CunninLynguists - Strange Journey Volume Two (2009)

Running Wild vind ik een leuke track, helaas is de bijdrage van E-40 ongepast maar verder een prima nummer. Hopelijk kan ik deze beter waarderen als Volume 1.

Ik heb hier minder vertrouwen in dan in het zeer aardige Volume 1. Wel weer interessante gastartiesten. Grieves, Geologic en Macklemore had ik zo snel niet op een CunninLynguists plaat verwacht. (Daarvoor zou ik ze te 'onbekend' schatten).
Maar ben benieuwd, zitten vast wel een paar leuke tracks weer tussen.

zie dat er weer van die remixes opstaan,
hoop dat die een beetje te doen zijn..
verwacht er verder ook wel redelijk wat van, de vorige strange journey beviel me igg bijzonder goed!

Sean Price met Cunninlynguists?!
dat lijkt me wel leuk

what the fuck, E-40? jammer

Luister hier To Be for Real.

Damn, dat klinkt wel erg lekker, ben erg benieuwd naar dit (mix)album.

Was erg te spreken over strange journey vol. 1

To be real beloofd alvast veel goeds!

Oehh staat op het verlanglijstje.

heb er slechte dingen over gelezen :/

Snippets klinken alvast velbelovend!

Strange Journey Volume Two [Deluxe Edition] mp3s, Strange Journey Volume Two [Deluxe Edition] music downloads, Strange Journey Volume Two [Deluxe Edition] songs from eMusic.com

Edit : kweet niet of het mag,

[mod-edit: nee dat mag niet, downloadlink verwijderd]

Met The WWKYA Tour, Streets en Running Wild staan er gewoon weer drie erg dope tracks op, daarom mag CunninLynguists van mij best wel eens in de zoveel tijd een project als dit afleveren. Verder levert het mij niet heel veel op, de muziek is zeker niet slecht, maar weet me bij lange na niet altijd te boeien. Nee, een volwaardig CunninLynguists album doet mij nog altijd meer.

Bericht verwijderd.

Ah, deze is ook al te beluisteren(?), chill

Running Wild is dopee

Zo fijn dit!
Vooral de combo met Sean P heeft goed uitgepakt zeg, één van de betere nummers zelfs.
Draai het sinds vanochtend al nonstop, echt een laidback album waarbij je wel de hele dag binnen kan blijven zitten, zeker als het koud en nat is buiten

Netzoals bij Volume 1, weer een leuk projectje, maar een volledig 'echt' album zal leuker zijn geweest. Dat, of gewoon 'the best of' van deze twee volumes bij elkaar. Aantal aardige tracks, zoals The WWYKA-tour, The Streets en Close Your Eyes.

Jeetje, Tear Tracks is ook erg goed zeg.

Ongeveer op hetzelfde niveau als deel één, maar iets minder tam. Niet dat ik die plaat zol tam vond, maar op sommige momentjes wel. De heren kunnen beter, maar af en toe komt hier weer de sound terug van Dirty Acres die ik op deel één niet terugvond. De Blue Sky Black Death-remix van The Park valt wel wat tegen, daar verwachtte ik echt superveel van, wellicht teveel. Ietsjes beter dan het eerste deel imo dus, wel zelfde cijfer:

3,5*

Na een tiental luisterbeurten kan ik concluderen dat ik deze Vol II minstens even goed vind als de eerste...

Het niveau is verre van dat van een volwaardig album, maar wat staan er geniale tracks op !

Met name
Imperial (die beat ) ,
The W.W.K.Y.A Tour (die flow ) ,
Streets,
Tear Trax (met supersubtiele percussie toch een nummer met zo'n zwaarte maken, respect) ,
Still with me (mijn favoriet, perfect gesampled, de saxo is echt genius, en mooie teksten met geniale delivery)

Daarna vervaagt de genialiteit naar mijn mening, wat niet wegneemt dat er geen enkel slecht nummer opstaat en de kwaliteit goed blijft doorheen de volledige cd...

Dus : can't compare with the real shit, but it's pretty damn good...

3.5*

Ik verhoog het toch naar 4 sterren, kan er geen genoeg van krijgen!

Persoonlijk vind ik echt dat Kno her en der wat steekjes laat vallen op de producties, o.a. 1 bar loops, dat gaat gewoon vervelen en de man kan zoveel beter...

Ik stem nog niet though, nog niet vaak genoeg geluisterd.

Wisselende reacties hier merk ik. Heb hem wel besteld en verwacht er veel van, daar cunninlynguist toch wel 1 van mijn favo crew's betreft!

Mijn mening telt het zwaarst mee, want ik ben een baas!

Is ook één van mijn favoriete crews, en ze hebben me tevreden gesteld, dus zal voor jou ook wel gelden... denk ik

KNO is de beat-producer in mijn opinie, wat een formidabele sampleflips van oude nummers. En op elk album overtreft hij zich weer te verrassen, hij gaat een stapje verder dan de andere producers door zoveel gevoel er in te zetten. No disrespect naar 9th wonder, J.Dilla of Premier natuurlijk.

Heerlijke cd weer van CL. Vind hem persoonlijk wel wat minder dan Strange Journy vol.1.

Sinds het debuutalbum Will Rap for Food (2001) staat CunninLynguists (CL), de hiphopformatie rond producer Kno en rapper Deacon the Villain, bekend om haar kwalitatief hoogwaardige muziek. De inventieve en prettige producties gaven dit album en waardige opvolgers SouthernUnderground (2003) en A Piece of Strange (2006) een eigen sound, en aangevuld door sterke teksten en dito flows leverde dit keer op keer een geslaagde plaat op. Hun laatste volwaardige album Dirty Acres (2007), waarop huidige derde CunninLynguist Natti al meedeed, is eveneens erg goed ontvangen. Ook het begin dit jaar uitgekomen Strange Journey Volume 1 bevatte weer goed in het oor liggende hiphop, maar echt bevredigend was deze verzameling van nieuwe nummers, remixes en livemateriaal niet. Een “Strange Journey Volume 1” vraagt natuurlijk om een “Strange Journey Volume 2”, en die kwam er dan ook eind dit jaar.

Wat bij de eerste luisterbeurt gelijk positief opvalt, is dat het voornamelijk door Kno geproduceerde Strange Journey Volume 2 aanvoelt als één geheel. Een goed teken, zeker voor een verzamelalbum, maar helaas zijn de tracks op zich niet constant van een hoog niveau. Negen nieuwe nummers, drie remixes en één live performance zijn vastgelegd met de achterliggende gedachte dat de luisteraar een muzikale reis aflegt, en een bij deze gedachte passende Intro, Interlude en Outro (“Roads? Where we’re going we don’t need roads!”) zijn aan deze dertien nummers toegevoegd. Slaagt Strange Journey Volume 2 erin om de ervaring van een muzikale reis mee te geven? Nee. Voor een reis mist het toch een bepaalde vooruitgang, en een bepaalde verandering in muzikale achtergrond. Toch verdient Kno een groot compliment, want met de producties is het zonder uitzondering dik in orde, en ondanks het gegeven dat het hier niet om een volwaardig album gaat lijkt alleen de liveversie van Nothing to Give er niet op thuis te horen.

Strange Journey Volume 2 opent gelijk met de sterkste vier tracks. Het door een monotone, onheilspellende synthesizer gedreven Imperial doet niet onder voor menig nummer van Dirty Acres. Op de remix van Extended F@mms The WWKYA Tour laat graag geziene gastartiest Tonedeff weer eens horen een gouden combinatie met Kno’s beats te vormen. Ondanks de verschrikkelijke bijdrage van Poison Pen maken de vocalen van Natti en Sean Price op de smakelijke productie Streets een hoop goed. En de combinatie van een doffe drukke beat en de prettige stemmen van de CunninLynguists maken ook Hearts tot één van de betere nummers. Verder bevat het album nog enkele goed luisterbare tracks: de remix van Still with Me van Jermiside, waarop ook Deacon the Villain meedoet en een heerlijke saxofoon de muzikale hoofdrol speelt, Cocaine, met duistere productie van J-Zone, en de eerste single Running Wild, waarop Evidence en E-40 zich laten horen. Helaas weet de rest van Strange Journey Volume 2 weinig te boeien, ondanks het feit dat op elk nummer zowel producer Kno als rappers Deacon the Villain en Natti hun klasse laten zien. Het past tussen de rest, is niet vervelend om naar te luisteren, maar voegt ook niet veel toe aan het album.

Met Strange Journey Volume 2 levert CunninLynguists misschien geen volwaardig album af, maar wel een sterke plaat met enkele uitschieters die de moeite van het beluisteren waard zijn. Voor veel hiphopformaties is dat misschien een knappe prestatie, maar voor artiesten met een staat van dienst als Kno en Deacon the Villain moet toch meer haalbaar zijn. Een dikke voldoende dus, met de kanttekening dat er meer in zit.

van hiphopleeft.nl

Oei spijtig dat ik deze gemist heb omdat ik geen mixtapes check over het algemeen en omdat de reviews niet zo denderend waren. Ik luister het dan meestal niet zeker niet als het om een van mijn favo crews gaat omdat ik ze hoog in het vaandel wil blijven dragen. Maar hier is echt niks mis mee met die album, zoals altijd sterke beats van kno, en erg goeie raps zoals we gewoon zijn van deacon... De combinatie werkt weer erg goed en weer is het kno die uitblinkt met hemelse beats. Er is wel iets minder een geheel zoals dat er is op de full blown albums van de heren en er staan ook wel een paar mindere tracks op maar toch is dit album beter dan het gros van de albums dat gereleased wordt onder de naam hip hop.

Een 3.5 is dan ook het minste dat ik kan geven aan dit projectje, geen super album ofzo maar een lekker tussendoortje is het zeker wel...

Ohja en waarom zit tonedeff niet gewoon in cunninlynguists, hij is beter dan deacon en natti... Hij past perfect op de producties van kno en heeft een superflow, voorts moet deacon niet vrezen voor zijn spot want zijn rauwe stem in combinatie met de ultra smooth flow van tonedeff zou cunninlynguists nog straffer maken dan ze nu al zijn...

Ik begin dit album nu pas echt te waarderen, jammer dat Nothing to Give (Live) er op staat, door die track word ik er toch iedere keer op gewezen dat dit niet een volwaardig album is ofzo. Maar staan echt enorm lekkere tracks op voor de rest, met een halfje verhoogd.

Ik snap niet dat To Be for Real maar 2 stemmen krijgt, in mijn ogen een van de beste CL tracks ooit.
Maar goed, smaken verschillen.

Net wat minder dan deel 1, en voor CL begrippen enkel een lekker tussendoortje. Wel een goede kennismaking met Freddie Gibbs voor mij op Imperial.

Ik luister vooral de instrumentals. Ik vind vooral Tear Trax, Cocaine en Running Wild killer beats hebben. Maar de rest van de tracks iets minder consistent. En Vol.1 vind ik ook over het geheel beter.

Deze weer eens beluisterd. Wat houd ik toch van de raps van Natti, die was hierop echt on fire. Sowieso als geheel een betere release dan ik in mijn herinnering had.