Interpol - Interpol (2010)

Dit is nochtans makkelijk hun meest emotionele plaat sinds hun debuut. Sterker nog, hoe je een volstrekt ongeïnteresseerde Interpol neuzelend over drugs, losbandigheid en andere excessen on the road blijkbaar dan wel emotioneel resonant vindt... wel, dat is iets waar ik nou eens absoluut niet bijkan. Moet me hier verdorie opnieuw sterk inhouden om de uitdrukking 'objectief gezien' niet in de strijd te gooien.

Ik ben het eens met johanfcu.
Alles klinkt hier zo geforceerd. De vocals irriteren me enorm doordat ze overal gelaagd zijn. Deze plaat heeft ook een verschrikkelijk saai gitaargeluid dat op elk nummer gelijkaardig is. Dit is goed te horen tijdens de intro's van Succes, Memory Serves en Lights.
Dat laatste nummer heeft naar mijn mening een aanloop die tot het zwakste stuk uit de bands carrière behoort. De climax waar we uiteindelijk bij belanden is dan nog zeer teleurstellend ook. Barricade, All of the Ways en Safe Without vind ik met uitstek de 3 zwakste nummers die Interpol ooit heeft uitgebracht. Als beste nummers van de plaat zou ik Try it On en The Undoing aanduiden. Hadden ze op een andere Interpol plaat gestaan dan zou ik ze met grote voorsprong op de andere nummers, de minste genoemd hebben. Ik luister serieus liever naar de radio dan naar de 4de plaat van Interpol. Een zeer teleurstellende plaat dit. Zeker gezien mijn top 10. Ik doe er nog een punt af.

*Legt Turn on the Bright Lights op*

Door de berichten hier had ik nog eens zin om deze te beluisteren en na afloop was ik weer onder de indruk. Mijn 5* blijven zeker staan. Dit is gewoon het beste album van Interpol tot nu toe. Er is geen enkel zwak nummer en het album vormt een mooi geheel met een redelijk depressieve, lome sfeer.
Ik vind dat de manier waarop Banks' stem hier gebruikt wordt dus ook perfect passen bij de muziek. Het is juist door dit album dat ik zijn stem echt ben gaan waarderen. Het is zeurderig, maar daar hou ik wel van.
Ik moet ook in de stemming zijn om dit album, liefst 's nachts, te beluisteren, maar dan laat hij mij ook niet meer los. Het blijft opbouwen tot All Of The Ways. Dat nummer is afzonderlijk niet zo sterk, maar het is het emotionele zwaartepunt op dit album. The Undoing vind ik dan weer klinken als het licht in de duisternis.

Vreemd hoe sterk meningen kunnen verschillen.
Ik zal hem zeker nog meerdere malen opleggen in de toekomst. Ook al heb ik hem waarschijnlijk al een stuk of 15 keer gedraaid.
Hopelijk komt het nog...

Raar hoor dikkop eerst drie albums van Interpol in je top tien en dit maar 2 sterren geven.. Ik luisterde ook naar deze plaat met het gedacht van 'Hmm dit zal wel een stukje minder zijn dan de rest' maar integendeel, ik ben echt aangenaam verrast. Wat je zegt hoor ik totaal niet, heeft Interpol niet over het algemeen hetzelfde gitaargeluid? Dit is net wat Interpol typeert.. En ik vind het net eens origineel, dat gelaagde stemgeluid, dit maakt de refreinen voller. En over de intro van Lights, het kan ook expres ingetogen gehouden zijn om daarna volledig uit te bouwen naar het einde toe. Persoonlijk vind ik dit hét beste nummer van Interpol, gewoon geniaal hoe ze opbouwen van weinig naar een emotioneel hoogtepunt 'THAT's is WHY i hold you!' Dit voor de live versie althans, ik ben een beetje teleurgesteld hoe het op de plaat eindigt met die fade out :/
Deze live versie daarentegen is geniaal: YouTube - ‪Interpol - Lights (Bbc 6 Music Session)‬‏
Ook al moet ik de plaat nog wat meer beluisteren om een objectief cijfer te kunnen geven, toch vind ik het vrij raar wat jij hoort Dikkop... (Dikkop wat een naam , ik vind het vrij beledigend om je zo te noemen maar het is je werkelijke gebruikersnaam XD)

Geen probleem, zo heet ik nu eenmaal. Het is een beetje een ongelukkig gekozen gebruikersnaam die ik jammergenoeg niet meer kan veranderen.

Ik ben niet naar dit album beginnen luisteren met het gedacht dat het minder ging zijn dan de anderen. Het was ook nog maar uitgekomen. Ik dacht dat ze opnieuw een meesterwerkje gingen afleveren. Daardoor was het een nogal een grote teleurstelling. Mss vandaar mijn redelijk lage notering. Maar ik zal hem in de toekomst zeker nog opleggen.

Ik ben trouwens van hetzelfde segment als Dikkop hierboven. De eerste drie albums heb ik respectievelijk met 5, 4, en 4.5 sterren beoordeeld. Dit album was echter een behoorlijke tegenvaller. Ik had het ook niet verwacht van ze, maar dit klinkt allemaal zo inspiratieloos. Er zitten een aantal nummers tussen die het echt moeten hebben van 1 idee (lees 1 rif) en dat vervolgens 5 minuten lang ondersteund door de zeurderige zang van Banks. Zijn stem is niet bijzonder mooi, dat wisten we al, maar de manier waarop hij het op de eerdere albums gebruikte was een stuk overtuigender dan hier. Hoe dan ook, ik snap het gevoel heel goed Dikkop

ja....deze cd valt mij ook erg tegen . niet meer die diepgang. te oppervlakkig en zonder ziel .
interpol behoort tot mijn absolute top tien ,maar wat ik zo vaak merk bij andere bandjes is dat ze op een gegeven moment het magische kwijtraken . metallica en de chili peppers werden te groot en verdwenen uit mijn cd speler .ik hoop dat interpol bij de volgende plaat de goede weg terug vinden , maar dat gaat meestal niet meer lukken , jammer

Wat bedoel je met te oppervlakkig en geen diepgang? Want dat hoor ik totaal niet.

Muzikaal vooral (ik antwoord even voor mezelf en niet voor air). Met name het eerste album stond barstensvol van de ideeen. Men schroomde niet om soms tientallen geniale basloops in een track te proppen (the new, pda). Op het tweede en derde album was dat al iets minder, maar de albums waren nog steeds erg sfeervol en interessant qua riffs en liedstructuren. Hier vind ik het allemaal zo slap, zo inspiratieloos.

Ik weet het niet maar hoe meer ik er naar luister hoe beter ik hem vind. Ik hou er meer van als Antics eigenlijk, ook al hoor ik niets anders dan slechte commentaar... Het doet mij eigenlijk vaak denken aan The National maar dan met een Interpol sausje en de kers op de taart Paul Banks zijn stem... Hoe ze volledig alles op een rif bouwen en volledig uitbouwen, ik hou daar wel van. Anderen zien dit dan als een negatief punt, ben er nog niet aan uit hoeveel ik dit ga geven.

Ik ben echt zeer benieuwd met wat ze de volgende keer zullen afkomen.

Veel voor- en tegenstanders bij dit album. Wel ik ben helemaal voor, een broeierig en duister sfeertje, zoals gewoonlijk ijzersterke songs en een rijke instrumentatie. Interpol gaat de diepte in en I like it. Wel een groeiplaatje

Success
Geniaal gewoon, ik begin deze plaat beter te vinden dan Antics!

Succes is een prachte opener, maar eigelijk staat hier geen enkel minder nummer op itt op Antics (Lenghts of Love) en Our Love To Admire (Who Do You Think). Vooral het tweede gedeelte van deze plaat is magnifiek, omdat Interpol hier voor het eerst andere invloeden flink laat doorsijpelen in hun nummers. De blazers op The Undoing bijvoorbeeld, of de psychedelica in Safe Without. Na TOTBL mijn favoriet van Interpol, al ligt het allemaal dicht bij elkaar.

tja hoe moet ik het uitleggen . je hoort toch wel het verschil met de eerste 2 albums?
deze klinkt toch kaal ? iedereen die de eerste 2 albums goed vind ,die hoort toch wel dat deze cd het gewoon niet heeft? maar ik begrijp dat ieder mens muziek anders ervaart.

Dus ofwel ben ik doof ofwel ben ik gewoon dom. Bedankt voor de inlichting!

Wat jij 'kaal' vindt, kan je ook als een voordeel zien. Op de eerste 2 albums veranderen ze vaak het timbre in een nummer, verschillende basloopjes, plotse overschakelingen,...
Dit is allemaal meer gebaseerd op één rif (of meerdere), en dat noem jij dan kaal.
Ik vind dit eerder gestructureerd en opbouwend, zoals The National (zoals ik al zei)
En daar hou ik wel van Interpol op een andere manier. En dit lokt natuurlijk reactie uit, you love it or you hate it.

Vooral als ik dit met de koptelefoon op beluister, hoor ik toch veel kleine details waardoor de nummers helemaal niet zo éénvormig zijn als je op het eerste gezicht zou denken. Safe Without vond ik bijvoorbeeld eerst ontzettend saai, maar nu is het één van mijn favorieten.

Our Love to Admire was het album waar ze veranderden naar een meer sferisch geluid. Een echt probleem vond ik dat niet want ik vind dat album zelf iets beter dan Antics. Hier gaan ze er inderdaad nog een stap mee verder door bv het gebruik van blazers in The Undoing en elektronica op het einde van Try it On. Ze komen er zelfs goed mee weg volgens mij. Hetgeen waar ik me aan erger op dit album zijn vooral nummers als Memory Serves en Safe Without waar Banks zeurt als nooit tevoren terwijl hij vroeger eerder klonk alsof hij een enorme hoeveelheid woede in zich had. (Obstacle 1, Mammoth, Roland) Ik vond Pauls vocals een enorme meerwaarde aan het geluid van Interpol terwijl ik het nu eerder als een minpunt beschouw. Op het einde van The Undoing klinkt hij weer terug zoals het moet: Kwaad/wanhopig. Een ander minpunt is voor mij het gitaargeluid. De gitaarpartijen op Turn on the Bright Lights klonken fantastisch gejaagd. (The New, PDA, Roland) Op Our Love to Admire waren ze gevarieerd en vond ik de composties geweldig. (Pioneer to The Falls, einde van The Scale en All Fired Up) Hier vind ik ze eerder eentonig en inspiratieloos (Lights, Memory Serves). Ik moet wel zeggen dat ik Interpol wat te hard heb afgestraft in mijn punten. Summer Well is geweldig. Het midden van Try it On vind ik het hoogtepunt van het album. Het moment waarop verschillende, als geesten klinkende, echo's van Banks invallen boven het geëxperimenteer met elektronica geeft me kippenvel. De afsluiter heeft ook zijn momenten. Wel zeer jammer van de fade out. Al bij al vind ik het allemaal nog wel meevallen. Maar het contrast met hun vorige platen blijft voor mij enorm. Ik heb trouwens totaal geen idee hoe ik deze plaat moet beoordelen. Soms denk ik aan 2, soms denk aan 3,5.

Zo leuk dat hij be The Undoing Paul zijn uitstekende spaans gebruikt! Geeft het wat een duistere mysterieuze sfeer
(Paul Banks heeft zijn jeugd doorgebracht in Mexico)

Lelijke hoes trouwens, die letters lijken zo uit Word Art te komen..

Ja en het boekje met artwork staat vol met zo'n dingen.

Inderdaad, de hoes is echt lelijk. De titel ook, wat inspiratieloos :/

Ik begin dit meer en meer de beste plaat van Interpol te vinden, wat een prachtige composities
Echt een groei album, The Undoing valt gewoon niet te beschrijven hoe mooi

5 sterren voor een prachtige, diepe, duistere, mysterieuze plaat. Interpol slaat een iets andere weg in en ik hou er wel van! De aanvullende composities met de bezwerende stem van Paul Banks, om het in internet-termen te zeggen; 'Eargasm'

is goed hoor!!!!

The Undoing

Wat een heerlijke plaat blijft dit toch. Ga ze in augustus live zien.

Ik ook Gitaarmat, Lokerse Feesten!!