Genesis - Foxtrot (1972)

Het derde album na Trespass en Nursery Cryme waarvoor ik tijd heb vrijgemaakt in mijn Genesis-ontdekking.

Hoewel ik het opnieuw een zeer goed album vind waar eigenlijk geen zwakke momenten tussenzitten, voel ik niet dezelfde emotionele verbondenheid zoals ik ervaar bij Nursery Cryme.
Het klinkt gefragmenteerder, ik hoor sublieme stukjes passeren maar tegelijk raken andere stukken me heel wat minder in hetzelfde nummer.
Supper's Ready is daar dan het perfecte voorbeeld voor. Er zijn stukken die echt binnenkomen, maar tegelijk zijn er stukken die eigenlijk achterwege mochten blijven.

Maar de kwaliteit is er wel en ik kan het album ook zeker 3,5* geven.

Op naar Selling England by the Pound, het album dat ik ooit eens heb proberen te beluisteren en geen klik mee kreeg, meteen de reden waarom ik Genesis zo lang heb laten liggen.
Met de huidige bagage van de vorige albums op zak ben ik zeer benieuwd wat het album nu met me gaat doen.

Geef dit album zeker eens meer de tijd om te laten rijpen. Bij mij duurde het ook een poosje, maar na verloop van tijd blijft dit album continue groeien. Niet opgeven!

En ik verhoog hem nu toch alvast naar 4*. Een nieuwe luisterbeurt na enkele dagen heeft geholpen.
Dat 'riedeltje' in Time Table is zo mooi btw.

Ik hoop dat Supper's ready, nooit in de top 2000 komt, het is namelijk geen popmuziek. daar is het veel te mooi voor. maar misschien Driving the last spike? Home by the sea? Domino? die zijn wel een beetje poppie.

Ik heb er desondanks wel op gestemd, lijkt me geweldig om die in de top2000 te horen

En welkom op MM, trouwens!

Mijn Genesis zoektocht gaat gestaag voort. Nog niet alle bestellingen zijn binnen vandaar dat ik wat door de discografie heen hop. Pittig plaatje dit. Het geeft niet zijn schoonheid weer na enkele luisterbeurten. Ik hoor niet het geniale in Supper's Ready wat mijn medeMUMEers horen hier. Misschien dat dat nog gaat komen. Ik vind het vooral druk en onsamenhangend klinken.Das geheel mijn makke hoor. De opener en track 4 zijn voor mij de hoogtepunten hier. Voor de rest is het allemaal mooi , maar ik merk dat het wel mijn opperste aandacht vereist om dit te kunnen beoordelen . Echt gericht luisteren dus. Dat geeft niks , want met de koptelefoon , een goede whiskey en een sigaret kom ik de avonden wel door in mijn luisterstoel. Deze zet ik voorlopig op 4 en vanavond duik ik nog even in Supper's Ready , misschien valt voor mij het spreekwoordelijke kwartje.

Ik moest zelf ook een tijdje wennen aan dit nummer . Ik vroeg mezelf tijdens de eerste twee luisterbeurten ook af wat de magie van dit nummer zou zijn. Maar nu kan dit nummer echt niet meer stuk voor mij. Alleen al de keyboardspelletjes van Tony Banks maken dit het - naar mijn mening - meest memorabele nummer van Genesis ooit. Een fantastisch exemplaar van de progmuziek uit de jaren '70.

Can - untility....is echt een top nummer!