The Nels Cline Singers - Initiate (2010)

Lekkere gevarieerde plaat... ben nu in het nummer Grow Closer bezig... en vind het een vet nummer, maar besef me tegelijkertijd dat als het album vol zou staan met dit soort nummers het oersaai zou worden...

gelukkig staat het dat niet... het is meer een rustpunt tussen toch enkele wat wildere nummers is, ik noem een Red Line to Greenland.. en zo gaat het eigenlijk het hele album door.. Het ene nummer krijg je een flinke schop onder je kont van een gierende gitaar, even later brengt een zwevende baslijn je weer helemaal tot rust, zodat je de volgende keer nog harder geschopt kan worden...

Hij gaat hier een beetje in de richting van het beeld dat ik van Marc Ribot heb, dat is ook zo'n kerel die hard kan scheuren (Asmodeus, Book of Angels bijv.) maar dan ook weer subtiel weg kan dromen... (Exercises in Futility)

Zeer geslaagd album .. een van de betere dit jaar

Wowww een aantal nummers hierop zijn echt heel erg vet. Heerlijk om Nels eens los te horen gaan

Jammer dat de plaat een beetje heen en weer gaat tussen heftig en neuzelig, anders zou ik hem nog wel hoger beoordelen in mijn jaarlijst. De meditatieve momenten vind ik niet allemaal even sterk, maar op de momenten dat ze gaan raggen is dit King Crimson voorbij...