Laurent Garnier - The Cloud Making Machine (2005)

Ik snap best dat Laurent Garnier eens wil afwijken van de platgetreden technopaden, maar er moet toch wel wat spannenders denkbaar zijn dan deze saaie muzak?. 1,5*.

Ik vind het ook erg slaapverwekkend....

heerlijk album

voor mij is hij erdoor met dit album: 2,5* het blijft een fantastische DJ waarvan het talent ervan afdruipt als je (zelfs deze muziek) dit album beluisterd. Je moet er ook gewend aan geraken natuurlijk...

Gisteren nog live aan het werk gezien in Werchter. Ik vond het optreden redelijk goed, soms misschien een beetje zoeken naar het juiste geluid. Maar toen Garnier als laatste nummer The Man With The Red Face speelde, ging het dak er af . Deze cd heb ik maar een keer geluisterd met een half oor, dus stemmen zal ik nog niet doen, maar echt boeiend vind ik het ook niet meer.

Net opnieuw gehoord, en eigenlijk kon het mij niet echt meer boeien, ik heb helemaal niets van de muziek gehoord terwijl deze toch op stond! Een heel puntje er af, 2*

Ik heb deze enige tijd geleden gekocht. Het blijkt na diverse keren draaien zo'n typische gelijkmatige plaat zonder ook maar één echte uitschieter te zijn. Nagenoeg alles wat erop staat zou ik een zeven geven.

Het zit productioneel allemaal zeer degelijk in elkaar, maar dat éne nummer wat ik compleet grijs zou kunnen gaan draaien (a la 'The sound of the big babou') ontbreekt dus.

Ik moet zeggen dat ik er destijds niks aan vond maar terugluisterend is dit album zo slecht nog niet. Het is even heel erg wennen wanneer je Unreasonable Behaviour als uitgangspunt hebt. Maar dit album is dan ook totaal andere koek. Een soort brouwsel van UDM, triphop en lounge. Grotendeels een grauwe mistroostige sfeer die je meeneemt en af en toe wat lichtpuntjes kent. Alsof je in de Banlieues van Parijs rondloopt en daar af en toe wat moois tegenkomt.