Bow Wow - Bow Wow (1976)

Voor Loudness was er Bow Wow, die eigenlijk de eerste echte Japanse hardrockband was en al een rits platen uitbracht voordat het debuut van Loudness in de winkels lag.

Het debuutalbum kwam uit in 1976 en is de eerste echte hardrockplaat omdat er voor het eerst een stevig album uitkwam zonder invloeden uit de psychedelische of progressieve hoek.

Bow Wow bevat stergitarist zanger Kyoji Yamamoto die voorts ook een uitstekend songwriter is.

De opener "Hearts on Fire" is een lekker snel nummer met breaks en meteen al met flitsende gitaarsolos.
Het navolgende "Brown House" kent een lange opbouw en dit gitaristisch wat aan Thin Lizzy denken, de versnelling in het 2de gedeelte valt vooral op.
Deze plaat kent lichte bluesinvloeden die enigzins naar voren komen in "Foxy Lady" maar in "Volume On" gaan ze net als in het openingsnummer weer lekker los.
Dus breaks en veel gitaarloopjes etc, spaarzaam word af en toe gebruik gemaakt van wah-wah en wat samenzang.

Onmiskenbaar toch een jaren 70 plaat, qua sfeer zeker.

Track 5 is eigenlijk een kort gitaarsolo/intro naar het misschien al beste nummer wat Bow Wow ooit heeft geschreven nml "James in My Casket".
Het begin doet nogal aan Jimmy Hendrix denken, een slepend begin waarin de zang de prachtige gitaarlijnen volgt.
Na ruim 3 minuten soleert Kyoji in een rustig middenstuk en valt het nummer bijna stil, de zang en gitaar gaan echter door en werken naar een fantastische climax toe die na 6 minuten uitmonden in een werkelijk schitterende gitaarsolo en subtiel weer overgaan in de melodielijnen van het begin van het nummer.
Door het hele nummer zit er een dromerige melancholische sfeer en dat bijna 10 minuten lang, echt fantastisch.....

Na zo'n nummer moet men wel rustig aan doen en bij "Withered Sun" kan dat ook, traag en rustig maar sfeervol (op het eind wel weer een scheurende solo).

Het slotnummer "Theme of Bow Wow" dendert vanaf het begin lekker door en is in aanleg een simpel rocknummer.
Echter de breaks en solo's maken veel goed en besluiten dit monument in de Japanse hardrockhistorie.

In 2006 is dit album opnieuw uitgebracht in Japan en dit jaar zelfs buiten Japan officieel verkrijgbaar, dus geen redenen om niet aan te schaffen

Japanse hardrock, ik weet het niet. Wie haalt mij over de streep?

Bow wow kreeg wat bekendheid toen Loudness inmiddels de wereld doorshredde begin jaren 80 van de vorige eeuw. Van dit debuut is het gitaarwerk meer dan prima, dat kan van de zang niet gezegd worden. Maar goed, pittig plaatje gezien het jaartal waar in het verscheen.
#5 Is de ( prachtige) instrumentale intro op de epic #6 waar ( early) scorpions, Frank Marino en Y&T fans wel wat mee kunnen.