Bruce Springsteen - The Promise (2010)

Er ligt nog wel het een en ander, maar net als bij dit album is het toch allemaal niet zo goed als de uiteindelijke release. Daarnaast was Springsteen hier natuurlijk op zijn artistiek hoogtepunt en zat er bovendien veel tijd tussen twee releases, is bij de overige albums toch wel minder het geval.

Mooie trits songs en - restmateriaal of niet - het is de moeite waard. Wel blijf ik met alle Springsteen-muziek, en dus ook bij deze plaat, het gevoel houden: "Mooi, maar niet exceptionneel". Bruce Springsteen is voor mij een hele gepassionneerde en bekwame artiest, maar zit niet in mijn classificatie van de buitencategorie (Beatles, Young, Dylan, Waits, Wilco, Radiohead). Ik denk dat zijn muziek mij daarvoor niet voldoende raakt. Maar ik herken zijn vakmanschap en kwaliteiten als songschrijver.
Binnenkort nog eens een keer door zijn oeuvre heenlopen vanaf 'Greetings..'. Kijken of ik deze mening handhaaf.
Maar terug naar deze plaat: mooi is het en mooi blijft het.

Mooie Springsteen plaat.

Er staan een paar irritante, blije nummers op maar The Promise is gewoon briljant. Zo mooi dat nummer.

Ik heb het album nu een behoorlijk aantal keren geluisterd en ik moet toegeven dat sommige nummers toch wel terecht op de plank zijn blijven liggen. Nummers als Someday we'll be together (bah, hij lijkt hier wel een Engelse Hazes), Ain't good enough for you, Talk to me en The little things my baby does vind ik niet bepaald Springsteen waardig. Het overige materiaal varieert echter van mooi tot wonderschoon!! Deze versie van Racing is misschien niet zo mooi als de uiteindelijke maar toch nog altijd zeer knap. Hetzelfde geldt voor de oerversies van Candy's boy (later Candy's room) en Come on (later Factory). Ook de studioversies van Because the night, Fire en Rendevouz zijn aanwinsten om eindelijk in fatsoenlijke kwaliteit te hebben! Al met al dus een prima aanwinst voor de Bruce fans. Nu maar hopen dat ie spontaan een tour inlast om wat van dit materiaal live te kunnen brengen! Een showtje of 10 in Europa zou niet verkeerd zijn

Onvoorstelbaar dat deze nummers zijn " overgebleven" van het Album Darkness On The Edge Of Town.
Dit was The Boss in zijn creatieve hoogtijdagen.
Ben het wel met Vielip eens dat niet alles van de Darkness sessions even sterk is, nummers zoals Someday, Ain"t Good Enough For You & The Little Things My Baby Does vind ik niet sterk.
De nummers de er wat mij betreft bovenuit springen zijn Gotta Get That Feeling, One Way Street, Because The Night , The Brokenhearted, Save My Love, Fire, Breakaway & The Promise.
En met die wetenschap zou Darkness On The Edge Of Town wat mij betreft gewoon een geweldige dubbelaar geworden zijn!!!

Een ander pareltje heeft zich hier intussen aangediend; Spanish eyes! Prachtig gezongen in de zo kenmerkende Bruce-stijl.

Als dat gebeurt lig ik weer in mijn slaapzak voor het postkantoor (figuurlijk dan hè )

Anders ik wel!!

Hij ligt nu bij de V&D in Rotterdam in de uitverkoopbak voor 5 euro Gewoon met 21 tracks!

Ik heb hem dus maar direct mee genomen.. mijn eerste Springsteen!

Dit is wel een aparte CD om mee te beginnen. Goed, met jouw top 10 ga ik er wel vanuit dat je bekend bent met meer werk van the Boss... Maar toch kan je misschien beter beginnen bij een plaat als Darkness of een andere oudtje. Want dit is toch een soort van lost-tracks verzamelaar. Veel plezier in ieder geval...

Ja dat is het, eerste keer draaien vond ik dit nogal een hoog gehalte van... tja.. Nederlandse/Schlager hebben...

Maar nu bij de 3e keer begint het kwartje te vallen en heb ik geen neigingen meer de plaat uit te zetten, dus een groeiertje.

Vooral ook mooie artwork! Minste song toch wel Someday...
Het orgeltje op The Brokenhearted maakt het af en dat vind ik dus ook een erg goed nummer.
Morgen komt hij nog wel een paar keer aanbod en zit er een eventuele verhoging in.

Hij lag vorige week ook bij de V&D in Den Haag in de uitverkoopbak voor 5 euro. Gewoon met 21 tracks!

Ik heb hem dus maar direct mee genomen.. mijn laatste Springsteen!

Beetje mijn bericht na-apen

Ja, ik was er eigenlijk wel blij mee voor deze prijs.

In het begin had ik ook zoiets van; hm ik weet het niet. Maar nu, na vele luisterbeurten moet ik toch concluderen dat het meerendeel op dit album echt te gekke songs zijn!

Hij lag deze week bij de Media Markt in Arnhem in de uitverkoopbak voor 10 euro. Gewoon met 21 tracks!

Ik heb hem dus (voor te veel?) maar direct mee genomen.. mijn laatste Springsteen!

Tja Apple...

Waarom doet iedereen dat gewoon met 21 tracks na
Zo gek is dat toch niet? Meestal zijn die cheap-ass versies met maar 1 disc ofzo en deze is ook nog relatief nieuw

Ja Ducoz je hebt een hype veroorzaakt.

M'n moeder en ik zaten net tijdens het ontbijt Bruce Springsteen te luisteren (Al zijn muziek in een afspeellijst en willekeurige volgorde ingeschakeld) en toen kwam het nummer Fire, ik als beginnend Bossfan had dit nummer pas een enkele keer gehoord; maar mijn moeder, die verder niet bekend is met zijn werk, herkende het nummer metteen. Na research blijkt Fire dus heel bekend te zijn geworden door artiesten als Robert Gordon en The Pointer Sisters. Verder is het ook wel leuk om te weten dat Fire geschreven is als hulde aan Elvis Presley, die rond die tijd overleed.

Sterker nog: het is geschreven voor Elvis, maar Springsteen heeft het nooit kunnen aanbieden.

O, ik dacht dat het een cover was van Silvia Millecam. YouTube - Sylvia Millecam - Brand

Ja, dat was ook wel een lollig nummer! Braaahaaand!

en dan te denken dat dit niet eens alle outtakes zijn, op Tracks staan ook nog nummers uit de darkness periode, toch? zoals heart of stone

Het is jammer, dat ik niet kan ontdekken wélke nummers Bruce nog even onder handen heeft gehad en welke niet. Hij schrijft "where needed I worked on them (...) Many stand as they were recorded all those years ago".
Blijkbaar hebben de aanpassingen nergens geleid tot grote veranderingen, er zitten eigenlijk geen noemenswaardige verschillen in, in productie of sfeer.

Ik zou eigenlijk wel eens willen weten of hij er in 2010 niet met een fors rood potlood er doorheen had willen gaan om vervolgens met een sterke 21e eeuwse versie te komen. Hij koos voor de authenticiteit van het geheel. Wat, gezien het succes van Born to Run en Darkness on the Edge of Town, ook weer niet geheel onbegrijpelijk is. Hij wilde het gevoel van de seventies behouden.

Grappig dat hij al die punksingletjes heeft gekocht, in die tijd. Bruce wordt bepaald niet gezien als een punker in de zin van hanenkammen en veiligheidsspelden, toen al niet, maar hij schreef voor Because the Night toch heus de tekst samen met Patti Smith.

Ik vind de muziek van Patti ook niet echt punk te noemen, in ieder geval niet zoals we dat kennen van de Engelsen.
De Amerikaanse muzikanten weten opstand heel goed in te bedden in de bestaande rockmuziek. Alleen op die manier weten ze iedereen (blijvend) te bereiken. De negatieve uitstraling van Engelse punk (als muziekstroming) leidde al snel tot een Waterloo en een tegengestelde muzikale reactie.

Bruce daarentegen weet al 40 jaar opstand heel goed in zijn muziek en teksten te verwoorden en daardoor juist veel mensen aan te spreken. Kwestie van een lange adem en de aanhouder wint

Ik denk dat het ook m.n te maken heeft dat Bruce in zijn liedjes universele thema's aansnijd, die tijdsoverstijgend zijn en niet te kaderen zijn in een modegril (punk/new wave etc.). Dat maakt zijn teksten tijdloos. Thema's als hoop, vriendschap, armoede, ontbering lopen als een rode draad door zijn oeuvre. Bij The Promise heeft hij het idd. zo natuurgetrouw getracht aan te vullen, waar indien nodig geacht. M.n is dit terug te horen in de blazerssectie en achtergrondzang. Ik vind zijn Darkness on the Edge of Town periode een van zijn sterkste en venijnigste periode. De Bruce van nu is vooral er eentje van -laten we plezier maken-, getuige ook de vele covers die hij speelt tijdens zijn live optredens en kartonnen bordjes met verzoekjes. Zijn anti-depressivia heeft goed aangeslagen bij hem.

Al die covers de laatste tijd vind ik overigens een drama! Af en toe eens eentje prima maar de laatste tijd doet hij er zomaar 4 of 5 op een avond. Dat gaat me te ver voor iemand met zoveel fantastische eigen nummers.

Dit is toch wel de wijze waarop ik Bruce graag hoor, uit zijn aanloop naar de top van z'n loopbaan..

Prima album met sterke songs.

De plaat wordt opnieuw op vinyl uitgebracht....voor hen die destijds misgrepen.

Beluisteren was weer eens een hele beleving!

Helemaal geen slecht album, hoe is het toch mogelijk dat het officieel zo lang achter slot en grendel heeft gelegen.

Ik bevind mij in een met enige regelmaat terugkerende depressie: zoveel albums, hoe kun je dat ooit nog allemaal draaien en dan ook nog hoe vaak.
Dan dwing ik mijzelf tot een ad random keuze, vandaag dan toevallig The Promise.

En ik stelde de vraag hoe vaak ik het album eigenlijk heb beluisterd, sinds het verschijnen in 2010. De eerste weken gaat het nog goed en dan heb je er lol in. En dan vragen al snel nieuwe albums nieuwe aandacht.
En ze eindigen allemaal in mijn archief en komen dan nog "sporadisch" aan de beurt. Het is een onontkoombaar lot, voor eigenlijk alle albums. Traditioneel en geliefd (ouder) werk wil er nog wel eens aan ontsnappen en zijn vaker "aan de beurt".

Ik weet niet of het een herkenbaar verhaal is..

The Promise verdient gewoon beter, het geeft nooit de indruk van leftovers die klinken als een demo met een rammelende geluidskwaliteit: het is een album dat in normale omstandigheden (als enkel album) gewoon uitgebracht zou zijn in 1976 (het andere deel in 1977) en dan vermoedelijk ook bijbehorende Springsteen status zou hebben gekregen. In het verlengde van Born to Run en Darkness on the edge of Town.

Maar ja, het lag dus tot 2010 in Springsteen's eigen archief ongedraaid mooi te wezen. Zie je, Bruce heeft zelf ook last van niet meer terug te zoeken na netjes opbergen. Het niet meer kunnen krijgen van de status "klassieker" is evenwel het enige dat aan The Promise ontbreekt.

Grappig Hans, dit verhaal is zeker herkenbaar voor mij, tot mijn grote frustratie heb ik ook vaak het gevoel sommige platen te weinig te beluisteren. Het gaat vaak om keuzes maken, een nieuw album verdwijnt na enkele luisterbeurten in de kast om er sporadisch uit te komen. Nog zoveel albums om te beoordelen op MM. Deze The Promise is een uitstekende plaat en eigenlijk is het ongelofelijk dat The Boss dit zo lang op de plank heeft laten liggen, wellicht kan Bruce ons gevoel wel delen?

Ook ik sluit me aan qua herkenning van bovenstaand dilemma. En ik denk heel veel muziek liefhebbers...

Toen dit uitgebracht zou worden was ik razend nieuwsgierig. En gelijk gekocht. Op en paar uitschieters na zoals the promise en spanisch eyes , viel het mij wat tegen. Wel leuk ook om because the night en fire en keer van orgine te horen. Kortom is wel aardig, maar geen top materiaal. Maar als hij dat zelf had gevonden van wel, had hij het wel toen der tijd gelijk uitgebracht