The Roots - How I Got Over (2010)

Ok, dit album van the Roots is wat zoetiger, vooral de refreintjes. Ok, in de zomer klinkt 'ie extra fijn: er zitten vlaagjes commerciële 'zomerpop' in. Maar dan nog blijft het een goede plaat, want er staan eenvoudigweg teveel goede en/of lekkere nummers op. Sterker nog: Walk Alone, Dear God 2.0, Radio Daze, How I Got Over, Right On & toch ook een beetje the Fire (pianootje!) zijn erg fijn.

Aan de andere kant: hierna kwamen ze met het sublieme conceptalbum 'undun'. Dan heb je het echter over een compleet ander soort plaat en ook nog eens gevuld met heel andere hip hop. Als je die twee met elkaar gaat vergelijken, is dat toch een beetje appels en peren vergelijken. Dit How I Got Over moet je volgens mij gewoon zien als een verzameling met (hele) lekkere zomerse hip hop. En daar is - zeker in augustus de ochtend na hun concert in Paradiso - toch niets mis mee.

Herluisterd. Nog altijd slappe hap, flauwe soep, in mijn mening zit meer zout. Stiekem ook gewoon een hoop zwakke raps. Tuurlijk; sommige dingen zitten goed in elkaar, maar dan zijn het vooral de samples die goed zijn omdat het origineel zo goed is dat het moeilijk te verpesten valt (Book of Right-On). Grote smet op zo'n geweldig repertoire.

Wat is de bijdrage van Newsom op Right On?

The Book of Right-On van Joanna wordt in dat nummer gesampled.

is een van de minder diepe vragen op MuMe....

Mijn tripje langs mijn eigen verzameling album van The Roots brengt me nu langs het meest recente werk van de groep die in mijn kast staat: How I Got Over. Na de flinke teleurstelling van Rising Down, had ik eigenlijk al een beetje zin om iets anders in de cd-speler te doen. Maar gelukkig heb ik dit niet gedaan. How I Got Over vind ik weer ouderwets van het niveau dat ik bij The Roots verwacht. Het is niet hun beste plaat, maar na het zwaar matige Rising Down kiezen The Roots voor een meer toegankelijkere sound met veel gezongen refreintjes. Hoewel gewraakt door enkele users hier, vind ik dit een prima keuze al werkt het niet overal even goed. In het algemeen heeft dit album een zomers en soms relaxed sfeertje. De zang is niet het sterkste punt op het album, maar vaak past het wel in het geheel van een nummer. De laatste 2 tracks vallen qua sfeer buiten de boot. Het album heeft een te korte speelduur en is niet meesterlijk te noemen. Desondanks een zeer goed herstel (voor mij althans) en zeker een ruime voldoende waard. Dik 3,5*. Dit album nodigt mij uit om ook Undun aan te gaan schaffen. Game Theory heeft minder goede papieren dankzij het matige Rising Down. Ik heb Game Theory wel een aantal keren in zijn geheel gehoord en was toen ook niet helemaal overtuigd. Maar waarschijnlijk ga ik mijn collectie van The Roots uiteindelijk toch helemaal completeren.

Hele late reactie, maar ach beter laat dan nooit Ik leerde de Lost Boys of Sudan kennen door dit schitterende boek. Het was een groep van duizenden kinderen die jarenlang rondtrokken door Sudan om een veilige plek te vinden.

Ik kan niet vinden dat er een soortgelijke groep kinderen door Sierra Leone rondzwierf, dus de zin Walking like the lost boys of Sierra Leone is wellicht niet helemaal juist.

Kwam een download tegen met zo ongeveer alle Roots albums. Onbekend maar toch maar eens geprobeerd. Totaal niet mijn genre maar "How I got Over" is gewoon een erg goed album. Ben nooit verder gekomen als Massive Attack en aanverwante bands. Ga op m'n ouwe dag nog richting hip-hop Moet niet gekker worden. Heerlijke album. Gewoon ontzettend muzikaal. Moet toch maar eens af van m'n vooroordelen. Begin is gemaakt. Dikke voldoende.

Massive Attack is dan ook niet echt hiphop, wel heel goed natuurlijk The Roots is sowieso een buitenbeentje in de hiphopwereld vind ik. Veel swingender en muzikaler ,zoals je zelf al aangaf, dan vele andere die op gwn op beats zijn gericht. Undun, de opvolger van deze, zou je ook echt moeten bevallen dan. Meer concept, even muzikaal.

Heel late reactie maar ik las dit toevallig terug en dacht, ik ga die kwestie even opzoeken op Rap Genius. Deze uitleg vond ik erg overtuigend.

Hele late reactie, een TV actie o.i.d. zal nu ook geen zin meer hebben.

Deze en undun zijn meer mijn Roots albums; zit meer muzioek en soul in. Het beginwerk vind ik vooral veel rap (geklets) en weinig muziek . Bovendien is er ook veel meer melodie.

Eens, maar de die-hards gaan vaak voor de jaren '90 albums.

Dat weet ik, zoals user Niek hier ergens boven. Ik vind het juist nogal annoying, die RapHap. Ik houd vooral van muziek/melodie en niet alleen beats , dus dat 90's gedoe vind ik dan weer niks meestal.

Ach, Things Fall Apart heb ik ook nog op 4,5 staan, The Roots zijn goed.

Ik moest hardop lachen.

Zeer sterk album, enkel het laatste nummer is een misser. Hulde voor The Roots! Fijne ontdekking via het Greatest Hits topic!

Stiekem mis ik Common op dit album.

Pas sinds dit album echt liefhebber geworden van The Roots. Vind het vooral tof hoe coherent dit album klinkt, op de laatste twee tracks na. Die snap ik dan weer niet echt binnen de rest van de sound/boodschap. Maar nog steeds een sterk album met ook echt een paar pareltjes.

Het klopt dat de laatste twee nummers wat zonevreemd overkomen, en ze zijn in mijn ogen ook wat minder dan de rest. Wat wel overblijft is een schitterende plaat. In vergelijking met de eerste platen is dit zeer toegankelijk en radiovriendelijk, maar dan wel meesterlijk binnen dat genre.

Nadat ik de groep leerde kennen met het conceptuele Undun is dit een luchtiger, maar ook heel erg fijne plaat!

Tot Web 20/20 is dit echt perfectie. Die laatste vind ik echt niet passen op dit album. Maar 12 op 13 is een straffe prestatie. Right on, The Fire, Now or Never, Dear God, Walk Alone en Radio Daze zijn echt allen prachtig. En die titeltrack ❤️

Van 4* naar 4,5*