Grateful Dead - Hundred Year Hall (1995)
mijn stem
4 stemmen
Verenigde Staten
Rock
Label: Arista
-
Bertha (5:41)
-
Me and My Uncle (3:05)
-
Next Time You See Me (4:15)
-
China Cat Sunflower > (5:14)
-
I Know You Rider (5:14)
-
Jack Straw (4:47)
-
Big Railroad Blues (3:54)
-
Playing in the Band (9:17)
-
Turn on Your Love Light > (19:13)
-
Goin' Down the Road Feeling Bad > (7:32)
-
One More Saturday Night (4:44)
-
Truckin' > (17:45)
-
The Other One > (36:29)
-
Comes a Time > (6:45)
-
Sugar Magnolia (7:23)
0
geplaatst: 1 april 2021, 15:00 uur
Deze week aan de beurt bij het Archival Live Release Topic op Steve Hoffman. Niet de complete show (slechts ongeveer de helft), maar dat mag de pret niet drukken. Het hele concert is later overigens alsnog uitgekomen als onderdeel van Europe 72: The Complete recordings.
Turn on Your Love Light > Goin' Down the Road Feeling Bad > One More Saturday Night vormt eigenlijk de toegift van het concert in de Jahrhunderthalle van 26 april 1972, maar is om tijdstechnische redenen aan het eind van de eerste CD geplakt. Dit werkt op zich goed; een 3 of 4 CD release was anno 1995 eigenlijk nog ondenkbaar (inmiddels bijna gemeengoed bij The Dead). Significant was dat dit de eerste release was na de dood van Jerry Garcia. In tegenstelling tot Dick's Picks is deze release gebaseerd op multitracks, net als de From the Vault series.
Wat valt er verder nog te zeggen wat er nog niet gezegd is over de legendarische Europese tour van 72? De heren zijn erg goed bij stem, zoals onder andere te horen is op Bertha. China > Rider is wederom niet te versmaden en Jack Straw wordt hier nog geheel gezongen door Bob Weir (later in de tour zouden ze gaan afwisselen). Voor de jam-liefhebbers is er ook genoeg te genieten met Lovelight, Truckin' en The Other One.
Maakt Europe 72 (het origineel) feitelijk overbodig en stilt de dorst van eenieder die niet 4+ uur over heeft om Steppin Out with the Grateful Dead te luisteren.
Turn on Your Love Light > Goin' Down the Road Feeling Bad > One More Saturday Night vormt eigenlijk de toegift van het concert in de Jahrhunderthalle van 26 april 1972, maar is om tijdstechnische redenen aan het eind van de eerste CD geplakt. Dit werkt op zich goed; een 3 of 4 CD release was anno 1995 eigenlijk nog ondenkbaar (inmiddels bijna gemeengoed bij The Dead). Significant was dat dit de eerste release was na de dood van Jerry Garcia. In tegenstelling tot Dick's Picks is deze release gebaseerd op multitracks, net als de From the Vault series.
Wat valt er verder nog te zeggen wat er nog niet gezegd is over de legendarische Europese tour van 72? De heren zijn erg goed bij stem, zoals onder andere te horen is op Bertha. China > Rider is wederom niet te versmaden en Jack Straw wordt hier nog geheel gezongen door Bob Weir (later in de tour zouden ze gaan afwisselen). Voor de jam-liefhebbers is er ook genoeg te genieten met Lovelight, Truckin' en The Other One.
Maakt Europe 72 (het origineel) feitelijk overbodig en stilt de dorst van eenieder die niet 4+ uur over heeft om Steppin Out with the Grateful Dead te luisteren.
* denotes required fields.
* denotes required fields.