The Jacksons - Live (1981)

Lekker funky live album met een swingende Michael. Aanrader

4.5*

Live zoals ik ze vaker van ze had gewild! Alleen kunnen we de tijd niet meer terug draaien helaas...

De Victory Tour was de beste concert van The Jacksons.

Sterk live album met als hoogtepunt voor mij Ben. Ik wou het nummer altijd horen met een volwassen stem en het resultaat is meer dan geslaagd.
5sterren.

Leuke mix tussen werk van The Jacksons, solo-werk van MJ en oude nummers uit de Jackson 5 tijd. Funky en swingend.

En dit is van de Triumph Tour, dus ... ?

Grisj gedraaid in de 80's en 90's dit..

Het begin van Can you feel it is veel gecovered.

Een groot deel van deze opzet gebruikte Michael ook in zijn solo tournees (She's out of my life: "can i come down here?", I'll be there..-> "i think i wanna rock", en hoe working day and night gespeeld wordt).

Legendarisch materiaal.

Als hier nou eens ergens goed videomateriaal van op de planken zouden liggen... want wat een show gaven deze broers weg. En niet alleen Michael solo.

Hoogtepunt is toch wel She's Out Of My...........................................Liiiiiife!

Fantastisch!

Jaaaaa, wat een geweldig Live concert was dit, en Michael zingt zo adembenemend mooi dat ik er tranen van schiet soms, geen grapje! De Triumph tour moeten ze eens op DVD uitbrengen, ik denk dat de halve wereld hem dan koopt, evenals de Victory tour en Michael's solo Bad tour (dus niet de bootleg: one night in japan)

Maar met deze cd ben ik ook erg gelukkig, nu nog het videomateriaal!

5*****

En zo is het: funky en swingend.

Michael Jackson en zijn broers live. Dat klinkt natuurlijk wat minder gepolijst als in de studio, dat klinkt een stuk rauwer: dat klinkt fantastisch. Luister eens hard naar Lovely One, Shake Your Body Down, the Motown Medley: wat een power, wat een energie, wat een klasse! En dan hebben we het nog niet gehad over de prachtige stem van Michael Jackson. Begeleid door heerlijke 'toeters' en funky gitaren en bas. Wat wil je nog meer?

Ik heb er maar 3 woorden voor: This Is It!

helemaal eens

Ja het is een prima concert, goed gespeeld, goed gezongen en wat een enthousiasme. De songkeuze is ook meer dan goed te noemen en het is genieten geblazen voor iedere liefhebber van The Jackson Five, The Jacksons en Michael solo (off the wall rules )

Maar ik geef toch maar een 3.5, want er is een grote maar....wat is de geluidskwaliteit belabberd. Er zit geen diepgang, soul, funk en "lagen" in de muziek. Alle instrumenten lijken wel met hetzelfde volume opgenomen. Dit merk je in het eind deel van Lovely One met de drums die daar volume horen te geven of een diep/ warm gevoel. Maar nee dat doet het niet. Echt zonde. Misschien kan de geluidtechnicus even op cursus en opnieuw masteren?

Beste Mark, je doet the Jacksons Live nu echt onrecht aan met je lagere score vanwege het geluid. Deze opnamen zijn in 1981 gemaakt, dat is bijna 30 (!) jaar geleden. Dat hoor je terug in het geluid. Hopelijk komt er ooit nog eens een geremasterde versie van uit.

Hoi West,

Natuurlijk begrijp ik wat je zegt, maar ik heb meer platen/ cd's en ook uit de jaren '70 waar het geluid wel top is (voor die tijd). Maar ik vind het zeker een goed album en zou, als het geluidstechnisch in orde is, er vier sterren voor geven. Maar ieder zo zijn idee over hoe iets hoort te klinken en voor de een is het storend en de ander niet.

Geniet van het album.

Mark

Een swingende live compilatie van de nummers van The Jacksons en vooral Michael, die toendertijd gelanceerd werd als solo superster.
Het klinkt energiek en met plezier gedaan, maar echt overtuigen doet het mij niet. Daarnaast vind ik dat Michael vooral een geniale performer was en eigenlijk als zanger maar redelijk beperkt. De oooooeeehs, aaachaaahs ieeeeeehs en uhhhhhs, klonken toen ook al irritant.

De man kon toendertijd alles met zijn stem. Dat je de oooooeeehs, aaachaaahs ieeeeeehs en de uhhhhhs vervelend vindt staat natuurlijk los van het feit of iemand als zanger beperkt is. Juist in deze periode liet hij zien dat er maar weinig vocalisten waren/zijn die hieraan kunnen tippen. Ben wel benieuwd wat je verstaat onder beperkt. Iemand die zo goed als alle noten probleemloos haalt en het ook nog met gevoel weet te brengen, kun je toch niet beperkt noemen. Maar goed, zo denk ik erover.

Ben het met Madjack eens: als kind had hij een mooie goede stem, maar vanaf begin jaren 80, toen inderdaad de oehs en aahs in elke zin werden gebracht, kwam het niet meer in de buurt van wat het was geweest. Misschien hoorde dat ook bij zijn uiterlijke transformatie. Ik heb dit album mede door die irritante zang van Michael weggegeven, aangezien ik mij meer stoorde aan de muziek dan dat ik ervan genoot.

Tja, ik heb het altijd wel mooi gevonden, die oooooeeehs en die aaachaaahs. Dat kwam ook wel omdat het vrij natuurlijk leek te gaan. Het was voor mijn gevoel meer zijn enthousiasme die door klonk in de muziek. Ik krijg er nog steeds elke keer kippenvel van.

Het lijkt me toch niet omdat een zanger een 'naar trekje' heeft dat het dan een beperkte vocalist is. Een beperkte vocalist is in mijn ogen toch meer een one trick pony of een artiest die maar in enkele toonsoorten kan zingen. Dat kun je toch niet zeggen van iemand die bewezen heeft alles probleemloos te kunnen vertolken.

De oeehs en aahs staan daar idd. van los. Het gaat mij ook niet om de noten, maar hoe hij het overbrengt. Hij is geen slechte zanger, maar m.i. ook niet zo groots als dat hier wordt voorgedaan. Het gevoel weet hij bij mij niet over te brengen.

Ik heb hier juist een tegenovergestelde mening over. Inderdaad, zijn kinderstem was mooi, maar wel erg lief. Vanaf eind jaren '70 werd zijn stem rauwer en ging hij wat funkier zingen (vind ik). Naar mijn mening begint daar dan ook de fase dat Michael's stem onderscheidend ging worden.

Een goed voorbeeld van wat er met een nummer gebeurt als Michael gaat zingen zit in 'Can You Feel It'. Het eerste couplet wordt gezongen door Randy. Zeker niet onverdienstelijk, maar vanaf het moment dat Michael gaat zingen ("All the colors of the world should be...") wordt het nummer naar een ander level getild.

Maar m.i. hoeft dat niet te zijn doordat hij zo'n geweldige stem zou hebben, hij brengt zijn persoonlijkheid en charisma en ambitie mee en dat kan ook datgene zijn waardoor het nummer naar een ander level wordt getild.

Michael die het nummer naar een ander niveau tilt en zijn vocaal beperkte broer Jermaine het nakijken geeft. Jermaine zingt niet onverdienstelijk, maar het is Michael die in dit nummer laat zien dat het echt belachelijk is om te roepen dat het een beperkt zanger is en dat hij nummers alleen naar een hoger niveau tilt vanwege zijn persoonlijkheid en charisma. Dit is gewoonweg ongelofelijk sterk gezongen.

Victory Tour

Hallo zeg!?! Je kan een boel over MJ zeggen, maar dat hij een geweldige stem had tot hij dood ging lijkt mij nogal duidelijk. Kijk alleen eens naar de laatste documentaire die gemaakt is, de voorbereiding op die London shows. Dan weet je genoeg.

Mea Culpa...Mea Culpa...redelijk beperkt is idd. niet echt goed gekozen. Maar ik geloof ook dat de combi van talent,charisma,ambitie,muzikaliteit er een flink deel van uitmaakte en naarmate een van die schakels minder werd dit ook tot uiting kwam in zijn muziek...vooral de latere periode. Hier was Jackson nog volop in zijn kracht, dat kun je later toch niet echt zeggen.

Dit is een erg lekker live album! Michael en de broers in topvorm!

Zou hier ook beeld van zijn>?

Uitstekend live album van de broers . Alleen jammer dat er inderdaad nog geen remaster overheen is gegaan. Het geluid zit op 1 level . Niks knalt eruit . En dat maakt het een beetje tam. De broers zingen als nachtegalen .De performance is meer dan goed , het geluid is wat matig. 3 en halve ster