Yonlu - A Society in Which No Tear Is Shed Is Inconceivably Mediocre (2009)

Wat een heerlijk album

Deze gast was 16 of 17 toen hij zelfmoord pleegde. Daar beluister je de muziek toch totaal anders door.

Puur rationeel gezien zou ik het album een 4 à 4,5 moeten geven.. Maar door het indrukwekkende verhaal rondom deze artiest verdiend het album een 5.

Nu een aantal keer beluisterd op de luisterpaal en ik vind dit een prima album. Goede nummers, vaak erg rustig en de akoestische tracks doen het voor mij toch wel het beste. Verder is de zang, hoewel ik het nog niet heel bijzonder vind, vaak alleraardigst. Duidelijk een artiest met erg veel talent en potentie, het is er nog niet helemaal uitgekomen. Jammer dat we hierna niks meer van hem gaan horen .

JEZUS wat een talent, niet normaal. op een of andere manier doet zijn leed me wel aan nick drake denken, komt ook erg sterk naar voren. verder heeft hij zulk geniale abstracte overgangen die niemand zal waarderen. ik denk dat we 's werelds grootste muzikale wonder zijn verloren

6 stemmen, WAAROM?

Heb een paar nummers op YouTube geluisterd, erg goede songwriting voor 16-jarige. Ben benieuwd hoe lang het duurt voordat de 'serieuze' muziekpers hierop duikt...



Laat me raden, je bent dit gaan luisteren omdat er een nummer op staat dat Q-Tip heet

Ik vond het verhaal achter dit album erg aangrijpend, daarnaast stond het op de luisterpaal.

En ja je hebt gelijk.

Ik vind het erg mooie muziek, maar om eerlijk te zijn, altijd als ik dit luister word ik er weemoedig van en krijg ik een misselijk gevoel. Dat is de redenen dat ik vaak maar 2 liedjes wil luisteren, anders is mijn humeur compleet verpest.

Dat heeft inderdaad te maken met het verhaal hierachter, en wetend dat je naar iemand zit te luisteren die zich op deze leeftijd aan het strop heeft gebonden.

Je moet deze muziek emotioneel aan kunnen, dat wilde ik hier even duidelijk maken.

Why does this always end in humiliation for me? / I'm going to say why/ I'm going to die

Maak kennis met Vinicius.

Vinicius woont samen met zijn hoog opgeleide ouders in Porto Alegre, Brazilië. Hij is veel alleen. Hij heeft Engels geleerd door TV-programma's te kijken. Hij leest graag Franz Kafka, maakt graag foto's en is ontzettend muzikaal. En serieus. Té serieus, als we zijn moeder horen. Zijn gevoeligheid is zijn zwakte...

Vinicius profileert zich graag op internet. Hij zou één van ons kunnen zijn, sterker nog, onder de naam 'Yonlu' is hij amateur-muziekrecensent. Hij vervreemdt echter langzaam van de 'echte' wereld en verschanst zich in de veilige wereld van het anonieme internet.

Vinicius vergast zichzelf in de badkamer als hij 16 is, begeleid door, jawel, een internetforum voor hulp bij zelfdoding. Iedere stap op weg naar het einde wordt gevolgd, begeleid en aangemoedigd door lotgenoten. Hij wordt gevonden naast zijn laptop. Hij laat zijn ouders een afscheidsbrief en een cd met een paar eigen nummers na...

Als zijn vader later de computer van zijn zoon bekijkt ontdekt hij dat Vinicius veel meer muziek had gemaakt. Sterker nog, Vinicius heeft een zekere populariteit in het verre Europa, als Yonlu. Hij mixt in zijn muziek de Braziliaanse Gilberto Gil met schrijftalent van Nick Drake, maar met de experimenteerdrang van Beck Hansen. Prachtige muziek, daar op die computer.

Het wordt ondergebracht bij het Luaka Bop label en het resultaat is dit album. Referenties beschreef ik al hierboven, maar je moet het vooral gewoon gaan luisteren.

Vicinius is nu al meer dan 8 jaar overleden - als hij nog geleefd had was hij 25. We zullen ons maar niet afvragen wat voor mooie muziek hij allemaal wel niet gemaakt had kunnen hebben, dat is zinloos. Vinicius heeft het niet gered in het leven. Hij kon de wereld niet aan, om met zijn eigen woorden te spreken: ...the pain became world-sized, I don't think I will be around to see your face again.... Niet als in dichterlijke vrijheid, niet als in getormenteerd een liedje schrijven. Nee, als in echt, letterlijk.

Klote, maar waar.

5 sterren

Prachtige en - natuurlijk - nogal deprimerende recensie, Fathead. Meteen wat nummers opgezocht van deze jongen en het klinkt eigenlijk erg goed, muzikaal gezien veel minder plechtig dan ik had verwacht. Waterfall, hoe amateuristisch ook, klinkt ronduit prachtig zelfs. Toch maar even opzoeken binnenkort dan.

Moet hoi123 100% gelijk geven; Waterfall is een prachtig nummer. Krijg er keer op keer koude rillingen van. De rest van het album laat ook horen wat een talent hier is verloren gegaan.