1
geplaatst: 14 oktober 2010, 22:15 uur
Middels deze recensie wil ik het Zwitserse Tea voor de totale vergetelheid behoeden in het Nederlandse taalgebied.
Ze waren de meest succesvolle rockband van Zwitserland gedurende 1972 - 1976 en tourden zowaar met grootheden zoals Queen en Nazareth in o.a West-Duitsland en Engeland.
Maar 3 albums zijn er uitgekomen van ze, en dit debuut mag er zeer zeker zijn.
De zanger was Marc Storace (afkomstig uit Malta) die in de jaren 80 furore maakte bij Krokus, hij is als enige van deze band later echt doorgebroken.
De produktie was in handen van krautrock producer Dieter Dierks (was ook Scorpions producer) en het klinkt heel helder, eigenlijk ontzettend goed voor 1972.
Gelukkig geen psychedelische invloeden die dit soort albums nog wel eens willen verpesten, nee voor mij de volle 4 sterren waard !
Een rustig begin op "Cool in the Morning" en de progressieve rockinvloeden zijn al duidelijk hoorbaar.
Mooi gedoseerd keyboardwerk erop, spacey en bombastisch klinkt
het.
Mooi gedragen zang van Marc Storace, het nummer doet wat aan Uriah Heep denken maar dan zonder die kenmerkende samenzang.
"Glorimont" begint jazzy en kabbelt een beetje sfeervol door en na 4 minuten wordt het steeds steviger, had toch iets meer in gezeten.
Het akoustische "Hatred Or Love" is afwisselend en zeer geslaagd.
Het up-tempo "Surfer" brengt de vaart er weer en is semi-akoustisch en progressief tegelijk (veel afwisselende stukken erin).
"Hazy Colours" is vooral sfeervol met een mooi piano / keyboardstuk erin en "Lady" is een waardige afsluiter in de progressieve hardrockstijl.
Het mooie van Tea is dat ze niet te veel en te freakerig soleren, de zanger zingt vaak rauw, hoog en hees tegelijk wat vrij apart is.
Voor de volledigheid de line-up:
Marc Storace - Zang
Turo schayan - Bas
Armand Volker - Gitaar
Philippe Kienholz - Keyboards
Roli Eggli - Drums
.
Ze waren de meest succesvolle rockband van Zwitserland gedurende 1972 - 1976 en tourden zowaar met grootheden zoals Queen en Nazareth in o.a West-Duitsland en Engeland.
Maar 3 albums zijn er uitgekomen van ze, en dit debuut mag er zeer zeker zijn.
De zanger was Marc Storace (afkomstig uit Malta) die in de jaren 80 furore maakte bij Krokus, hij is als enige van deze band later echt doorgebroken.
De produktie was in handen van krautrock producer Dieter Dierks (was ook Scorpions producer) en het klinkt heel helder, eigenlijk ontzettend goed voor 1972.
Gelukkig geen psychedelische invloeden die dit soort albums nog wel eens willen verpesten, nee voor mij de volle 4 sterren waard !
Een rustig begin op "Cool in the Morning" en de progressieve rockinvloeden zijn al duidelijk hoorbaar.
Mooi gedoseerd keyboardwerk erop, spacey en bombastisch klinkt
het.
Mooi gedragen zang van Marc Storace, het nummer doet wat aan Uriah Heep denken maar dan zonder die kenmerkende samenzang.
"Glorimont" begint jazzy en kabbelt een beetje sfeervol door en na 4 minuten wordt het steeds steviger, had toch iets meer in gezeten.
Het akoustische "Hatred Or Love" is afwisselend en zeer geslaagd.
Het up-tempo "Surfer" brengt de vaart er weer en is semi-akoustisch en progressief tegelijk (veel afwisselende stukken erin).
"Hazy Colours" is vooral sfeervol met een mooi piano / keyboardstuk erin en "Lady" is een waardige afsluiter in de progressieve hardrockstijl.
Het mooie van Tea is dat ze niet te veel en te freakerig soleren, de zanger zingt vaak rauw, hoog en hees tegelijk wat vrij apart is.
Voor de volledigheid de line-up:
Marc Storace - Zang
Turo schayan - Bas
Armand Volker - Gitaar
Philippe Kienholz - Keyboards
Roli Eggli - Drums
.
* denotes required fields.
* denotes required fields.