Radiohead - My Iron Lung (1994)
mijn stem
361 stemmen
Verenigd Koninkrijk
Rock
Label: Parlophone
-
My Iron Lung (4:37)
-
The Trickster (4:40)
-
Lewis (Mistreated) (3:19)
-
Punchdrunk Lovesick Singalong (4:40)
-
Permanent Daylight (2:48)
-
Lozenge of Love (2:16)
-
You Never Wash Up After Yourself (1:44)
-
Creep [Acoustic] (4:19)
0
geplaatst: 23 juli 2011, 19:57 uur
Leuke EP , vooral de opener is geweldig maar ook Creep is geweldig.
Na deze EP zijn ze eigenlijk gewoon beter en beter geworden.
Na deze EP zijn ze eigenlijk gewoon beter en beter geworden.
0
geplaatst: 6 mei 2012, 11:03 uur
De studioalbums ken ik inmiddels al maar ik wist niet dat er nog zoveel EP´s waren! Dit is de eerste die ik beluister en die valt zeer goed in de smaak. Het is wat anders dan het materiaal op de studioalbums. Zo klinkt Permanent Daylight als een ode aan Sonic Youth, wat een heerlijk gitaarwerk! De akoestische versie van Creep is intens, er zit veel meer emotie in.
0
geplaatst: 7 mei 2012, 13:31 uur
Eigenlijk vind ik alleen Lozenge of Love wat minder. De eerste twee nummers zijn favoriet maar de rest is ook sterk en een voorbode op wat nog zou komen.
0
geplaatst: 13 mei 2012, 11:38 uur
Hoor deze EP voor het eerst, Trickster een geweldig upnummer, Creep daarentegen omgekeerd evenredig. Maar voor 18 jaar geleden muziek die linksom of rechtsom iets beloofde. Is dan ook uitgekomen.
0
geplaatst: 13 januari 2014, 11:18 uur
The Trickster, Lewis (Mistreated) en Punchdrunk Lovesick Singalong mochten gerust op 'The Bends' gekomen zijn van mij. Topsongs!
Jammer van de matige live versie van Creep inderdaad, hij zingt redelijk vals denk ik.
Jammer van de matige live versie van Creep inderdaad, hij zingt redelijk vals denk ik.
0
geplaatst: 26 mei 2018, 11:31 uur
Deze EP is echt een overgang van het gitaargedreven debuut naar het briljante The Bends. Ze laten hier voor het eerst horen dat ze anders zijn dan anderen.
0
geplaatst: 10 augustus 2019, 10:37 uur
Alles wat Radiohead zo apart maakte in de begintijd zit in deze E.P. En dan in de meest positieve zin.
De emotionele zang, de schijnbaar te hard ingemixte gitaar en de ritmesectie die meer op gevoel dan op techniek speelt.
Gitarist Jonny Greenwood maakt het verschil bij Radiohead tussen een goede band en gewoonweg briljant (wat The Edge in mindere mate ook bij U2 doet) vind ik.
"Permanent Daylight" is daar een mooi voorbeeld van, luister maar eens hoeveel kleur hij hierin geeft!
Het resultaat is een briljante E.P, als tussendoortje zomaar tussen 2 reguliere albums in maar met een kwartiertje langer had de wereld zomaar 1 extra regulier Radiohead album gehad uit de begintijd.
Absoluut hoogtepunt vind ik "Punchdrunk Lovesick Singalong" en op de Akoustische "Creep" na die ik er niet echt bij vind passen en die mij belet de volle 5 sterren te geven reken ik de rest tot het beste wat Radiohead t/m "O.K Computer" gemaakt heeft.
Zou leuk zijn om alle EP's uit die begintijd chronologisch op een CD uit te brengen!
De emotionele zang, de schijnbaar te hard ingemixte gitaar en de ritmesectie die meer op gevoel dan op techniek speelt.
Gitarist Jonny Greenwood maakt het verschil bij Radiohead tussen een goede band en gewoonweg briljant (wat The Edge in mindere mate ook bij U2 doet) vind ik.
"Permanent Daylight" is daar een mooi voorbeeld van, luister maar eens hoeveel kleur hij hierin geeft!
Het resultaat is een briljante E.P, als tussendoortje zomaar tussen 2 reguliere albums in maar met een kwartiertje langer had de wereld zomaar 1 extra regulier Radiohead album gehad uit de begintijd.
Absoluut hoogtepunt vind ik "Punchdrunk Lovesick Singalong" en op de Akoustische "Creep" na die ik er niet echt bij vind passen en die mij belet de volle 5 sterren te geven reken ik de rest tot het beste wat Radiohead t/m "O.K Computer" gemaakt heeft.
Zou leuk zijn om alle EP's uit die begintijd chronologisch op een CD uit te brengen!
* denotes required fields.
* denotes required fields.