Nils Frahm - Wintermusik (2009)

Leuk stukje. Twee dingen: het eerste nummer heet Ambre, niet Timbre. Ten tweede is het gewoon een (inderdaad wel wat kort) album, en geen EP.

Dan is het album echt te kort en ik heb even het nummer aangepast naar Ambre, staat beter

Edit: ook maar even EP naar album gemaakt

Dit is niet echt avant-garde toch?

Edit: misschien moet ik het even uitleggen. Volgens mij staat avant-garde voor muziek (of breder: kunst) die vernieuwend en misschien zelfs revolutionair is. Dat The Velvet Underground daaronder valt of Steve Reich lijkt me duidelijk. Maar dit past prima binnen de bestaande genres toch? Zo vernieuwend vind ik het in ieder geval niet klinken. Wel erg mooi. Ik zou het neo-klassiek noemen ofzo, maar dat genre bestaat natuurlijk niet op MM. Zelfde geldt een beetje voor Dustin O'Halloran die ook hoog in de avant-garde toplijst staat.

Ben het met je eens. Punt is: wat is het dan wel? Bijna klassieke muziek, eigenlijk.

Neoklassieke muziek is muziek die teruggrijpt naar Mozart, Bach en dergelijke. Dit is gewoon moderne klassieke muziek, maar daar heeft MuMe inderdaad geen knop voor.

Precies

Klinkt als een ideaal gateway-album voor mensen die niet zo into ambient zijn. Basic, typerend, maar wonderschone muziek. Zal dit zeker aan wat vrienden aanraden die niet weten wat ze missen.

Hé, klassiek op MuMe. Goede zaak.

De term minimal valt wel eens (niet per se op MuMe). Het is wel wat minimalistisch (minimal music zou ik het niet durven noemen), maar ik vind dat nog wel meevallen. Het is wel een beetje less is more. De sfeer die Wintermusik uitademt vind ik adembenemend. Zelfs in zoverre dat ik vaak met ingespannen adem in volledige stilte naar dit album luister. Daarna is het net alsof ik uit een trance kom en weer even moet beseffen wat er het afgelopen halfuur is gebeurd. Of Nils Frahm nu intiem of duister speelt, hij doet het met hetzelfde gevoel en dezelfde intensiteit.

Misschien dat ik eens een kijkje ga nemen bij het optreden in LUX, waar Hauschka ook speelt.

Mooi! Doet me een beetje aan Jan Johansson denken

Lees ik nu.

Mooi album dat inderdaad bij dit jaargetijde past. Maar als het "herfstmusik" had geheten had ik waarschijnlijk precies hetzelfde gezegd. Lekker belangrijk dus titels. Maar goed, de winter duurt in mijn ogen altijd veel langer dan de zomer dus waarom dan zo'n kort album??

In je eigen gedachten verdwalen, onder de heerlijke tonen van Ambre of beter gezegd Wintermusik is heerlijk. Sneeuwwitte bossen, daar denk ik aan bij het beluisteren van Wintermusik.
De opener is fantastisch de melodie is heerlijk, maar degene die met de prijzen gaat lopen is toch Tristana, ruim 17 minuten weet hij mij te boeien en te ontroeren.
De instrumentenkeuze is ook origineel buiten de piano kende ik nog geen een van de instrumenten. Nils weet een sprookjesachtige wereld te maken met Wintermusik maar toch is er dat spannende kantje aan deze plaat. Een boeiende plaat die ik nog veel zal draaien deze winter.

Deze maakt erg veel kans op een Top 10 plaats.
Een wondere wereld gaat voor je open vanaf dat de perfecte pianotrack Ambre start en zelfs nadat Nue gedaan is blijf je in een soort van trance. De donkere klanken op Tristana, de sprookjeswereld van Nue en de mooiste pianosong die ik al gehoord heb (Ambre) en dat allemaal in 30 minuten.

De donkere dagen zijn er, de sneeuw valt naar beneden en er is niemand te zien.
De hemelse klanken van Ambre spelen zich af, de koude wintermaanden zijn nog nooit zo leuk geweest. Nils Frahm schetst met Wintermusik een sprookjesachtige wereld, waar er geluk is maar ook op de mooiste plek op aarde gebeuren er soms donkere dingen.

Ambre is de perfecte opener, Nils bespeelt de piano zo goed. Het ontroert me.
Maar de compositie die met de prijzen gaat gaan lopen is voor mij toch Tristana.
Een van de mooiste songs die ik al heb gehoord, dat donkere randje is prachtig. De meesterlijke melodiën, de vreemde instrumenten zoals de celesta. Tristana is als een oude straatlamp die aan en uit flikkert en plots uit gaat maar voor goed. De hoop en het donkere worden perfect met elkaar gecombineerd maar als je aan de compositie terugdenkt onthoud je alleen maar het donkere.

Nue is dan samen met Ambre de lichtste, het is een rondreis door een prachtig bos en bij iedere noot die je hoort kun je je nog meer een beeld schetsen van het bos waarin we lopen. Een prachtige compositie alweer, als je je ogen sluit verdwijn je even van alles en iedereen.
De interessante instrumentenkeuze, de schitterende melodiën maken dit Wintermusik een prachtig geheel.
Ik ga deze toch maar in mijn Top 10 zetten. Nu rest me alleen nog de vraag wie zal mijn Top 10 moeten verlaten.

Staat de nummer 10 niet met een reden op 10?

Meestal wel maar vanaf de 8ste plaats kan ik ze erg moeilijk op volgorde krijgen.

Ah, oké. Tien platen kiezen is eigenlijk ook al moeilijk genoeg.

Net een prachtige evaring gehad, om 15:30 begon het hier eindelijk te sneeuwen en om 16 uur vertrek ik naar huis terwijl Wintermusik aan het spelen is. En de combinatie van de vallende sneeuw en de prachtige muziek is heerlijk. En als je dan eindelijk thuiskomt voor de kachel zit je nog na te genieten van Wintermusik.

Ook ik ben deze plaat beginnen luisteren terwijl het begon met sneeuwen, ik begin meteen met 4,5*. Schitterende arrangementen en hemelse melodieën

Klopt de trackvolgorde hier wel? Spotify geeft namelijk een andere volgorde, daar is het langste nummer het laatste nummer.

Volgens mij verschilt het per uitgave. Ik weet ook niet precies wat nou de originele volgorde is. Overigens zou ik Spotify daar echt niet als bron voor gebruiken.

Nils Frahm - nilsfrahmdiscography.blogspot.com
Via de officiële site van Nils Frahm (nilsfrahm.de) wordt verwezen naar deze blog.

Hier valt te lezen dat de originele versie was zoals die nu is.

Ook staat er dit:

30 minutes of piano, celeste and reed organ recorded by Nils Frahm at Durton Studio on the 21st and 22nd of December 2007.

Originally released as 333 copies in hand-made book-type sleeves; reissued in an edition of 500 with card covers. Rereleased on Erased Tapes on cd and limited edition lp on December 7 2009.

En inderdaad, bij die uitgave zijn Tristana en Nue omgewisseld:
Erased Tapes Records - Artists - erasedtapes.com

Is deze trouwens nog te krijgen in een gewone platenzaak? Dus niet Online.

Niet meteen het juiste seizoen voor deze plaat, maar op Roskilde was Nils Frahm erg goed. Ik heb daarvoor trouwens even met hem kunnen praten, sympathieke kerel. Het resultaat lees je hier: Skyline Reviews » Interview met Nils Frahm - skylinereviews.com

Hij is op Nue een beetje uitgekeken.
Verder een leuk interview.

Toen hij dat zei, fronste ik mijn wenkbrauwen toch ook even. Wel grappig dat hij het zelf ook zijn eigen Yann Tiersen noemde.

Nee, klopt inderdaad niet. Bij mijn versie is Tristana de laatste track. Maar ze zijn redelijk inwisselbaar...

Dat komt omdat jullie de reissue van Erased Tapes hebben. Het origineel is zoals die er nu staat.

Kijk, en zo leer je iedere dag weer wat. Waarom Erased Tapes de zaak dan weer heeft gehusselt heeft zal wel een mysterie blijven

Gisteren voor het eerst gehoord, prachtig album. Begin op 4 sterren, wie weet waar het verder heen gaat.