Adam Faith - Adam (1960)

Dit is eigenlijk een heel aardig album. Adam Faith scoorde, net als Cliff Richard en Billy Fury, een aantal erg goede hits in de jaren voorafgaande aan de Britse beatboom. De meeste liedjes op dit album blijken bij nadere beluistering ook best de moeite waard. Alleen vermoed ik dat niet iedereen valt voor de wat ouderwetse sound. Ik kan het op zijn tijd echter goed waarderen. Prachtige stem had Adam Faith trouwens, en ook de arrangementen van John Barry zijn prima. Mijn cd bevat naast de mono- ook de stereomix.

heartofsoul Ik ben een groot fan van Adam Faith - I Survive (1974), het album dat hij maakte met hulp van Russ Ballard bekend van Argent (Hold Your Head Up). Een prachtig album van Adam maar duidelijk ben ik de enige die daar zo over denkt, gezien die ene stem

Heb ouder werk van hem beluisterd maar nooit echt enthousiast van geworden. De doorleefde Pop Rock op I Survive van een (of juist door een) uitgebluste Pop zanger is wat mij betreft veel aansprekender dan de vele Poppy songs uit de 60s die ik beluisterd heb.

Maar ik waag me aan een herkansing, dit album staat op Spotify met zowel de mono- als de stereo uitvoeringen. Ik denk wel dat ik dat OVERLEEF

Allemaal niet zo belangrijk, E-Clect-Eddy, ik heb nu eenmaal een wat ouderwetse smaak en luister dan ook (bij gelegenheid) graag naar gedateerde muziek, die ik vaak charmant vind. Geldt dus ook voor dit album, dat ik onlangs weer een paar maal in de herkansing heb gedaan. Zal zeer binnenkort I Survive eens beluisteren, dat ik helemaal niet ken. Bedankt voor de tip.

Ik heb ook een aardig belegen smaak met acts uit mijn moeders tijd die veelvuldig op de platenspeler lagen en ik dus met de paplepel binnen kreeg.

Dus eigenlijk wel een verrassing dat het oudere werk van Adam mij niet zo veel doet. Eens kijken hoe dat uitpakt na een beluistering van dit album (ergens na het weekend afhankelijk van de releases op donderdag en vrijdag).

De opgepoetste en afgestofte mono opnames van het album klinken helemaal niet zo slecht.

Adam heeft een prima stem en ja deze 50s muziek is eigenlijk wel te pruimen, als je van die zoete 50s Pop muziek houdt. Wel hier en daar iets te liefelijk gebracht, klinkt bijna schattig maar dat zeg je natuurlijk van een zanger (maar van een zangeres).

Meteen erachter de stereo versies van dezelfde 12 nummers. De strijkers klinken prachtig maar leiden nu wel iets af van de zang van Adam. Maar dat orkest is gewoon erg goed en verdient dus wel een plekje in de zon.

Adam Faith was dan ook een protégé van John Barry, en die verzorgde voor dit album de arrangementen.

Dit is wel erg zoete pop. Ik houd erg van zoet, maar niet echt van zoete muziek. Nee, dit is me veel te braaf.
Maar het album scoorde goed in de UK chart van 1960. Komt op 13 november 1960 binnen op 16 en staat er 36 weken in met 5 als beste positie.
2,5*