Yogi Lang - No Decoder (2010)

Solo album van de zanger van RPWL.

Ik kreeg um gister thuisgestuurd met kaartje wat NIET is gesigneerd ;-( Klinkt veelbelovend.

Net als Parzival's Eye, wijkt deze plaat niet veel af van RPWL... Het klinkt wel heerlijk warm en dromerig... Weet even niet welke muzikanten meespelen op deze plaat.

Vooralsnog, een heerlijk werkje en ik heb een zwak voor de stem van Yogi... Doet me weleens denken aan Frank Bornemann (Eloy), alleen is Yogi natuurlijk veel beter...

In het epische Sacrifice wordt heerlijk gesoleerd op de moog, terwijl er een drum&bass achtige sample meedraait, lekker dub-basje en spacen met die hap... Geweldig!!!

Volgens de Yogi Lang website zijn dit de muzikanten:

yogi lang: vocals, guitar, keyboards

torsten weber: guitar

guy pratt: bass

manni müller: drums

carmen maier: percussion

as well as:

dominique leonetti, ian salmon (vocals), kalle wallner (guitar), anne de wolff (violin),

hubert trenkwalder (accordion), ferdinand settele (sax)

Ian Salmon ken ik van oa Threshold, Kalle Wallner van RPWL, Guy Pratt en Manni Müller komen me ook bekend voor, maar ik kan de vinger er niet op leggen

Manni Muller Speelde als Manfred Muller al op deze mee RPWL - World Through My Eyes (2005)

Pratt is een bekend sessie muziekant o.a. Bryan Ferry en Pink Floyd

Ja, ik las later al zoiets inderdaad.... Manni was de eerste drummer en Guy de toerbassist van Pink Floyd... Onwijs gaaf voor Yogi, dat hij een soort Pink Floyd lid in zijn band heeft

Lekker album! Toen ik hem voor het eerst hoorde vond ik het wel aardig. Maar ik heb de plaat toch meerdere draaibeurten gegeven (so to speak, heb slechts een pindakaasversie), en het begint me steeds meer te bevallen. Hoogtepunten, dan wel gele sterren zijn voor mij Our Modern World, No Decoder en SensValue. Maar nog een paar nummers komen daarvoor in aanmerking.

Optie tot groei is aanwezig.

Het blijft nochtans voor mij een van de betere platen uit 2010/2011.

Bij gebrek aan nieuw RPWL-werk, is deze soloplaat van de zanger/toestenist een mooi en fijn tijdverdrijfje.
Evenals Chris Postl's soloproject Parzival's Eye.

Die openingstrack is toch gewoon Wearing The Inside Out van Pink Floyd's The Division Bell ?

Ik denk het niet. Ik ken de Division Bell van Pink Floyd niet, maar Yogi heeft gewoon zijn eigen muziek geschreven.

Dat Yogi en RPWL door Floyd zijn beinvloed, wisten we al.

De opbouw van zijn songs op No Decoder lijkt gewoon erg veel op zijn werk met RPWL. Daar is niks mis mee. Ik schat dit album hoger in als het laatste RPWL album Beyond Man and Time. Dat ging wel erg op de pop toer terwijl No Decoder nog steeds die typische RPWL progrock stijl heeft. Dat de PF invloeden goed te horen zijn...niks mis mee. Zijn meer bands erg groot (en goed) mee geworden.

Het is ook een waanzinnige plaat dit.
Ik vind overigens de laatste RPWL ook helemaal niks mis mee, maar ik ben soms sneller tevreden dan anderen, merk ik wel eens.

Parzival's Eye (een ander zijproject) is trouwens ook erg de moeite waard...

Voor Parzival's Eye ben ik nog niet rustig gaan zitten. Staat op die lange lijst. Zucht. RPWL is echt een band die potentie heeft (en kwaliteit heeft laten horen) Live een belevenis. Beyond Man and Time weet me niet te raken. Ik vind het album te poppy en mis de scherpte die ik in eerdere albums zo graag hoor.

Luister eens naar de song Wearing The Inside Out en je hoort de connectie qua klank met de openingstrack van No Decoder. Bassist Guy Pratt is ook nog eens Rick Wright's schoonzoon en Wright schreef en zong Wearing.

Dan zou ik die plaat moeten kopen, en weet niet of ik daar de behoefte aan heb.

Maar ik geloof je op je woord. Maar is dat een probleem?

Ik vind No Decoder één van de beste platen van de afgelopen tijd.

Is het nou jammer dat in zo'n vreselijk nietszeggend stuk als Sail Away zo'n prachtige saxsolo zit of is het maar fijn dat er zo'n prachtige saxsolo in een vreselijk nietszeggend stuk als Sail Away zit?

Ik vind het gemiddelde trouwens wel erg aan de hoge kant Yogi die aan de autotune gaat...