Alio Die & Aglaia - Private History of the Clouds (2009)

5* voor het eerste nummer. De rest van de tracks zijn toch wel zwakker.

Mensen die van celer houden, check echt waar het eerste nummer van dit album.

Ben ik toch niet helemaal mee akkoord.

Ik herinnerde me in een ver verleden dat je dat eerste nummer eens postte op "maak kennis..."
Vandaar dat ik vele jaren later - tja de herinnering van die ene track bleef me wel bij moet ik eerlijk zeggen - het hele album er eens doorjoeg.

Dit hele album is zo gelukzalig mooi. Zo rustig flowend alsof je de maagdelijke stappen zet in de verse sneeuw.
Hele rustige field-recordings verweven met hemelse klanken.

Vooral de laatste twee nummers zijn zo uitmuntend dat ik een meter diep zonk in m'n matras.

Maar bij nader inzien doe ik het album daar te kort mee.
Het hele album is zo goed.


In de natuur verbonden komt er een vogeltje op m'n schouder rusten,
het spreekt lieve woordjes tot me en maakt me rustig,
ik verglijd met de rivier hoe enig.