Half November vorig jaar nam ik mij voor om hier op MM een berichtje te plaatsen bij alle Bob James albums (voor zover in mijn bezit).
Dit album, Bold Conceptions uit 1963, is het eerste solo project van Bob James. Jaren later (1974) zou hij Bob James One uitbrengen en dat zorgt voor enige verwarring....... Verschil is echter dat het album uit 1963 met een trio is opgenomen, terwijl op Bob James One meerdere muzikanten zijn uitgenodigd.
Bold Conceptions is een echt jazz piano trio album en zeker geen "smooth jazz" laat staan "elevator music", een term die dikwijls bij de latere albums van Bob werd gebezigd (niet altijd terecht overigens, maar dit terzijde).
Terug naar het werk van inmiddels meer dan zestig jaar oud. Het album staat bij mij in de kast, maar ik kan niet zeggen dat ik het dikwijls in de CD-lade leg.
Opening is voor A Moment's Notice, geschreven door saxofonist Ernie Wilkins.
Het tweede nummer, Nardis, is geschreven door Miles Davis en veelvuldig uitgevoerd door Bill Evans. Opvallend is dat die versies van Evans toegankelijker zijn dan deze Bob James Trio uitvoering.
The Night We Called It A Day is een jazz standard (o.a. Sinatra, Krall, Baker e.v.a. hebben het opgenomen).
Bob doet het in deze versie zonder de lyrics, geschreven door Tom Adair en beperkt zich tot de muziek van Matt Dennis, waar hij een geheel eigen draai aangeeft.
Trilogy is geschreven door Bob zelf en eerlijk gezegd weet ik nooit hoe snel ik het nummer moet skippen.....
Drummer Bob Pozar mag zich lekker uitleven en hoewel ik een slagwerk liefhebber ben kan dit gepiel mij niet bekoren.
Ook Quest is door Bob gecomponeerd en is in ieder geval (iets) toegankelijker dan Trilogy
My Love komt uit een door Leonard Bernstein geschreven operette, Candide (1956). Fraai stuk muziek, waarin het trio ingetogen opereert.
Fly Me To The Moon, wie kent het niet? De muziek op Bold Conceptions wordt steeds prettiger voor het (lees: mijn) oor. Bob streelt de toetsen.....
Op Birk's Works (Gillespie) komt er weer veel meer tempo in, maar dit keer is het uitstekend te verdragen. Lekkere swingende piano, prima slagwerk en fijne bas, inclusief solo's van Bob Pozar en Ron Brooks.
Sofly As In A Morning Sunrise komt uit de operette The New Moon uit 1928. Ook nu weer waagt Bob zich niet aan de lyrics en beperkt zich tot het instrumentale deel. Niet onverdienstelijk overigens en ook nu weer met prima slagwerk.
Ghost Riders In The Sky is dan weer een klassieker en een waardig slotstuk van dit album.
Bold Conceptions schiet alle kanten op qua stijlen en is voor mij altijd lastig in zijn geheel te beluisteren. Zoals hierboven al opgebiecht: sommige nummers worden eigenlijk altijd overgeslagen.