Bright Eyes - I'm Wide Awake, It's Morning (2005)

Er zijn van die dagen dat je weinig muziek kan velen, omdat je het gevoel hebt dat je hoofd uit elkaar klapt bij een beetje herrie. Dit album van Bright Eyes gaat er op dat soort dagen in als koek. Heerlijk relaxte muziek, mooie liedjes en een soort van geruststellende stem van Conor. Bovendien klinkt dit album niet zo bombastisch, een soms vervelend trekje van zijn andere platen.

First Day Of My Life is trouwens mijn favoriete Bright Eyes-nummer. Kippenvel...

Na de "Conor Oberst"-plaat (°2008) me toch ook nog eens gewaagd aan een album uitgebracht onder de naam Bright Eyes, en daar heb ik zeker geen spijt van. In vergelijking met voorgenoemd schijfje vind ik deze I'm Wide Awake, It's Morning een snuifje consistenter en zijn het ook vooral de kaalste, misschien wel somberste songs die me het meest bijblijven. De middle-of-the-road-nummers mag ik ook best graag, maar zou ik minder vlug apart gaan opzoeken om mezelf middels muziek een bepaalde stemming op te dringen . Verder valt me op dat de stem van Oberst erg compatibel blijkt met de vocalen van Emmylou Harris: hoe die twee stemmen tegen mekaar aanschurken komt heel natuurlijk over, alsof je Harris tijdens die momenten niet kan wegdenken.
Het hoogtepunt is voor mij het droevige Lua, met de prachtigzin "Me I'm not a gamble, you can count on me to split".
Momenteel zit ik ergens tussen 3 en 3,5 in maar ik zet toch maar in op 3, en wie weet zit er in de toekomst nog wat meer in.

En hier is dan toch het meesterwerk van Bright Eyes waar ik naar op zoek was. Bij eerdere albums waren de nummers veelal wisselvallig en leek het vaak of zanger Conor Oberst toch vooral nummers voor zichzelf maakte. Bij dit album is dat duidelijk niet het geval. Van begin tot het einde is dit album geslaagd. Van kleine nummers als Lua tot aan het uitbundige Road to Joy. Ook de samenzang met Emmylou Harris is goed gelukt. Wellicht het zwakste nummer is Another Travelin’ Song, maar ook dat nummer scoort nog een voldoende. Dankzij dit album hebben de leden van Bright Eyes hun belofte gelukkig waargemaakt.

Geweldig album. Ik had het al een tijdje in de digitale kast staan maar nooit beluisterd.
Lang beschouwde ik 'Lifted' uit 2002 als Bright Eyes' meesterwerkje en toen zette ik dit aan.
Het intro-praatje dat overgaat in de gemutete gitaar en dan het liedje.
Dat is gewoon al zo prachtig!

En dan na een drietal up-tempo nummers Lua.
Een van de mooiste liedjes ooit geschreven, zoals De Daniël hier boven mij ook al opmerkte.
Verder 'First Day Of My Life', wat een mooi lied is. En tja, er zit eigenlijk voor mij geen enkel 'skipmoment' tussen.
En dan die prachtige afsluiter op de melodie van wat ik altijd dacht dat het het Canadese volkslied was: Road To Joy.
Wat een energiek, levendig, goed nummer!

Ik heb overwogen deze 4.5 ster te geven en Lifted net iets beter te vinden met 5 sterren.
Maar ik heb besloten dat de lengte van I'm Wide Awake, It's Morning prettiger is
en dat het gewoon net zo goed is als Lifted.
Zij het dat Lifted meer depressief is en dit juist wat vrolijker. En daarom dus niet goed zijn te vergelijken.

Twee meesterwerkjes.

Prachtige plaat dit. Lua is mijn absolute favoriet. Zo'n gevoelig nummer met schitterende tekst. Eigenlijk staat de plaat vol met mooie teksten maar Lua grijpt me echt naar de strot. First Day of My Life is het andere nummer waar ik het sterretje heb aangevinkt. Net als Luna een kaal nummer, alleen Oberst op akoestische gitaar. Mooi gitaarspel ook in dit nummer.

Maar ook de opgewekte opener en Road To Joy bevallen uitstekend. De samenzang met Jim James is ook zeer geslaagd net als de samenzang met Emmylou Harris op een aantal andere nummers.

De americana invloeden heb ik soms nog wat moeite mee. Ik ben gewoon niet zo'n fan van de pedal steel en harmonica. Maar er staat gelukkig meer dan genoeg moois tegenover om dit album met 4 sterren te belonen.

Het openingsnummer nodigt al meteen uit om je klaar te zitten voor wat komen gaat. Die aandacht kan Bright Eyes mooi vasthouden met een heerlijk album met een mix van luistermuziek en wat meer temponummers, maar wel telkens iets te vertellen. Zelden klonk folk tegelijk zo melancholisch, fris, stevig en persoonlijk. Heerlijke muziek.

Eindelijk het album op vinyl gekocht. Zeldzaam album. Van achter naar voren erg goed, met een paar mooie uitschieters. De band ook dit jaar gezien at de Paradiso. Niet al hun albums vind ik extreem goed, deze wel.
Veel luister plezier voor degene wie dit album nog moet ontdekken.