Ik kom de bandnaam Steely Dan vaak tegen wanneer artiesten die ik hoog heb zitten gevraagd wordt naar hun inspiratie (zoals Steve Lukather van Toto en Richard Page van Mr. Mister), maar had er nog nooit goed naar geluisterd. Toen ik begin 20 was heb ik bij een prijsvraag heel veel cd's gewonnen en daar zaten ook
Aja en
Gaucho bij. Maar die waren destijds nog niet aan me besteed en ik heb ze verkocht...
De laatste tijd vallen me echter op de radio vaker nummers op die ik lekker vind klinken, en die blijken dan van deze band van Donald Fagen en Walter Becker te zijn. De beste voorbeelden zijn de twee openers van dit album 'Reelin' in the Years' en 'Rikki don't Lose that Number', maar ook 'Do it Again' en 'Dirty Work'.
Het album start dus met voor mij twee bekende nummers die ik erg goed vind. Dat lekkere gitaarriffje van 'Reelin' in the Years' trekt je meteen het album in en de vocalen in het refrein zijn super. De coupletten doen me wat denken aan Phil Lynott. Het aanstekelijke 'Rikki don't Lose that Number' is de grootste hit van de band met wederom mooie vocalen en gitaarspel.
Als derde track begint 'Peg' en ik herken meteen de basismelodie van de De La Soul song 'Eye Know'. Heerlijk. In 'FM' hoor ik overduidelijk waar Toto de mosterd heeft gehaald. 'Hey Nineteen' geeft me een Doobie Brothers gevoel en is weer een lekker nummer. 'Deacon Blues' en 'Black friday' doen me dan wat minder al zijn de vocalen erg mooi.
'Bodhisattva' kende ik via de geweldige cover versie van eerder genoemde Toto (check hun versie op
Toto - 25th Anniversary live in Amsterdam (2003)), en ik vind het een super nummer. Het duel tussen de gitaar en toetsen is fenomenaal, net als de basisriff. Je hoort op de soloplaten van Steve Lukather duidelijk de invloed van dit nummer terug.
Eerder genoemde ‘Do it Again’ behoort ook tot de hoogtepunten van deze plaat. Heerlijk sloom nummer, beetje Santana of zo. Het heeft wat zomers over zich. ‘Haitian divorce’ is een prima nummer, maar voor mij geen hoogvlieger. ‘My old school’ is daarentegen weer erg lekker.
Volgend hoogtepunt is ‘Midnite Cruiser’... wat een geweldig refrein! ‘Babylon sisters’ doet me wat minder maar dan volgen er twee toppers in ‘Kid Carlemagne’ (waar ik weer duidelijk Toto in terug hoor) en het radiovriendelijke 'Dirty Work'. Het album wordt afgesloten door het funkie ‘Josie’.
Super blij dat ik uiteindelijk zo’n 25 jaar na mijn eerste kennismaking toch opnieuw naar Steely Dan ben gaan luisteren. Had in mijn hoofd dat het veel jazzier en ‘moeilijk’ zou zijn. Misschien klonk het destijds zo in mijn oren, omdat de songstructuren in veel nummers ander zijn dan de standaard popsongs. Maar goed, daar ligt natuurlijk juist hun kracht. En dat kan ik als 45-jarige nu wél waarderen.