The Monkees - The Birds, the Bees & the Monkees (1968)

Daydream Believer een mooi nummer.

tapioca tundra is ook een bijzonder nummer, ik had het al jaren op minidisk te staan, nooit geweten wie het speelde, maar dankzij internet er achter gekomen dat het de monkees zijn.

Tapioca Tundra is inderdaad fantastisch. Heerlijk intro. Ik vind de Monkees zowieso ondergewaardeerd, hebben prachtige pareltjes afgeleverd. Ook Valeri en Daydream Believer zijn prachtig.

Daydream Believer is echt

Het album 'The Birds, The Bees & The Monkees' is het eerste album van The Monkees dat tot stand kwam onder aangepast beleid van Colgems.
Dat beleid hield in dat de individuele groepsleden zoveel mogelijk liedjes moesten opnemen met de door hun geselecteerde/ingehuurde muzikanten. Eventueel aangevuld met inbreng van een of meer andere Monkees. Het idee achter dit beleid was dat er een grote voorraad materiaal op de plank kon worden gelegd voor albums, mogelijk singles.
Mike Nesmith, Mickey Dolenz en Davy Jones gingen hier in mee. Peter Tork echter, wilde dat The Monkees zich als een echte groep ging ontwikkelen en probeerde tevergeefs het tij te keren. Indirect was deze beleidswijziging uiteindelijk een van de oorzaken van Tork's vertrek op 30 december 1968.
Dit album weerspiegelt al het nieuwe beleid. De nummers van de individuele leden zijn zeer verschillend in stijl. Mike Nesmith's tracks verraden country invloeden, iets wat op opvolgers als 'Instant Replay' en 'Present' verder zou worden uitgewerkt. Mickey Dolenz' bijdragen zijn over het algemeen leuk en poppy, af en toe tegen het melige aan en Davy Jones is verantwoordelijk voor een handvol sentimentele ballads, maar ook voor de twee succesvolle singles, 'Daydream Believer' en het uit 1966 stammende 'Valeri'.
De bijdragen van Peter Tork bestonden oorspronkelijk uit 'Alvin' en 'Lady's Baby' maar werden, tot grote teleurstelling van Tork, vlak voor de release in 1968 teruggetrokken. De nummers staan nu als bonus tracks op het album. Je kunt zelfs de onuitgebrachte versie van het album programmeren op de CD speler als je dat wilt!
Door de grote verschillen in muziekstijlen is het een wat wisselvallig album geworden, maar valt er nog genoeg te genieten. Dit is een CD die ik vaak programmeer als ik 'm wil beluisteren. Zonder de sentimentele tracks van Jones en het maffe 'Writing Wrongs' van Nesmith is het een stuk genietbaarder.
Overigens is 'Daydream Believer' volgens Tork het laatste nummer wat echt een product van alle vier de groepsleden was.

Tijdens de zomer heb ik voor het eerst allerlei Monkees-albums integraal beluisterd, en ik vond ze alle slechts gedeeltelijk geslaagd. Dit 5de album, dat deel uitmaakt van het boxje in de Original Album Series
had ik maar even bewaard tot later na al die overdaad. Het is een aardig album, maar wel met tamelijk
veel zwakke liedjes, die soms het ene oor in- en het andere uitgaan. Valleri en Daydream Believer zijn houdbaar gebleken en de pastiche Magnolia Simms van Michael Nesmith vind ik een goede derde, maar verder is het voor mij zoeken naar écht goede liedjes. Ook de spontaniteit is een beetje zoek, misschien door al die sessie-musici?