The Cure - Faith (1981)

Een tamelijk deprimerend album.
Geen aanrader als je hond pas is gestorven ofzo.

Gelukkig heb ik een hekel aan honden.

The Funeral Party is fantastisch.

Inderdaad een erg deprimerend album. Heerlijk!

Precies. Prachtplaat.

Dit vind ik nu echt zo'n typerende plaat van The Cure zoals ze begin jaren '80 waren. Het heeft wel wat.
Juist toen vond ik The Cure nog een spannende band, maar je moet ze inderdaad niet draaien als je je al een beetje depri voelt.
Hoogtepunt op het album vind ik zelf 'Primary'.

Ik heb recent de Deluxe Edition voor een serieus bedrag gekocht. For old time sake. Gevolg is in ieder geval dat ik de cd weer regelmatig draai en hem nog helemaal niets aan kracht en intensiteit ingeboet vind hebben. Kan wat dat laatste betreft de vergelijking wel aan met Closer van JD.

De Cure heeft daarna in mijn ogen een aantal serieuze flutplaten gemaakt die helemaal niets met dit standaardwerk te maken hebben. Het heeft ze roem en geld opgeleverd maar de status die ze toch wel verdienen, moet van dit album komen en in iets mindere mate van qua sfeer enigszins vergelijkbare albums als 17 Seconds, Pornography, Disintegration en Bloodflowers.

5 hele dikke sterren

Idd zeer lekker album, other voices is m'n favo

Bijna net zo goed als Pornography. Ik had 'm in de jaren 80 op tape gekocht met op de B-kant de soundtrack van de film «Carnage Visors». Heeft iemand die nog? Ik ben 'm kwijt en wil 'm weer!

Op een bandje. Kwaliteit nul komma nul.

Die Soundtrack staat op de zojuist uitgegeven Deluxe Edition van dit album. Kwaliteit tien komma tien Samen met outtakes, demo's en live opnamen. En natuurlijk met het pronkstuk Faith in een fantastische geremasterde versie. Dubbel cd dus. Kost wat maar dan heb je ook wat. Oh ja. 5 sterren natuurlijk maar dat had ik al gemeld

Ik moet zeggen dat de geremasterde versie van Faith stukken beter is dan de oude versie. Deze klonk nogal mat, de nieuwe is veel dynamischer. Vooral Primary spat uit je speakers. Toch kan Faith niet tippen aan het pronkstuk van The Cure, Pornography. In de geremasterde versie nog beter!

Nu in de aanbieding bij Plato voor slechts 19,99

Top 3 cure album aller tijden!!

Prachtig mooi melancholische plaat.. nog erg "wave" en weinig "goth" zoals de opvolger. Maar heerlijke wegzwijmelnummers! Vooral all cats are grey en holy hour.
Ook de meer punky nummers zoals primary en doubt zijn lekker te pruimen, alhoewel ze misschien beter op 17 seconds hadden kunnen staan.

Toen ik met het ontdekken van The Cure backcatalogue uitkwam bij deze Faith, was ik toch zeer aangenaam verrast.
Faith is een zeer coherent album waarin Robert Smith tekstueel en muzikaal de thema's 'geloof' en 'dood' behandeld. De kleur van de hoes weerspiegelt perfect de sfeer van de muziek: GRIJS, een melancholische koorddans tussen hoop en wanhoop, tussen zwart en wit.
De manier waarop bas en drum in de voorgrond zijn gemixt en de gitaar op sommige nummers eerder op de achtergrond de gaatjes opvult tussen bas en drum: Geniaal!

(De deluxe-edition is voor mij persoonlijk voorlopig de beste van de reeks qua mix, bonussen, enz.)

Ik heb eindelijk de deluxe edition binnen! Het maakt inderdaad wel verschil.. vooral bij sommige nummers (all cats are grey en faith). De bonus ceedee is ook zeker de moeite waard, om de plaat in het tijdsperspectief te zien waarin de cure toen bezig was. Carnage visors is wel een hele zit echter

Herbergen de geremasterde cd's nog wel voldoende de typische,donkere wat obscure The Cure sound ?
Ben van plan om ze alledrie inclusief de bonus cd's aan te schaffen !

Bij Faith vind ik de oorspronkelijke sound nog wel duidelijk terug. Blijft absoluut grauw en obscuur.. je hoort echter wat meer power en dynamiek terug (en dat stoort me zeker niet). Over die anderen kan ik nog niet oordelen... Ik moet m'n geld natuurlijk al overal allerlei andere dingen verdelen

Bedankt voor je snelle antwoord ! Vooral bij Pornography vallen de meningen nogal uiteen ,de een prefereert de authentieke sound anderen zweren weer bij de remasters!

Pornography is me ook nog iets te dierbaar geloof ik om het experiment uit te proberen. Bij die plaat kan ik me voorstellen dat het misschien verkeerd kan uitpakken.
Beetje alsof je loveless van my bloody valentine opeens kristalhelder gaat heruitbrengen (is het dan nog wel dezelfde plaat?)

Misschien dat het dan mij eindelijk lukt om de songteksten te ontrafelen !

En de drums te horen.

Misschien is het wel een ontzettend slechte drummer, wie weet

de eerste 4 nrs 4*
de laatste 4 nrs 5*

Vooral the funeral party is subliem.

Ik vind die kille drumcomputersound juist uitstekend bij dit album passen, die ietwat 'inferieure' kwaliteit van het geluid, dat doffe geeft toch juist veel mee aan de draagkracht en het mysterieuze en diepe van de songs. Dus voor mij liever het origineel, geen remaster met kraakhelder geluid en dergelijke

Ook maar iets over Faith zeggen, anders gaan we off topic.

Voor mij denk ik, dat net die eerste helft van de cd het sterkst overkomt, primary is dan wel mijn favoriete nummer van the cure. The funeral party, komt me een beetje zeurderig over, maar dat is moeilijk uit te leggen waarom, bij Charlotte sometimes vind ik die zangstijl juist wel perfect passen.

Ik vind the funeral party ook het minste nummer, maar dat zijn velen niet met mij eens.

Heerlijk THE CURE plaat. Inderdaad niet om vrolijk van te worden, maar dat geldt ook voor Pornography en Seventeen Seonds...

FAITH. Een goede naam voor een plaat die je eerder FaithLESS zou kunnen benoemen. Belklemmende sfeer. neerslachtigheid troef. Doomsday. Van The Cure hun deprimerende albums is dit toch wel het beste, als zijn Pornography en Seventeen Seconds ook Cure-albums die ik koester...

FAITH bevat eigenlijk alleen maar hoogtepunten. De punkrock van PRIMARY en DOUBT. De neerslachtige sfeer en melancholie van THE DROWNING MAN en FAITH (mijn favoriete nummers)...

"nothing left but faith"....

Maar ook "ALL CATS ARE GREY" en "THE FUNERAL PARTY" zijn redelijk fanatastisch!!!

Echt zwarte plaat van the cure, draai em nog wel eens om zondagmiddag als het regent... Geluid van de drummer is met opzet net als met z'n tweeën bassen. Daarna was even uit tussen mij en the Cure

"other voices" behoort nog steeds tot 1 van m'n favoriete songs. Overigens vind ik the drowning man echt top. Leuke plaat voor 'savonds met een kopje thee

SUBLIEM album