Deathspell Omega - Si Monumentum Requires, Circumspice (2004)

maranatha zal de volgende zijn die ik ga luisteren van funeral mist,ben er benieuwd naar,nu eerst daemon van mayhem verder luisteren, ook goed trouwens

Ik heb zeker alles geluisterd. Wel een paar songs geskip luistert als je begrijpt wat ik bedoel. Dus iets sneller die nummers luisteren. Tja, niet op alles word geschreeuwd maar toch echt wel het meeste. Ook een hele negatieve boodschap geeft dit soort muziek mee. Kijk, Joy division is ook niet vrolijk maar dat vind ik toch nog positiever dan deze teksten.
Dit album zou in het genre zomaar de beste kunnen zijn hoor, ik kan het genre gewoon niet verdragen maar dacht ik probeer het eens

Als je bm gewoon even wil proberen,begin dan met satyricon,cof of behemoth,als dat niet lukt dan is bm idd niets voor jou,je start toch ook niet met joy division als je new wave wilt leren kennen,the cure is dan gelijk beter om te starten

Ik heb het gevoel dat je je te veel op het ''geschreeuw'' focust, terwijl er zo veel meer is aan deze plaat. Ten eerste vind ik de vocalen bij Deathspell Omega absoluut geen geschreeuw. Het is wel rauw, maar de zanger klinkt echt bezwerend, alsof hij een diabolische preek aan het houden is. Als je dit al voor blackmetal als ''geschreeuw'' bestempelt, ga je het moeilijk krijgen. Ik denk namelijk dat Deathspell een van de meest onderkoelde zangstijlen in het subgenre heeft.

Ten tweede is dit album voor de wat gevorderde luisteraar van extreme metalsubgenres. Het heeft mij wat tijd gekost om echt grip te krijgen op het album, ondanks dat ik toch al een hele tijd naar blackmetal luisterde. Als je het blackmetalgenre toch nog een kans wil geven zijn er twee platen die ik als goede instappers zie: At the Heart of Winter van Immortal en Exercises in Futility van Mgła. Platen die vrij melodieus zijn met goed te volgen songs en die qua raspende vocalen ook niet heel extreem de hoek uitkomen, maar als die zangstijl je zo in de weg zit raad ik je aan om gewoon te stoppen met blackmetal en het over een aantal jaar weer eens te proberen. Misschien zit je dan in een hele andere ontwikkeling/verbreding qua muzieksmaak.

Dan kan ik je deze nog aanraden, met een zangeres en geen gruntje te bekennen, maar wel top prog death metal: Aghora - Aghora (1999). Is op JijBuis te vinden.