Jelle Wijntjes
Er zijn de laatste jaren verschillende compilaties van JM uitgebracht. 'The Beginning Of Survival' is doeltreffend door de thematiek, maar ook wat eenzijdig in productie (1985-1998). 'Dreamland' is hitgevoelig, avontuurlijk, maar ook onevenwichtig in structuur. Voor 'Songs Of A Prairie Girl' geldt dat zelfs nog meer; weinig chemie tussen de songs, waardoor een soort 'shuffle-effect' ontstaat.
'Misses' is een album voor muziekliefhebbers die wat meer variatie, uitdaging en complexiteit zoeken in het werk van Joni Mitchell. Of de nummers 'minder' zijn dan haar 'Hits' is een kwestie van smaak.
Waar 'Hits' vooral is gebaseerd op radiovriendelijke albums als 'Blue' en 'Court & Spark', ligt de focus bij 'Misses' meer op de innovatieve en avontuurlijke songs met sociaal-politieke thema's, die in de jaren 80 en 90 een belangrijke rol gingen spelen in haar werk.
Het experimentalisme heeft Joni Mitchell in de loop der jaren 'vervreemd' van haar top-40 fans. Door zich los te maken van verwachtingen en conventies, kon zij nieuwe wegen bewandelen en zich ontwikkelen tot een breed artiest.
De gladde productie van haar latere nummers zal folkpuristen wellicht koud laten, maar er is een eindeloze gelaagdheid van fijn gearrangeerde muzikale landschappen, die tijd nodig hebben om hun schoonheid prijs te geven.
Tevens beschikt 'Misses' over een aantal onterecht obscure tracks van het eerste uur, met als hoogtepunt 'A Case Of You', mijn persoonlijke favoriet. Aangevuld met werkjes uit de latere jaren 70 ('Wolf That Lives in Lindsay', 'Harry's House/ Centerpiece' en 'Hejira'), is dit album wellicht wat fragmentarisch van aard, maar desondanks boeiend en innovatief tot de laatste minuut.