SirOJ - Goed Ontmoet (2010)

Hadden wij allemaal te hoge verwachtingen van dit album en valt het daarom nu zo tegen?

Met zo'n gastartiesten, hoge verwachtingen?

Winne en Jiggy zijn natuurlijk goede rappers, daarnaast heeft SirOj veel andere goede producties. Dan schep je wel een verwachtingspatroon.

Winne en Jiggy zijn ok, dan heb je Hef nog en Akwasi. Voor de rest zijn het gewoon allemaal slechte rappers imo.
SirOJ heeft me nooit kunnen boeien met zijn beats (paar uitzonderingen).

Crooks en Adje nakken de shit ook hoor, steken er samen met hef met kop en schouders en een eifeltoren bovenuit.

Ik vind het album ook zwaar tegenvallen, ik luister alleen de track met Mike, Tim & Skinto en die met Leeroy. Voor de rest, goede tot redelijke goede beats maar de raps zijn te vaak slecht en niet boeiend.

Had deze bijna gekocht omdat ik zijn beats meestal wel hard vind blij dat niet heb gedaan heb ff wat tracks geluisterd en die waren allemaal niet echt goed.

Noah's Ark heeft het afgelopen jaar met het aantrekken van Hef, het uitbrengen van De Kassier en de Bang Bros-tour goede zaken gedaan. Maar in plaats van frontaal de confrontatie met rivaal Top Notch op te zoeken kondigden beide partijen een samenwerking aan voor het solodebuut van producer SirOJ. Goed Ontmoet is de naam die de plaat draagt: een verwijzing naar de mensen die hij de afgelopen jaren heeft ontmoet, ontmoetingen die hebben geleid tot succesvolle samenwerkingen.

Na een aantal jaar in de scene werkzaam te zijn geweest, heeft SirOJ inmiddels al aardig wat bekende namen voor zijn album weten op te trommelen. Eén van de grotere verrassingen is de hereniging van Boyz in de Hood. De broers Hef, Crooks en Ado’nis (Adje) bundelen hun krachten om meteen de beste track van het album af te leveren: Wat Wil Je. Een uptempo beat met een aanstekelijke keyboardmelodie ondersteunt de gebruikelijke levensbeschrijvingen van de broers met grappige lines als “Je ziet me lachen met die nigga’s die geen grap maken” of “Een young boy met een baard als Sean P//Ben on point, je pompt nooit meer die nigga van toen”.

Een andere verassing staat op naam van Önder. De rapper trekt op Hoofdrolspeler qua thematiek de lijn van De Kassier door en levert samen met Winne dan ook een matige track waar veel teksten herkauwd klinken. Maar de Eindhovenaar laat wel een andere kant van zich zien op Waar Het Begon, waar hij zijn ontmoeting met OJ en het verloop van beide carrières op leuke, maar vooral levendige wijze weet te beschrijven. Oude bekende Mike Tibbert vormt een team met Akwasi voor Zelfverheerlijking; een zeer rustige sfeervolle jazzy track waar beide heren kalm, zelfverzekerd en vakkundig zichzelf op borst kloppen.

Helaas zijn prominente namen geen garantie voor kwaliteit of überhaupt een meerwaarde voor de plaat. Zo komen Dio, Leeroy, Kraantje Pappie en Hairo allemaal met gevoelige nummers en weet geen van allen de spijker op zijn kop te slaan. Dio beschikt nog steeds over een snelle en veel te blije poppy flow die te vaak wordt doodgegooid met stopwoordjes als ‘uh’ en ‘yeah’. Leeroy verrast door zijn keuze voor een rustige beat, maar helaas valt hij onmiddellijk door de mand omdat hij (in tegenstelling tot Akwasi) zich geen raad weet met het lage tempo van de track, en de gevoelige inhoud heel onwennig uit zijn mond komt. Kraantje Pappie en Hairo zijn grijze muisjes op hun nummers en weten met hun oninteressante cliché gerap als: “Jij bent een godswonder en ik heb er voor gezondigd//Mijn levensstijl hangt tegen het ongezonde//Ik was niet opzoek en toch heb ik het nu gevonden//Gevoelens waarvan ik niet wist dat ze bestonden//gevoelens waarvan ik niet weet hoe te verwoorden” geen seconde de aandacht op zich te vestigen. De titels, respectievelijk Zo Speciaal, Zij Zei, Met Jou en M’n Meid, getuigen overigens ook niet van al teveel originaliteit. Maar een absoluut dieptepunt van Goed Ontmoet is wel Fel van SpaceKees. Een wat kale, maar zeker niet lege filmische beat van SirOJ smeekt erom door nadrukkelijk aanwezige raps te worden aangevuld, maar in plaats daarvan sust SpaceKees met een halffluisterende stem, een hakkelige flow en kinderrijmpjes de luisteraar gegarandeerd in slaap.

De rappers op Goed Ontmoet lijken de grootste dooddoeners voor het album, maar het zou ook te makkelijk zijn om de producer van alle schuld kwijt te schelden, want ook hij slaat hier en daar de plank mis. De beats van Zo Speciaal en Wat Ik Doe kennen weinig eigen persoonlijkheid en gaan zo het ene oor in en het andere uit, terwijl een aantal andere beats niet krachtig genoeg is om de misstappen van de vocalisten te verhullen. Maar SirOJ toont qua muziek ook veel variatie. Rustige muzikale nummers worden afgewisseld met snellere gepolijste tracks, terwijl blazers, violen en piano’s ook zo worden ingeruild voor duidelijk door computer gegenereerde geluiden. En zelfs de ruimte tussen de losse nummers wordt bekwaam geplaveid door lange meeslepende outro’s. Het is daardoor heel jammer dat de ijver van de producer op sommige tracks door de rappers of zangers wordt tenietgedaan.

Goed Ontmoet heeft veel media-aandacht weten te vangen doordat het de eerste plaat is die door Noah’s Ark én Top Notch samen wordt uitgebracht. Op deze wijze nadrukkelijk in de belangstelling staan schept hoge verwachtingen en in dat opzicht voelt het album aan als een teleurstelling. Omdat dit geen instrumentaal album is, spelen vocalen een niet te ondermijnen rol. Waar goede vrienden als Jiggy Djé en Mike Tibbert het album goed doen, helpen kompanen als Hairo en Kraantje Pappie de plaat om zeep. Voor elke goede rapverse is er één matige; rappers verpesten maar al te vaak fatsoenlijke beats, waardoor de plaat ook de middelmaat niet kan ontstijgen. Toch zijn de producties van SirOJ veelzijdig en kwalitatief degelijk tot goed. Daarnaast tonen ze ook dat hij sinds de Turkse Pizza EP is gegroeid. Met dit in het achterhoofd mag er worden uitgekeken naar een volgend project, waar de producties hopelijk beter tot hun recht komen.

Bron: Hiphopleeft

Beats zijn opzich wel hard alleen het heeft niet echt een vaste sound..
Ik bedoel daarmee dat elk nummer niet echt op elkaar aansluit maar goed....

Ik vond z'n beats op die state mixtape best nice eigenlijk, en luister is naar 'Dancing Serpent in Dawns Quiet', wel iets totaal anders, maar het laat wel zien dat hij talent heeft.

Talent heeft hij zeker maar dat weet hij hier niet goed te benutten. Zangtalent heeft hij trouwens niet.

Kraantje Pappie bewijst hier heel goed waarom ik hem maar een vervelende rapper vind.

Sample van Met Jou.

Deze herinner ik wel als pure hiphop, beter dan die corny shit die OJ nu met Diorno maakt.
Snel weer op m'n ipod gooien.

Met Jou en Comfortabel blijven toch wel uiterst draaibaar.