Epica - Design Your Universe (2009)

Ik begin even met 3,5*.

+Mooie momenten als
+het duet met Sonata Arcticazanger in White Waters
+Refreinen van de meeste nummers, in het bijzonder Tides of Time en Kingdom of Heaven
+Goede productie
+Goede instrumentbeheersing

-Repetitiviteit. Vooral bij Semblance of Liberty krijg ik het 'been here, heard that' gevoel
-Langdradigheid. DIt album duurt té lang
-Opbouw. Minder spanning dan op The Divine Conspiracy
-Artwork en titel

Ook albums die ik een 5,0 geef hebben soms wel een kritiekpuntje bij mij, maar dan vind ik het album gewoon te goed voor een score daaronder. Bij Design Your Universe is dat absoluut niet aan de orde. Dit album klopt helemaal, alles, geniaal in elkaar gezet, super afwisseling van de nummers, ja écht alles klopt hier naar mijn mening, het is gewoon super dat deze band als maar beter en beter wordt! Over de CD:
Het album begint met een typisch Epica iets: Een intro met van alles en nog wat, dit keer genaamd Samedhi, een schitterend intro die zowel mooie koor stukken bevat als geniale filmmuziek. Het laat je gelijk wat sfeer van het album proeven namelijk mysterieus, diep, zuiver en vooral pakkend, je komt gelijk helemaal in de sfeer.
Vervolgens gaat het filmische Samedhi over in Resign To Surrender. Vanaf dat moment horen we pure metal met de stevige grunt van Mark. Ook Simone doet haar intrede en met het koor erbij is het nummer gewoon klaar. Denk je dan, want er wordt op een gegeven moment een gitaarsolo gegeven waar je versteld van zult staan. De nieuwe gitarist heeft topwerk afgeleverd en het klinkt inderdaad erg fris allemaal. Resign To Surrender is een heerlijk begin van het album en ook een mooi deel van A New Age Dawns.
Vervolgens loopt Resign To Surrender over in Unleashed, het meest catchy nummer van het album. Dit is zeker niet slecht bedoelt want het nummer is alles behalve dat. Vanaf het moment dat we bij het refrein aangekomen zijn is het duidelijk hoorbaar hoeveel beter Simone geworden is. Wat heeft deze dame een power gekregen in haar stem! Ze wordt echt alsmaar beter en beter. Unleashed bevat naast de heldere zang van Simone ook nog dreigende, mystieke koorpartijen en ook hier klinkt alles heel fris.
Wanneer we klaar zijn met Unleashed wordt het ruigere werk weer ingezet en is het de beurt aan Martyr Of The Free Word. Dit nummer begint met enorme power waarna het een andere, vreemde wending neemt. Nadat Simone het nummer met haar zang heeft ingeleid keert de power met de stevige grunt weer terug. Vervolgens krijgen we een koor te horen die weer wat anders toevoegt aan het nummer, ook de gitaarsolo’s in dit nummer zijn geweldig en het geheel wordt boeiend gehouden door een geniale afwisseling, heerlijk nummer dit alleen duurt het eigenlijk net ietsje te kort.
Our Destiny zet juist een wat meer mystieke sfeer neer in plaats van harde metal. Ook de tekst benadrukt dit. Hier is het Simone die met name de sfeer bepaald. Totdat het nummer op een gegeven moment veranderd en de harde metal met grunts even terugkomen, echter niet voor lang want het koor + Simone neemt het stokje weer over en zet de mystieke sfeer weer terug. Wanneer we tegen het einde van het nummer lopen komt een kippenvel moment, wanneer Simone min of meer door het koor gaat zingen zorgt dit voor een heel aparte sfeer die ook weer mysterie benadrukt.
Kingdom of Heaven is het langste nummer op het album en bevat van alles dat echt teveel is om op te noemen. Dit nummer doet het hem. Als je nog niet overtuigd bent van Design Your Universe moet dit nummer toch wel de doorslag geven. De enorme wendingen en afwisselingen die het nummer je biedt zijn echt geniaal in alle opzichten. Het bevat elk deeltje van Epica: Van rustig tot hard, van mystiek tot open, van breekbaar tot gesloten. Echt alles zit erin. Zonder twijfel een waardig A New Age Dawns deel!
The Price of Freedom is slechts een intro die verder weinig uitleg nodig heeft. Het bevat radiostukjes met een stressende piano ertussendoor. Uiteindelijk loopt het over in Burn to a Cinder.
Burn to a Cinder is een gemiddeld Epica nummer, maar daarom dus ook zeker geweldig. Episch is het zonder twijfel met ook een mooie tekst. Koorzang + Simone werkt altijd bij de gemiddelde Epica fan. Zet daar vette muziek onder met goede afwisseling en je hebt een geniaal nummer. Het voorbij komende gitaarsolo is er ook weer één om van te smullen. Gewoon een super nummer zonder al teveel poespas.
Tides of Time is stukken rustiger en een echt kippenvel nummer. De mooie tekst en vooral de zang hier van Simone zijn geweldig. Dit nummer zit helemaal vol met emotie en deze wordt benadrukt door de zang van Simone. In de stukken waarin ze omhoog gaat laat ze horen dat ook haar klassieke zang erg vooruit is gegaan. Volgens mij is ze nu wel een sopraan als ik het zo hoor. Wanneer ze daarna ook nog twee keer flink uithaalt met volle kracht wordt je echt weggeblazen. De daarop volgend gitaarsolo is dan ook zeker niet misplaatst. Wát een nummer, wat een kracht! Heerlijk, hier hou ik echt van.
Deconstruct is weer zo’n nummer met gekke wendingen, maar het zit wel erg goed in elkaar, en het nummer klopt als een bus op alle mogelijke manieren. Het nummer is en blijft boeien door de mix van koor, Simone en grunts. Uiteindelijk eindigt het nummer ook met volle kracht en dat is zeker geen slechte keuze geweest.
Semblance of Liberty biedt ook weer de gebruikelijke afwisseling en lijkt op bepaalde stukjes een beetje op Menace of Vanity van The Divine Conspiracy. Toch zeker niet de hele tijd want het nummer veranderd de hele tijd en wordt steeds boeiender richting het einde.
Eenmaal bij White Waters denk je bij jezelf dat je best wel een rustpauze zou willen hebben na al dat geweld van de vorige nummers. Dit nummer met Tony Kakko is echt heerlijk rustig en zit vol met emotie. Geniet van dit nummer want hij is eigenlijk te snel weer voorbij. White Waters is in elk geval een geslaagd duet. Ik hou niet van de zang van Tony Kakko, maar hier is het gewoon geweldig en geeft het de muziek iets extra’s. Goed werk dus.
Design Your Universe, het titelnummer doet slechts alleen in tijd onder voor Kingdom of Heaven. Je zou in eerste instantie denken dat het nummer lekker rustig is, maar na een dikke minuut barst het helemaal los. Dan doet het toch een stapje terug wanneer Simone begint met zingen. Wanneer Mark zijn mond opendoet keert de hardheid weer terug en even later horen we een dreigend koor. Deze koorpartijen zijn absoluut heerlijk in contrast met de grunts van Mark. Dit nummer is ook niet voor niks weer een deel van A New Age Dawns. Ook horen we Simone een paar keer alleen. Ook dit nummer kent veel tempowisselingen maar als je denkt aan Design Your Universe denk je toch wel als eerste aan die dreigende koorpartijen denk ik. Mooi en apart nummer is dit!
Dan heb ik ook nog een bonusnummer genaamd Incentive. Dit nummer is zeker de moeite waard om te hebben! Enige minpuntje eraan is dat Simone ontbreekt. Het koor maakt het gelukkig goed. Leuk bonusnummer en zeker een aanrader.
Dame en heren van Epica hebben topwerk afgeleverd en hebben zeker bewezen dat ze in staat zijn om geweldig werk af te leveren. Nederland mag héél trots zijn op deze band! Wordt nog lastig om een album te maken dat nog beter is dan deze. Hopelijk eerst een DVD!

Dit is even andere koek dan de meeste genregenoten de laatste tijd afleveren! De bombast gaat tot op het randje, maar alles blijft net in balans, mede door de grote aandacht die uitgaat naar snoeiharde passages en beukende riffs. Alles klinkt ook werkelijk fantastisch; de produktie is top. De twee ballads, hoewel niet verkeerd, halen het niveau ietsje naar beneden, maar een hoog niveau blijft overal gehandhaafd. Uitschieter is wat mij betreft het bikkelharde Semblance Of Liberty. Wat een feest.

Ja! Dit is wat ik wil horen! Design Your Universe is wederom een uitdagende plaat, maar in tegenstelling tot The Divine Conspiracy zit ik er meteen in. Ik kende dan wel niets van dit album, maar het voelt aan alsof je voor het eerst in de Efteling met de Droomvlucht gaat. Waar de band je ook mee naartoe neemt, het voelt heel organisch aan. Je hoeft er eigenlijk niks voor te doen en voert langs allerlei hoogtepunten. Het mooie is... er komt geen eind aan. Epica laat hier horen waarom afwisseling zo belangrijk is en dat het helemaal niet geforceerd hoeft te klinken. Epica doet het op allerlei manieren (dynamiek, genres, zang etc). Kwalitatief ligt is het allemaal on-ge-loof-lijk goed. 75 minuten waanzinnig goed en dus klaag ik niet over de lengte. Vond het zelfs een beetje jammer dat het op den duur afgelopen was. Epica verdient hier een groot compliment als je ziet waar het zes jaar eerder nog stond.


Tussenstand:
1. Design Your Universe
2. The Divine Conspiracy
3. Consign To Oblivion
4. The Phantom Agony

Buiten de nieuwste telg het enige Epica album dat ik nog niet in de collectie heb en tot nu toe ook nog nooit gehoord had. Blijk ik een van de beste symfonische metalalbums van eigen bodem gemist te hebben. Beter laat dan nooit zullen we maar zeggen, maar wat Epica hier laat horen is wel van ongekende klasse. The Divine Conspiracy, hoe goed dat album ook is, ligt uiteindelijk toch erg zwaar op de maag, maar Design Your Universe slaagt er in om in 75 minuten voortdurend te intrigeren en verbazen. Ik moest het even opzoeken, maar Sacha Paeth is er voor de verandering in geslaagd om eindelijk een perfecte productie af te leveren voor Epica en met het aantrekken van Ariën van Weesenbeek heeft men eindelijk ook eens goeie grunts op plaat (want dat is nu eenmaal niet Mark Jansen's sterkste punt) en andere ex-God Dethroned partner Isaac Delahaye schiet er een flink aantal fantastische solo's uit die stuk voor stuk intrigeren.

Simons schijnt op ieder moment en houdt zichzelf perfect staande tussen al het muzikale geweld. Want verdomd als het niet bij vlagen echt muzikaal gewelddadig wordt. Kingdom Of Heaven werd bij ons op Metalfan.nl al vergeleken met Dream Theater en ik snap helemaal waar deze vergelijking vandaan komt. Het nummer heeft alles, maar schreeuwt bovenal progmetal. Unleashed is een perfecte single die nergens te makkelijk klinkt en Tides Of Time is een van de meest wonderschone ballads die ik van een dergelijke band heb gehoord. Als de laatste tonen van de titeltrack wegsterven, kan ik niet anders dan concluderen dat Epica op dit moment praktisch de gehele concurrentie achter zich had gelaten en op internationaal vlak bij de absolute top hoorde. En nu snel deze plaat ook aanschaffen.

Tussenstand:
1. Design Your Universe
2. The Divine Conspiracy
3. Consign To Oblivion
4. The Phantom Agony