Tangerine Dream - Sorcerer (1977)

Tangerine Dream werd door Friedkin ingehuurd om zo'n anderhalf uur score te componeren op basis van het script. Dat script veranderde hier en daar uiteraard, maar ze schreven de gehele score nog voordat de film klaar was. Na maanden en maanden vond de regisseur het genoeg en liet het bij de anderhalf uur. Later in de montage ruimte bleek hun score materiaal zo goed bij de beelden te passen dat enkel preciese timing en dergelijken nog moest gebeuren. Het script en de sfeer was hen blijkbaar compleet duidelijk, met daarbij de gesprekken met Friedkin. Een score om heerlijke rillingen van te krijgen, al is hun stijl hier niet de meest interessante, maar wellicht wel de meest effectieve. 4 sterren

Als soundtrack onder de film erg goed, maar om als plaat te luisteren toch wat minder. Ik heb de film gezien (het vervoer van onstabiele explosieven dwars door een jungle heen met oude legerwagens), daardoor kan ik de nummer ook enigszins nog plaatsen. Op vinyl, en volgens mij het enige TD album uitgebracht op MCA.

Legend ook, alsmede bij andere labels.

Zeer sterke soundtrack. Muziek waarop Friedkin het beeldmateriaal op baseerde samen met de acteurs ipv andersom. gewoon 3 kwartier smullen.

Wat blijft dit toch goede muziek na al die jaren. Vooral als je film hebt gezien. Nu na jaren zie ik die vrachtwagen met gevaarljke lading aan een zijde draadje hangen wat die brug in weze was.

De muziek die Tangerine Dream hierbij had gecomponeerd is ijzersterk te noemen. Ze hebben eigenlijk net hun kosmische periode afgesloten, maar hier duiken ze toch her en der op. Voor vele fans van de band was het wel wennen aan dat de tracks zo kort waren. Geen kant vullende composities, maar direct to the point.

Voor mij komt deze muziek het beste tot zijn recht in een donkere kamer. Dan verschijnt de spannende film die het begeleide zo weer op netvlies. De huiveringwekkende capriolen van de chauffeur met gevaarlijke lading zitten dan opnieuw in mijn voorhoofd.

Precies andersom, eerst de muziek toen de beelden. Friedkin baseerde samen met de cast hoe moest worden bij het luisteren van de muziek.

Klopt, en het schijnt dat daarvan nog veel ongebruikt materiaal in een kluis ligt, waar ik best nieuwsgierig naar ben. Ondanks dat toch een hele mooie soundtrack.

Ja er is meer materiaal maar dat is over het algemeen het verlengde van bestaande stukken van het album.

Ik weet niet wat mensen als Tangmaster en Gerards Dream beleven als ze hier naar luisteren, maar ik zal het er maar op houden dat ik dit een heel fijne tripplaat vind. Vooral de meer musique concrete dingen vind ik erg mooi. Dat openingsnummer vooral, met die dreigende bastonen.

Als je de film hebt gezien waarvan dit de soundtrack is komen die beelden zo weer op het netvlies. Muziek en beelden sluiten zo mooi op elkaar aan dat er echt sprake is van maatwerk. Zodra ik de muziek hoor beleef ik de film, of die opnieuw voor mijn neus wordt geprojecteerd.

Aha. Die film zou ik eens moeten zien dan. Zonder die film gezien te hebben komen er ook geen beelden in me op, behalve de gebruikelijke vormen en kleuren die ik hoor. Maar ook zonder beelden erbij is dit genieten hoor.

Vergelijk het maar met een bakje patat. Lekker gefrituurde staafjes aardapel, maar met een likje mayonaise smaakt het net een stukje beter.

Een Tripplaat? Een album dat gebruikt werd als inspiratie bron voor de acteurs van deze film. Film gezien dan begrijp je de muziek op dit album zeker beter. Misschien wel de beste soundtrack van TD.

En mocht het zo zijn dat dit niet de beste soundtrack is van Tangerine Dream, dan rest er nog een troost, want het is wel de meest eerlijke die ze tot nu toe hebben gemaakt.

Ik vind het beginnummer het gaafste. Wat van Tangerine Dream is dan aan te raden voor mij?
Genesis toch? En verder?

Wat qua geluid dichtbij Main Title zit zijn de albums Rubycon, Phaedra en Stratosfear.

Het begin nummer? Nou dan worden het Electronic Meditation, Alpha Centauri, Zeit en Atem. Kom je lekker in de buurt van track 1.

Dat is dan misschien ook wel de enige smet op een uitstekend album. Maar daarvoor is het ook een soundtrack. Duidelijk is dat er van de ruim 90 minuten die TD aan muziek had afgeleverd, een selectie is gemaakt, die perfect bij de beelden van de film paste. Daardoor klinkt het af en toe, alsof de muziek zomaar ergens begint en dan weer abrupt eindigt. Sommige nummers hadden van mij dan ook best langer mogen duren. Maar dit mag de pret allemaal niet drukken, want dit is wel een erg goed album. Het is tevens één van de meest donkere albums die TD ooit gemaakt heeft. En zoals Tangmaster al opmerkte, doet veel van het abstracte materiaal denken aan de beginperiode van TD. "Main Title" had zo op een Zeit of Atem kunnen staan.
Het meer sequence-gedomineerde werk, lijkt weer veel op muziek uit de Rubycon-periode.
De film heb ik jaren geleden gezien, maar is me zeker bij gebleven. Het wordt tijd om die eens op DVD te gaan scoren.
William Friedkin was zodanig onder de indruk van TD, dat hij, als hij ze eerder had leren kennen, ze gevraagd zouden hebben om de filmmuziek van "The Exorcist" te schrijven. Ik ben altijd benieuwd geweest hoe het resultaat dan had uitgepakt met hun muziek erbij....
Maar gelukkig is er "Sorcerer", één van de beste, zoniet de beste soundtrack van TD.

Donkere, sfeervolle muziek. Maar ook toch wat los zand af en toe. Je hoort een beetje Zeit, een vleugje Rubycon maar niet zo goed en intens als de originele albums.

Het is en blijft toch een soundtrack, al steekt hij wel met kop en schouders boven het maaiveld uit.

De film zelf, hoe zeer ie ook in obscuriteit vervallen is, blijft ook een klasse apart, niet? Zelfs zoveel jaar na dato.

Dit album, bevat waarachtig naar mijn mening een van de beste nummers van TD, nl. Creation.