Richting true hardcore? Verre van. Even mijn zwaremetalen-review copy-pasten:
Over Terror kan ik een heuse inleiding schrijven zonder ook maar een noot van het nieuwe album gehoord te hebben. Als Agnostic Front dé NYHC-band van de jaren ’80 is en Madball en Sick of It All dé NYHC-bands van de jaren ‘90 zijn, dan is Terror dé NYHC-band van de jaren ’00. Terror gooide een bom in de scene met Lowest of the Low, wat een kwartier pissed off hardcore van ongekende intensiteit was. Met One with the Underdogs en Always the Hard Way werd het wat zwaarder qua geluid en haakten de fans van het eerste uur af, maar nestelde de band zich tussen de algemene hardcore-toppers.
Keepers of the Faith had even tijd nodig om te groeien, maar ook deze telg laat inzien dat Terror weet wat kwaliteit is. De extra scheut melodie geeft het album genoeg diepgang en opnieuw aanstekelijk veel energie. Stick Tight, Keepers of the Faith en The New Blood zijn weer regelrechte ‘anthems’ die het live erg goed gaan doen. Terror klinkt anders, maar wel weer erg sterk. Dit album kan ook veel metalfans doen inzien waarom hardcore interessant kan zijn, net zoals Supremacy van Hatebreed dat toentertijd deed. De meningen zullen weer erg verdeeld zijn over dit album. Het is geen Always the Hard Way, laat staan Lowest of the Low, maar Terror weet het voor het eerst in jaren weer een album uit te brengen dat de luisteraar wegblaast.
Lees de rest van mijn review op
www.zwaremetalen.com