John Coltrane - Standard Coltrane (1962)
mijn stem
15 stemmen
Verenigde Staten
Jazz
Label: Prestige
-
Don't Take Your Love from Me (9:18)
-
I'll Get By (As Long as I Have You) (8:13)
-
Spring Is Here (6:56)
-
Invitation (10:23)
0
Soledad
geplaatst: 27 augustus 2017, 22:26 uur
Met: Wilbur Harden (trompet), Red Garland (piano), Paul Chambers (bas), Jimmy Cobb (drums)
De titel is redelijk veelzeggend over het album. Redelijk... het is allemaal wat standaard maar man wat een heerlijke plaat! Trane's solo's worden hier echt wat geavanceerder: fantastisch hoe hij over de begeleiding heen blaast: soms razendsnel en soms ook weer heel bedachtzaam. Maar een waar compliment moet ook naar de rest de band uit gaan. Wilbur Harden is een uitstekende trompettist die het op deze opnames zeker van Donald Byrd wint. Vanwege veel gezondheidsproblemen moest hij in ditzelfde jaar al stoppen met spelen en in 1968 overleed hij als een totaal onbekende. Wie weet wat hij in zijn mars had gehad als hij door had kunnen spelen. Daarnaast is Jimmy Cobb een welkome afwisseling na Art Taylor. Cobb swingt hard namelijk! 'Spring is Here' knalt werkelijk uit de speakers en Trane's solo is geniaal. Maar de parel van deze plaat is 'Invitation'. Een ballad waar ik Trane voor het eerst hoor soleren met het gevoel dat hij later altijd had tijdens zijn Impulse! periode. Subliem! Luister even op YouTube of je begrijpt wat ik bedoel.
Beste nummers: 'Spring is Here' en 'Invitation'.
Eindwaardering: 4,5
De titel is redelijk veelzeggend over het album. Redelijk... het is allemaal wat standaard maar man wat een heerlijke plaat! Trane's solo's worden hier echt wat geavanceerder: fantastisch hoe hij over de begeleiding heen blaast: soms razendsnel en soms ook weer heel bedachtzaam. Maar een waar compliment moet ook naar de rest de band uit gaan. Wilbur Harden is een uitstekende trompettist die het op deze opnames zeker van Donald Byrd wint. Vanwege veel gezondheidsproblemen moest hij in ditzelfde jaar al stoppen met spelen en in 1968 overleed hij als een totaal onbekende. Wie weet wat hij in zijn mars had gehad als hij door had kunnen spelen. Daarnaast is Jimmy Cobb een welkome afwisseling na Art Taylor. Cobb swingt hard namelijk! 'Spring is Here' knalt werkelijk uit de speakers en Trane's solo is geniaal. Maar de parel van deze plaat is 'Invitation'. Een ballad waar ik Trane voor het eerst hoor soleren met het gevoel dat hij later altijd had tijdens zijn Impulse! periode. Subliem! Luister even op YouTube of je begrijpt wat ik bedoel.
Beste nummers: 'Spring is Here' en 'Invitation'.
Eindwaardering: 4,5
* denotes required fields.
* denotes required fields.