hier na kwam boeide mij niet.

Deze nummers zijn niet op de LP/MC-versie aanwezig:

The Earth Dies Screaming
Dream a Lie
Dont't Let It Pass You By
Don't Slow Down

Het geluid bij de clip van 'I've got mine' heb ik een keer overgespeeld van DVD naar CD, maar dit nummer is inmiddels verschenen op 'The Dutch collection'. Het is als single bij DEP/Virgin verschenen en was begin 1983 alarmschijf bij Veronica.
Toen ik eind 1987 deze CD in handen kreeg, viel het mij meteen op dat het mooie 'Love is all is alright' er niet op stond. 'Food for thought' in de live-versie was hier een grote hit, maar de studio-versie behaalde hier slechts een tippositie.
Singles die ook zeer de moeite waard zijn, maar het wat minder deden zoals 'The pillow' en 'Riddle me' ontbreken ook.
Als ik 'Maybe tomorrow' hoor, moet ik nu nog steeds aan die versie van The Jackson Five (met die piepende Michael Jackson) denken.
Met 'Labour of love' veranderde UB40 in een hitmachine, muziek voor de massa. Toch zijn albums die daarna volgden zoals 'Geffery Morgan', 'Rat in the kitchen' en 'UB40' hele sterke albums.
Daarna vind ik de albums duidelijk wat minder worden. Er staan steeds enkele sterke nummers op. 'Labour of love II en III' zijn 2 goede cover-albums.

De eerste verzamelaar van UB40 bevat de hits van 1980 tot 1987, hun topperiode. Zeer leuke en aangename reggaenummers van een band die ook live goed uit de voeten kan. De eerste 4 nummers en het anti-apartheidsnummer "Sing our own song" vind ik de beste nummers hierop. Ook de covers "Red red wine" en "I got you babe" zijn smaakvol.

Dit blijft toch een ultieme vakantieplaat. Het relaxed-take it easy gevoel straalt er gewoon vanaf. En dan met een zonnetje en een lekker temperatuurtje erbij....
Alleen jammer dat ze mijn UB40 favoriet Kingston Town 3 jaar te laat hebben gebracht, anders had hij mooi hierop gekunnen.

Toch vreemd dat deze volume one van UB40 een lager stemgemiddelde heeft dan volume two hoewel vrijwel iedereen het over eens is dat de nummers op deze volume one stukken beter zijn.

Je hebt gelijk! Ik doe er een half puntje bij, naar 4*

Daar heb ik misschien een logische verklaring voor.

Ten eerste staat de verhouding van 61 (deze) tot 28 stemmen (Vol. 2), ten tweede bestaat hun fanbasis pakweg uit 2 generaties. Degenen die de band wat langer volgen vertonen misschien iets kritischer stemgedrag (dwz. ze gaan niet voor de volle poet vanwege de kwaliteitsverschil vanaf 1983, het jaar waarin ze doorbraken) en de latere fans vertonen wat 'luier' stemgedrag en vinden alles van ze wel okee want dat zijn vaak mensen die niet zoveel met muziek bezig zijn als de gemiddelde MuMe-bezoeker.

Begrijp hier niet veel van.
1e Zou je hieruit af kunnen leiden dat `latere`fans per definitie minder vaak bezig zijn met muziek dan de gemiddelde MuMe/bezoeker (wie of wat dat dan ook moge wezen)
2e Zou dit betekenen dat de gemiddelde MuMe-bezoeker dusdanig kritisch is dat hij de eerdere nummers en dus Vol 1 wel beter vindt maar ze toch of lager waardeert dan op Vol 2 of nooit meer de moeite heeft genomen om kennis te nemen van Vol 2 en dus derhalve ook niet meer hierop stemt.

Vreemd.

Helemaal niet. Vol.2 richt zich alleen op een commerciëel succesvolle periode en krijgt waarschijnlijk een ruime voldoende van een publiek dat veel meer hitparadegericht is (en vluchtiger het fenomeen 'muziek' beleven; Uweetwel: De gemiddelde slager om de hoek, uw buurvrouw, de melkboer, het zakenmannetje in twee-delig pak om eens een paar proto-types te noemen) dan de oudere fans van deze band, die deel 2 waarschijnlijk links laten liggen of niet de moeite nemen om te stemmen. Diezelfde 'oudere' groep geeft vervolgens geen 5 aan dit eerste deel vanwege de latere nummertjes, want de oudere UB40-fans zijn kritischer, zijn nou eenmaal serieuzer met dit genre bezig en vinden doorgaans dat de band erg glad werdt vanaf de grote doorbraak.

Misschien maken een paar reacties die bij Vol. 2 staan het wat duidelijker:

1 is beter dan de 2e. Punt

Lekkere verzamelaar over hun 1ste en m.i beste periode. Andere verzamelaar zijn ook niet verkeerd, maar richten zich vooral op de hitjesperiode en doen de kwalitatieve songs in het begin te kort. Deze zijn vooral hier op terug te vinden...Food for thought/King/The earth dies screaming/many rivers to cross en 1 in 10.

Omdat de meeste albums van UB40 zo verschrikkelijk saai zijn, zijn de verzamelaars een welkome uitkomst!

Wat grappig dat veel mensen Food for thought aanwijzen als één van de betere nummers van UB40.

Het origineel komt uit 1980 maar wist toen helaas niet de hitlijsten te bestormen (in Nederland).

Het is inmiddels ook één van mijn favoriete UB40 tracks, nog uit een periode dat de band minder commercie en meer bevlogenheid ten toon spreidde. Hetzelfde geldt voor een nummer als King (b-kant overigens van Food...)

Ik vind het per saldo een rommelige verzamelaar met veel aandacht voor nummers van Labour of love terwijl aan de andere kant songs als Love is all is alright en Riddle me ontbreken.

Nu ontbreekt er altijd wel wat op compilaties maar dat had oorspronkelijk op deze cd niet gehoeven, qua lengte. Overigens is UB40 een zeer vruchtbaar gezelschap, in Engeland hebben meer dan 50 van de 62 uitgebrachte singles de Britse hitlijsten gehaald.

Mijn bovenbuurman Lennon noemt de meeste albums van UB40 "verschrikkelijk saai". Helemaal ongelijk kan ik hem daar niet in geven. Toch klinken die vaak dan nog weer wat consistenter dan deze verzamelaar, het blijft een moeilijke afweging.

OOk jammer van het halve nummer rat in the kitchen terwijl er wel tijd voor is.

Ik vind het net goed dat men op de CD versie
(zie nummers met *) wel rekening hield met het dubwerk
uit de beginperiode van de band, terwijl het vinyl album eigenlijk
vooral op de hits focuste ... ik vind hem 5 sterren waard en volgens mij
heb je met deze verzamelaar zelfs de beste UB40 cd in huis.

Hun eerste paar platen worden door reggae fans nog gepruimd,
maar volgens mij moet je de band toch niet te veel als pure reggae
groep beschouwen. Het was ooit een aardige en catchy reggae popgroep.

Jammer dat Tyler en I've got mine er niet opstaan.Die laatste is sowieso op geen enkele cd te vinden.Ook had er wel iets van UB44 op gemogen,toch een wat onderschat album dat met Love is all (is allright),I won't close my eyes en So here i am enkele aardige singles bevatte.Verder blijft het wel een leuk album om te draaien.

Op Where Did I Go Wrong na, ik kom er pas vandaag achter welke topsong hier ontbreekt, maar die is dus van een jaar later.