Joni Mitchell - Wild Things Run Fast (1982)

Huh?
Geen recensies? Dit is een wat andere Joni, niet jazzy maar wat meer op de rocktour. Goed te verteren, zeker het openingsnummer.

Mooie CD, maar iets te wisselvallig om hoog te scoren. Nummers als Chinese Cafe en Moon at the window doen denken aan het zeer sterke album Heijra. Erg goed.
Helaas staan daar nummers als Wild things run fast en Solid Love tegenover. Heel naar dat typische jaren 80 geluid dat Lukather uit z'n gitaar tovert.
Wel weer een sterke bezetting (ook al werpt hij hier niet altijd zijn vruchten af): Steve Lukather, Larry Carlton en Mike Landau op gitaar; Vinnie Colaiuta op drums; Wayne Shorter blaast de sax; Larry Klein doet een poging Pastorius te doen vergeten (altijd een mission impossible, maar toch geen slechte bassist).

Nicci, zoals jij deze CD hebt ervaren, voel ik het ook. Mijn complimenten, je weet het treffend te verwoorden.

Het nummer Ladies' Man is erg lekker! Chaka Khan heeft het op haar laatste album gecoverd, ook erg sterk gedaan!

Aardige plaat, Joni's beste studio-album van de 80's. Haalt nergens het niveau van Joni's beste werk, maar met name 'Chinese Café' en 'Moon At The Window' zijn nummers waar ik erg van kan genieten. Maar waarom moest Lionel Richie nou meedoen op sommige nummers?

Hier en daar wat lichtpuntjes, maar over het algemeen een vrij zwak album van Joni Mitchell. Een paar mislukte rockexperimenten (You're So Square, Underneath The Streetlight) en vlees-noch-vis- nummers (Ladies Man, You Dream Flat Tires). Chinese Café en Moon At The Window zijn mooie tracks. Love en Be Cool klinken op Travelogue beter.

Jammer van die paar gedateerde gitaar nummers. De rest maakt het gelukkig weer meer dan goed en zorgt er voor dat dit album niet richting onvoldoende gaat (integendeel).

Vandaag weer eens opgezet. Productie is gedateerd. Staan mooie nummers op maar haalt het niet bij iconische albums als Hejira en Don Juans reckless daughter. Chinese café daarentegen is een super nummer.