Motorpsycho - Timothy's Monster (1994)

Deze ken ik niet van Motorpsycho. Kan iemand mij eens een korte recensie schrijven? Is dit ook rustige popmuziek?

Nee, rustige popmuziek zou ik het niet noemen. Dit is een beetje een allegaar van sublieme rockballads, metal en epische juwelen. Erg de moeite waard, dat wel. Qua hardheid kun je het wel vergelijken met iets als Siamese Dream (van de Smashing Pumpkins).

Dit is een plaat met een (bewust) slechte productie en semi-valse vocalen. Het koste mij dan ook veel tijd om 'm te waarderen, maar dan heb je ook wat. The Golden Core is een van de mooiste langer-dan-lang-nummers ooit, en Watersound is i.m.o. ook een klassieker.

Een heerlijk smörgasbord van stijlen, laverend tussen folk, indierock, en metal. Bijna elk nummer is op haar eigen manier sterk (alleen On My Pillow vind ik nogal saai). Een unieke plaat qua sfeer, maar de bordkartonnen produktie (Pieter Kloos, foei!) voorkomt dat dit een 5* wordt.

Het doet me deugd dat deze motorpsycho het meest gewaardeerd wordt, ik voel dat ook zo.
vooral door de tergendlange nummers op het tweede schijfje.
ben nog steeds op zoek naar een vriendin die deze met mij kan uitzitten

Ik ken deze band niet eens, maar iemand vernoemde het bij mijn gestarte topic over psychedelische muziek, vandaar dat ik eens kom piepen, is deze ook beetje psychedelisch ????

uh ...

soms wel ja.

motorpsycho is vooral motorpsycho.
gelijke delen pop - hardrock - psychedelica - noise

Als je een psychedelische Motorpsycho-plaat wilt horen, kun je beter 1 van de 2 Roadwork-platen halen...

Ik heb in het desbetreffende topic Patrick een aantal psychedelische Motorpsycho-nummers getipt, verspreid over diverse platen... natuurlijk is er niet één plaat als DE psychedelica-plaat van deze band aan te wijzen... en zeker niet de tweede roadwork (deel 1 komt wel in aanmerking, inderdaad).

Het is maar hoe je psychedelica ziet, maar de eerste lijkt me zeker een betere tip.

Dit album hier heeft zeker zijn psychedelische momenten ja.

Tja, écht gek worden ze pas van Grindstone. Wat een goddelijke bak herrie is dat toch!

bij ons op de werkplaats hoor ik 'm wel eens knarsen ergens in de hoek

Mensen met smaak in werkplaatsen zijn zeldzaam!

Met zo'n enorme speelduur verwacht ik gek genoeg nooit iets bijzonder goeds in huis te nemen. Maar niets hiervan, dit is een zeer bijzondere plaat. Niet qua vernieuwing of orginaliteit, maar vanwege zijn afwisseling en sfeer. Werkelijk alles komt hier wel een keer langs: pure onvervalste strakke rock, de beste in zijn soort, rustiger, folkier materiaal, heuze metal, en ware epics, waarbij het laatste nummer, de beste van deze plaat, tot een ijzersterke climax komt. De vraag die dan nog rest is niet of ik Motorpsycho fan word, maar hoe groot?

Beste Motorpsycho album en hun enige zonder echte missers.

Prachtig vormgegeven 3LP-box.

Timothy's Monster groeit snel, en daar zie ik voorlopig geen eind aan komen. Een flink aantal verschillende stijlen komen hier samen, om ze dan allemaal perfect uit te voeren is erg knap. Het is waarschijnlijk daardoor ook nog eens een vrij lange zit geworden, maar elke seconde is het 'm waard.

Het eerste deel van deze plaat is strak met een groot aantal aanstekelijke riffs en melodieën en lekker ruig spul. Maar er is ook ruimte voor rustiger werk. Dan heb ik het voornamelijk over de opener, Feel, wat gelijk ook een van de hoogtepunten van deze plaat is. Wat zit hier toch veel emotie in, prachtig gebruik van de akoestische gitaar en fluit, welke denk ik uit een mellotron wordt getoverd. Voor het hardere en aanstekelijkere werk heb je zo'n beetje de rest, met als hoogtepunt Kill Some Day, het nummer dat de Motorpsycho hemel definitief voor me deed openen. Schitterende riff.

In het tweede deel slaan ze het roer voor een groot deel om. De heren gaan hier een stuk progressiever te werk, wat de plaat veel spanning meegeeft.

Giftland vormt de brug. Het begin is rustig en atmosferisch, maar langzaam maar zeker zwelt de muziek steeds een beetje aan om uiteindelijk tot het einde komen, denk je. Maar ze hebben met een prachtige opbouw iets nog veel beters voor je in petto. Kan het dan nog mooier?
Ja, Watersound valt dan qua lengte bij het vorige nummer in het niet, maar de climax die dit nummer heeft kan alles omver blazen. Wat een gevoel, wat een passie zit hierin verscholen.
En dan stopt de trein nog steeds niet. The Wheel is een vlucht naar verre, donkere oorden. Eén riff doorkruist deze reis, wat voor de ene langdradig en voor de andere hypnotiserend kan werken. Maar het is nog niet eens zozeer de dreunende gitaren die dit nummer maken, maar wat er op de achtergrond gebeurd. Of het wordt getoverd uit een synth of een mellotron, ik weet het niet. Maar wat wat geeft het een sfeer mee aan dit nummer.
Sungravy lijkt dan haast wel een nummer om bij te komen van al het geweld. Weer eens zo'n klein, akoestische en eerlijk nummertje als de opener van deze plaat, het zou een mooie afsluiter geweest.
Maar alsof dit pure misleiding is daar Motorpsycho's verleden terug in Grindstone, hier durf ik haast geen woorden aan vuil wil maken. Dit is zo hard en noisy dat het haast eng wordt, heerlijk.
Maar alles komt dan werkelijk samen in het absolute hoogtepunt, The Golden Core. Een meesterlijk opgebouwde track vol met sfeer, melancholie, maar ook hoop, samenkomend in de spreekwoordelijke hemel in een van de mooiste climaxen die ik ken.

Mijn Motorpsycho avontuur is nog altijd nog maar kort aan de gang, maar kan al lang niet meer stuk. Dit nog overklassen met iets voor mij nog onbekends van ze zou ik wel knap vinden.

The wheel is zo'n machtig nummer dat enkel en alleen voor dit nummer de aankoop gerechtvaardigd is. Live komt de groep nog beter tot zijn recht mede door het geniaal guitar spel van Snah. Ben nu al enkele jaren fan en deze band is zo divers dat je ze niet een hokje kan pushen zoals men vaak tracht te doen. Voor de echte fans check out
het Mpsych forum, zeer interesant oa ivm links naar live concerts die getaped zijn, de groep moedigt dit zelfs aan.
Motorpsycho forums - motorpsycho.fix.no

In 2008 twee keer live bezig gezien...3h en 2,5h durend concert
Mpsyho komt dan echt tot zijn recht.

...en onlangs nog eens live gezien....hebben weer een aantal nummers van Timothy's Monster opgenomen in hun autum 2009 20Y on Tour , naar aanleiding van de release van de TM-Box. Sun Gravy,Golden Core, watersound etc.

Vooral live is de Golden Core een magistraal nummer en waardige afsluiter van menig Motorpsycho concert, vaak wordt dit nummer uitgesponnen tot een super space psycho jam waar je zonder drugs van in trance kan geraken...opgepast dus !

ssshhhh.... had ik dat geweten dan had ik de auto naar Haarlem gepakt.

Geweldige omschrijving.

jihaaaaaaaaaaaa!!!

grrrrrrreat news!

Rune Grammofon RACD 104 - Motorpsycho: Timothy´s Monster (4CD) - runegrammofon.com

een 4cd reissue van dit indie-rock meesterwerk.

"Spread over four CDs, you get the original album, the first version of the album that never got to be released and a very decent selection of rarities, outtakes and previously unreleased tracks. "

Mooie set! Ik kende geen ouder werk dan Blissard en val met deze 4cd set met de neus in de boter. Ik wilde mijn 1000ste muzikale aanschaf bijzonder maken en dat is met Timothy's Monster prima geluk!

The Wheel is voor mij het hoogtepunt van dit prachtige album. Pure psychedelica van grote schoonheid.

Cd 2: Schijfje van uitersten

- The Wheel, een geweldige psychedelische trip van bijna 17 min. Heerlijke spacerock
- Sungravy, een prachtig acoustisch nummer, een rustpunt tussen al dit overweldigende electrische geweld
- Grindstone, een alles verzengend metal nummer
- The Golden Core, een epische afsluiter, van mytische proporties. WAT EEN NUMMER. één van de mooiste van Motorpsycho welke ik tot nu toe heb gehoord

Ik ben nu disc 1 aan het luisteren en dat is heel erg goed! Wat een mooie liedjes, dus dat Motorpsycho dus ook! Ik ken alleen Heavy Metal Fruit en Little Lucid Moments maar dit vind ik eigenlijk veel beter. Ik vind de productie eigenlijk wel iets hebben, erg gave sound. Als het zo door gaat wordt het gemakkelijk een plaats in mijn top 10. En ik zie dat CD 2 nog beter is volgens velen!

En als je met deze klaar bent Don, zeker 'Trust Us' eens proberen. Een heerlijke smeltkroes van verschillende stijlen, meesterlijk met elkaar gecombineerd. Ikzelf ben nog niet aan dit album toegekomen, maar ga dat eerstdaags ook maar eens doen. Ik ken 'Heavy Metal Fruit', 'Phanerothyme', 'Trust Us' en 'Blissard'. Allemaal topplaten, waanzinnig gewoon.

Wat een album, zeg! CD 2 is inderdaad nog beter dan CD 1. De afsluiter is echt prachtig, het mooiste wat ik heb gehoord van Motorpsycho tot nu toe, kippevel stond op m´n armen. Dus daar hebben de postrockers het vandaan. The Wheel is een heerlijk, uitgesponnen nummer en Sungravy is heel mooi en Grindstone rockt gewoon! 5 sterren en de tweede plaats in mijn top 10.

Dat wordt sparen voor de 4-cd editie! En AOVV, ik zal Trust Us zeker eens gaan proberen want dit smaakt naar meer! En kijk eens naar mijn nieuwe avatar!

Het is ook gewoon een erg mooie, intrigerende hoes!

Tja, als CD 2 nog beter is dan CD 1, iets wat velen hier beweren, dan is dit weer een schot in de roos van Motorpsycho.

Eindelijk was op woensdag mijn CD van Timothy´s Monster er. Gelijk natuurlijk zeer benieuwd hoe die boxset er uit zag. Deze is zeer goed verzorgd, CD´s zitten gewoon in een kartonnen doosje, er zit een leuke poster bij en zeer interessante liner notes. De eerste 2 CD´s zijn het album zelf, de 3e cd is eigenlijk zoals het album eerst was en de 4e cd staat vol met b-sides en outtakes.

Het album zelf kende ik al langer, die heb ik al vaak via Spotify geluisterd. Ik kende Motorpsycho meer van het psychedelische werk en daarom werd ik gelijk enorm verrast door de opener Feel. Wat een prachtig nummer en zo puur. Het nummer begint, het wordt afgebroken en gaat weer verder. Daarna komt het gitaargeweld met een nummer als Trapdoor wat ook weer zijn verrassingen heeft aan het eind als er ineens banjo bij komt.

Leave It Like That is een heerlijk nummer met een geweldige groove. A Shrug & A Fistful heeft hele zwepende drums waar het nummer compleet op hangt. Kill Some Day is een grote omzwaai vergeleken met de eerste nummers, het is veel melodieuzer en het lijkt wel op de Smashing Pumpkins. Ook On My Pillow heeft zo´n sfeertje, geweldig nummer!

Beautiful Sister is een heerlijke 70´s rocker die een geweldige fuzzy solo heeft. Wearing Yr Smell is dan weer een heerlijk nummer vol met gitaargeweld. Now It´s Time To Skate is een van mijn favorieten van de eerste CD, een heerlijk en vrolijk nummer.

En dan gaat het album ineens de donkere kant op met Giftland. Heel mysterieus begin wat heel langzaam opbouwt en dan die meesterlijke uitbarsting! Wauw! Watersound heeft hetzelfde mysterieuze sfeertje als Giftland.

En dan The Wheel. The Wheel is episch. The Wheel is een avontuur. The Wheel is smerig. The Wheel is psychedelisch. The Wheel is geniaal. Ik kom gewoon superlatieven tekort om te zeggen hoe goed dit nummer wel niet is. Je waant je compleet in de jaren ´70 als je dat nummer hoort. De keyboards herinneren je aan Echoes van Pink Floyd terwijl de grooves zo heerlijk stevig en smerig zijn, meer stoner.

En dan komt dat kleine liedje Sungravy. Dit nummer is een heerlijke bijkomer na dat monster genaamd The Wheel. Het nummer doet heel erg aan Nick Drake denken en dat is heel positief. Daarna is het tijd voor het hardste nummer van het album: Grindstone. Heerlijke gitaarriff en flink wat lawaai voor 7 minuten lang.

En dan de afsluiter The Golden Core. Je hoort wel waar de postrockers het vandaan hebben: De riffs, de opbouw, de grootsheid. 13 minuten lang kippevel bij dit nummer. Het eind is echt super, een perfect einde voor dit geweldige album.

Dit is mijn favoriete album na The God Machine. Dit heeft eigenlijk alles wat ik in muziek wil. Enorm veel variatie. Timothy´s Monster is inderdaad een monster met af en toe zeer kwetsbare momenten in de goede zin.